"En gereksiz günde okula gidip neden bugün gitmedik anlamadım."
"Bu gece yarısı mı aklına geldi Vanessa?"
"Evet. Sabah aynısını sorduğumda cevap alamamıştım."
"Yorgunum dedim ya. Hatta uyumak istiyorum."
"Git ve yat Holly. İki dakika muhabbet etmiyorsun dünkü haline ne oldu bir anda?"
Bir şey demeden yerimden kalktım ve odama doğru yürüdüm. Çok yabancı olmadığım bir duygu vardı içimde. Hayal kırıklığı... Ama gereksiz bir insana karşı. Hep gereksiz insanlara karşıydı ama en azından haklı bir tarafım vardı. Şimdi ise üç gündür tanıdığım bir kız bana böyle hissettirmişti.
*1 Yeni Mesaj
Laura: Güvenliğin beni içeriye almıyor. Çocukluk arkadaşı olduğumuzu unuttu sanırım.
Bir süre telefonun ekranına baktım. Cevap vermek istemiyordum... Telefonu yastığımın yanına koyup gözlerimi kapattım ama sürekli ekranının ışığı yanıp sönüyordu.
*1 Yeni Mesaj
Laura: Beni neden görmezden geliyorsun? Uyanık olduğunu biliyorum Holly.
Bir şey demeden ekrana bakmaya devam ettim.
*1 Yeni Mesaj
Laura: Benimle konuş Holly. Senden mesajla özür dilemek istemiyorum. Bundan daha değerlisin.
Holly: Tanışmamızın üstünden sadece 4 gün geçti Laura. Aramızdaki arkadaşlığın abartılması gerektiğini düşünmüyorum. Sana kırgın falan da değilim. Konuşmaya devam edebiliriz.
Laura: Bana ilk kez dürüst davranmadın.
Sinirle nefesimi verdim.
Holly: Laura dediğin hiçbir şeye takılmadım. Şu anda takılmadığım gibi.
Laura: Seni aşağıda bekliyorum. Bir yolunu bulup yanına çıkmaya çalışmıştım ama birileri eve alınmamam için kesin emir vermiş.
Balkona çıkıp aşağıya baktım. Kafasını telefona eğmiş ve kaldırımda oturan birisi vardı tam balkonun önünde.
"Hava soğuk." dememle beraber kafasını kaldırdı.
"Güvenlik beni buradan da almasın."
"Burada kamera yok. Kör bölge."
"Neden en başından demedin? Hadi yanıma in."
"Saçmalama."
"Seni tutarım."
"Olmaz."
"O zaman sabaha kadar böyle bakışırız."
"Sen bakabilirsin. Gerçekten uykum var."
El salladım ve içeriye geçtim. Telefonu kapatıp yastığımın altına koydum ve gözlerimi kapattım.
Gözlerim yarı açık ve saati izliyordu... Neredeyse yirmi dakika geçtikten sonra yorganı üstümden atıp tekrar balkona çıktım.
Hala orada...
İçeriye geçip kendime ve Laura'ya kalın bir mont aldım.
"Vanessa!"
"Ne?" diyerek odasından çıktı.
"Sana sonra olayları anlatacağım ama şimdi güvenliklerin kameraya bakmasına engel olman lazım."
"NE?" dedi gülerek.
