At First Sight (On-going)

Chapter 25

May mga bagay talaga na hindi natin alam na nangyayari na pala sa paligid natin. Mga bagay na kapag nalaman mo, magdudulot pala ito ng malaking epekto sa iyo.

Nanatili pa rin ang panlalaki ng aking mga mata dahil hindi pa rin makapaniwala sa nalaman. I held my chest and I took a deep breath. Ramdam ko din ang pag-init ng sulok ng bawat mata ko kaya bahagya ko itong kinusot.

How did my Mom and Dad know? Sino'ng nagsabi?

Before I turned my phone off, I changed the 'Unknown Number' into 'Mom/Dad'. I didn't reply to them dahil hanggang ngayon ay sarado pa rin ang puso ko para makausap sila. I lay down on my bed saka itinuon ang tingin sa kawalan. Napakadaming nangyari sa nagdaang araw. Sobrang bigat na ng nararamdaman ko kaya hinayaan ko na lang ipikit ang mga mata.

"I have a question." ani ko.

I glanced at Enzo on the mirror who's combing my hair. Ingat na ingat ang paghawak niya dito na akala mo'y baka masaktan ako anumang oras.

"Yes? What is it?" he asked.

A couple of minutes passed but still I'm thinking kung itatanong ko ba sa kaniya kung may kinalaman siya kaya nalaman nina Mom and Dad ang tungkol sa graduation day ko. Pero agad kong iwinaksi ang iniisip sapagkat imposibleng may kinalaman siya do'n. Ni hindi niya nga kilala sina Mom and Dad.

I shooked my head. "Uh, wala.. Okay na pala,"

Nangunot ang noo niya. "Are you sure?"

I nodded.

We decided to take our vacation in Batangas since maganda doon magliwaliw. Sa susunod na araw na kami pupunta doon kaya naman inaayos na namin ang mga gamit na kailangang dalhin. Sasama din ang lahat ng tukmol dahil gusto din nila ang lugar.

"What courses do the all of you take in college?" Lolo Rd asked matapos malagok ang juice na hawak niya.

Kasalukuyan na kaming nasa Batangas and we're having a barbeque party tonight. Tatlong araw na simula nung dumating kami dito at talaga naman nakaka-enjoy ang lugar.

"I will take Engineering course, Lo." pangunguna ni Sean.

"Really? Civil or what?"

Sean nodded. "Yes, Lo. Civil.." kumikinang ang mga mata niya habang binabanggit ito, kitang-kita na gustong-gusto niya talaga ang course na iyon.

Nakakatuwa na ang lahat ay alam na kung anong gustong tahakin, na alam na kung anong gustong profession. Steven will take Medicine, Jaxon wants to be a lawyer so he will take Legal Management, Dave will take Communication Degree, for Terrence is Mechanical Engineering, for Enzo is Business Administration, while me and Kyler will take Civil Engineering, too, just like what Sean wanted to take.

Lolo Rd smiled genuinely. "I'm happy that you already know what you want to be in the future. Just don't stop dreaming. I'm always here to support you, mga apo. Hmm?"

Masayang malaman na may sumusuporta at nagmamahal sa'yo. Na walang hadlang sa mga bagay na gusto mong gawin o puntahan. Na walang anumang komento o panghuhusga tungkol sa iyo. Sa madaling salita, masaya kami na may Lolo Rd kami.

Lumipas ang dalawang buwan na sa Batangas lang kami namamalagi. Minsan umaalis ang mga tukmol dahil may mga gagawin daw sila. Minsan din ay pumupunta sina Francine, Yvonne, Akkira, at Ryzel dito para bumisita at mamasyal pero umaalis din sila agad.

"Sa Manila sila mag-aaral?" tanong ko kay Enzo.

It's already 4 in the afternoon at kasalukuyan kaming nasa terrace. Tanaw na tanaw namin ang paghampas ng alon sa dagat. Masarap ang simoy ng hangin at hindi gaanong mainit ang panahon. Nagbabasa siya ng libro about sa business habang ako naman ay itinigil muna ang pagguhit para sa tanong na 'yon.