Kill Somebody

60

Dakikalardır yanımda uyuyan dünya güzeli insanı izliyordum. Biz buyduk işte. Ne olursa olsun benim için hep o, onun için de hep ben vardım... Süreç, yaşananlar önemsiz. Yolun sonu her şekilde birbirimizde bitiyordu. Laura bir hata mı? Tekrar tekrar yapabilirim. Yolun sonunda o yoksa doğru rotayı izlemek umurumda değildi.

"Günaydın..." dedi gülümseyerek.

Bir süre gülümsemesine baktıktan sonra uzanıp dudaklarını öptüm.

"Sana da günaydın."

"Eski alışkanlıklarımıza göre... Şimdi beraber duşa girmeliyiz."

Kıkırdamaya başladım.

"Tanrım, eski alışkanlıklarımıza bayılıyorum."

Onu kollarımla sarıp kucağıma alarak banyoya gitmem ikimizi de güldürmüştü.

Aynı bu şekilde, sonsuza kadar yaşayabilirim.

——

"Thomas ne oldu?!" dedim nefes nefese attığı konuma geldiğimde.

Laura'ya daha doyamamıştım...

"Annen Holly..." dememle vücudumu ateş bastı.

"Geri gelmiş."

"NE?"

Bana hiçbir şey dememişti.

"Neredeymiş?!"

"Özel görev... Sanırım FBI ile bir iş birliği."

Ne?

Kaşlarımı çatarak Thomas'a bakarken o ise bana sıkıca sarılmıştı.

Ne boklar dönüyor?

"Sevinmedin mi?" dedi gülerek.

"S-Sevindim... Sence de tuhaf değil mi?"

"Özel görev Holly... FBI'dan bahsediyoruz."

"Neymiş peki görevi?"

"Kırmızı listedeki birisini suç üstü yakalamak."

"Yakalanmış mı?"

"Evet? Holly sevindiğine emin misin?!"

"EVET THOMAS! ANNEM O BENİM! SADECE ŞAŞKINIM."

"Tamam... Sakin ol."

"Yanına gidiyorum."

"Bırakayım mı?"

"Olur."

Olmaz dersem iyice yanımdan ayrılmayacaktı. Beraber arabaya atlayıp annemin yanına doğru gitmeye başladık.

1 Yeni Mesaj*

Laura: Holly? Tatlım iyi misin?

Holly: Evet, bilmiyorum sanırım değilim.

Laura: Akşam buluşmak ister misin?

Holly: Olur :)