Onverwachts - Sven Kramer

Hoofdstuk 7

Hailey werd een paar weken later wakker van haar telefonische wekker en zette hem met een lichte kreun uit. Vandaag hadden ze een fotoshoot voor de Olympische Spelen. Ondertussen was ze, zoals Ben verteld had, geplaatst in de groepsapp en de benodigde informatie gekregen. Op maandag vierentwintig januari zouden ze als een groep vertrekken naar Beijing. Hailey had een hele lijst toegestuurd gekregen wat ze daarvoor allemaal mee moest nemen zodat ze haar koffer in kon pakken. Ze had haar familie en vrienden op de hoogte gesteld van dit nieuws en ze waren allemaal erg trots op haar. 

Het meisje stapte uit bed, pakte een stapeltje kleding en liep ermee naar de badkamer. Ze wilde er natuurlijk wel fris uit zien als ze op de foto moest. Het voelde net alsof ze zich aan het klaarmaken was om op de schoolfoto te gaan en ze grinnikte wat in zichzelf. Hailey had besloten om haar outfit casual te houden omdat ze de kleding van de shoot daar kregen. Het was voornamelijk toch teamkleding. Nu had ze een rood geblokt bloesje uit de kast getrokken met een donkerblauwe highwaisted spijkerbroek eronder aan. Haar normale dagelijkse kleding. Ze zette de douchekraan aan, kleedde zich uit en stapte onder de warme stralen. 

Na een kwartier had Hailey zich gedouched, aangekleed en haren geborsteld. Ze besloot om geen make-up te dragen en het naturel te houden. Ze liep naar beneden en stopte haar telefoon in haar kontzak. Beneden maakte ze ontbijt voor zichzelf en ging op de bank in haar woonkamer zitten. Rustig at ze haar ontbijtje op tot ze gebeld werd door Kjeld. Ze fronste, legde snel haar bordje aan de kant en drukte op het groene knopje. "Hey Lee, ik ben bang dat ik wat later kom." viel hij gelijk met de deur in huis. "Ook goedemorgen, en dat is toch niet erg?" vroeg Hailey verbaasd. "De shoot begint pas om negen uur." voegde ze eraan toe. 

"Nou, misschien een beetje." zei Kjeld langzaam. "Joy en ik hebben net een discussie gehad over wie Mats naar school moet brengen. Zij heeft zo training in Thialf. Ik moet Mats naar school brengen en dat is nogal een eindje om." vertelde Kjeld en hij klonk opgejaagd. "Gaat alles wel goed tussen jou en Joy?" vroeg Hailey bezorgd en was verbaasd. Joy Beune was de vriendin van Kjeld en samen hadden ze een klein zoontje Mats. Zijn vrouw schaatste ook op hoog niveau voor de lange afstanden. "Ja ja, het gaat wel. Maak je niet druk." antwoordde Kjeld afwezig maar Hailey geloofde haar neef niet helemaal. 

"Maar wat is het probleem dat je me zo overhaast opbelt?" vroeg Hailey om terug te komen op het punt waarover hun gesprek ging. "Ik kan je niet meer ophalen omdat ik Mats weg moet brengen en daarna direct door rijd naar de studio van de fotoshoot anders kom ik zelf ook te laat." legde Kjeld nu rustiger uit. "En dus heb ik nu geen lift meer?" vroeg Hailey met een zucht. "Klopt, maar ik heb wat geregeld aangezien je auto naar de keuring is." zei Kjeld. "Vertel het nou maar." drong ze aan en had een donkerbruin vermoeden voor wat er nu zou komen. "Sven komt jou zo ophalen, Hailey. Of je het wil of niet. Jouw huis zit op zijn route en ik heb hem overgehaald." kondigde Kjeld aan. 

"Hoezo?! Ik kan prima zelf mijn liften regelen." bracht Hailey er tegenin. "Dat weet ik ook wel. Maar het schoot me te binnen en ik dacht dat het wel handig was." antwoordde Kjeld. "Je wéét verdomme hoe ik over Sven denk! Ik vertrouw hem niet meer en dat weet je donders goed!" viel Hailey uit. "Lee, jullie moeten echt eens met elkaar om tafel gaan zitten en het uitpraten. Het moet een keer afgelopen zijn." zei Kjeld. "Zeg, heb jij soms met Ben gepraat?" vroeg Hailey nieuwsgierig. "Misschien. Maar schiet op, Sven kan er zo zijn. Vermoord elkaar niet, wil je. Ik hoop dat jullie heel aankomen bij de studio. Tot straks." met die woorden hing Kjeld de telefoon op en ze kreunde en liet zich op de bank vallen. 

Zoals Kjeld al voorspeld had ging tien minuten later de bel. In tussentijd kon Hailey haar spullen nog in de vaatwasser doen en haar jas aan trekken. Ze pakte haar bikerjack met schuine rits van de kapstok en checkte snel haar appartement. Toen griste ze haar portemonnee en telefoon van tafel en liep naar buiten. "Goedemorgen, wat een eer om jouw gezicht als eerst te zien, zeg." zei Hailey knorrig en deed de deur op slot. "Alsof ik er net zoveel zin in heb als jij. Ik doe het voor Kjeld hé, dat je het weet." antwoordde Sven sarcastisch en rolde zijn ogen. 

"Oh, ik dacht toch echt dat je het voor mij deed." kaatste Hailey terug terwijl ze via de trappen de straat op liepen. "Daar staat mijn auto. Schiet nou maar op des te eerder zijn er vanaf." snauwde Sven en pakte zijn sleutels. "Rustig, ik ben je hond niet." mompelde Hailey en nam plaats op de bijrijdersstoel. "Nee, maar wel Bens lieveling en die van de rest." zei Sven vanuit het niets. "Wat bedoel je daarmee? Natuurlijk niet. Ik doe gewoon mijn werk, Sven." antwoordde Hailey verrast. Sven zei niks, startte de motoren en bleef voor de rest van de rit stil.