CHAPTER 27 🌾

46 5 2
                                    



Napangiti man ay bahagyang napatikwas ang may kanipisan ngunit pormadong kilay ni Ellaine sa mensahe ng nobyo. Wat do u mean by fyt my luv?Ok nman tau. No probz nman dba? Reply niya rito.

Kaagad namang kinuha ni Alex ang umiilaw niyang cellphone sa gilid ng kama. Batid niyang reply ito ni Ellaine. Nakahiga na siya at nakatingala sa kisame habang inunan ang kaliwang kamay. Napahugot siya ng malalim na hininga nang mabasa ang reply ng kasintahan. 'Ellaine, paano ko ipapaliwanag sa 'yo ang kagustuhan ni Mommy nang hindi tayo masasaktan?' usal niya sa kawalan. Kaya minabuti niyang 'di na muna sabihin sa dalaga ang totoo. Nagpaalam na lang siya rito na matutulog na para hindi na humaba pa ang usapan.

No i didnt mean anythng. Gudnyt my luv! Rest n tau. My wrk p tau bkas. Luv u mwah.

Malawak ang ngiti ni Ellaine nang mabasa ang reply ni Alex, pagkatapos ay nag-reply sa binata. Inilagay pa ang cellphone sa dibdib sa kilig at saka ibinalik ito sa ilalim ng unan bago pumikit.



"TIYA, TIYO, paalam na po," pagpapaalam ni Ellaine sa Tiya Panyang at Tiyo Gorio kinabukasan, kasabay ng marahang pagkuha ng mga kamay nito at nagmano.

"Leng mag-ingat ka. Ang baon mo nadala mo na?" maalalahaning tanong ng kaniyang tiya na ikinatango niya. "Tandaan mo ang number ng dyip na sasakyan mo. Papunta ng SM sasakay na kay 04L. Bababa ka sa may Mabolo Elementary School. Tapos sakay ka ulit ng 04B papunta na sa opisina mo," dagdag wika nito sa kanya.

"Tsaka tandaan mo, iwasan munang mag-cellphone pag nasa loob ka ng jeep o naglalakad lalo na pag gabi. Nagkalat talaga ang mga snatchers dito," sabad ng kanyang tiyo.

Kung doon sa Davao ay pangalan lang ng lugar ang nakapaskil sa mga dyip, iba naman sa siyudad ng Cebu dahil mga kombinasyon ng numero at letra ang nakalagay. Maagap naman niyang isinasaulo ang binigay na mga tagubilin ng kanyang tiyahin at tiyuhin. Kinakailangan niya ng ibayong ingat at presensya sa sarili gayong siya na lang sa Cebu. Bago ang lugar at hindi na kasama ang kaibigang si Ann.

'Kaya ko 'to. Gabayan mo po ako Lord,' dasal niya sa isip saka nilisan ang bahay.

Pinuno niya ng hangin ang kaniyang dibdib habang nakasakay na sa dyip. Manghang-mangha siya sa nagtatayugang mga gusali na nadaraanan niya dahil iba ito sa Davao. Napakaganda ng mga disenyo lalo na no'ng dumaan siya sa Cebu Business Park na mala-Makati o BGC sa elegance at class ng lugar. Gaya ng Davao ay may parte rin na masikip ang daloy ng trapiko.



MAAGA siyang nakarating sa SMBI dahil inagahan niya ang pag-alis para hindi ma-late sa unang pasok sa Cebu branch. Kaagad naman siyang binati ng mga kasamahan sa Accounting Department.

"Good morning Miss Ellaine! Welcome to Cebu!"

"Thank you everyone!"

Laking pasasalamat niya dahil hindi naman siya nakaramdam ng pagkaasiwa sa mga bagong kasama. Marahil ay pareho lamang ng lokal na linggwaheng gamit ang lungsod ng Davao at Cebu — ang Bisaya o Cebuano. Nakipagkwentuhan pa ito ang ilan sa kanya habang hinihintay ang head ng naturang department.

"Hoy Ganda, mag-iingat ka kay Sir L, may pagkastrikto kasi iyon," makahulugang wika ni Aileen sa kanya na katabi niya, ang isa sa mga nakilala niyang bagong kasama. "Palibhasa ay matandang binata iyon," dagdag pa nito na sadyang hininaan ang boses at nilibot muna ang paningin kung walang ibang nakaririnig sa kanila.

Napaawang ang kanyang bibig sa narinig.

"Kasi si Sir Leonard, palaging sawi iyan sa pag-ibig noong kabataan niya. Akalain mong kung hindi iniwan ng girlfriend ay nabuntis naman ang mga iyon sa ibang lalaki. Siguro noong nagpaulan noon ng kamalasan, nasalo ni Sir lahat iyon. Kaya iyan singkwenta y otso na ngayon ay single pa rin," pabulong at seryosong pagkukuwento nito sa kanya na pinakinggan lamang niya habang pinupunasan niya ang mesa at inaayos ang gamit.

PROMDI'S LOVETahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon