Onverwachts - Sven Kramer

Hoofdstuk 17

"Hailey! Ben je bijna klaar?" riep Sven terwijl ze nog in de badkamer stond om de laatste puntjes op de i te zetten. "Ja, nog een paar minuten." antwoordde ze en de jongen zuchtte gefrustreerd. Het thema van het promotiefeestje in Peking was gala. Dat betekende de mannen in pak en de vrouwen in een jurk. Hailey was benieuwd wat de anderen van hun outfits gebrouwen hadden. Ze had zelfs die van Sven nog niet eens gezien en hij was nota bene haar kamergenoot. Zelf droeg ze een donkerrode jurk met een band rond haar middel. In haar privéleven droeg ze vanuit zichzelf niet heel vaak een jurk dus dit was echt bijzonder. Ze had haar donkere haar gekruld zodat het goed uitkwam met de jurk met maar één klein laagje basic make-up. 

"Lee!" riep Sven nog een keer en ze hoorde wat geluiden op de achtergrond. De anderen waren vast in hun hotelkamer. "Ik kom er nu aan! Wacht eventjes." ze deed haar zwarte stilleto's aan en checkte nog een keer de spiegel. Toen vond Hailey het goed genoeg en ze maakte de deur van de badkamer open. Het meisje had gelijk gehad; Joy, Irene, Patrick, Kjeld waren gearriveerd en iedereen keek naar haar inclusief Sven. "Wat? Zit er iets niet goed? Is er iets raars?" vroeg Hailey argwanend en de groep begon te grinniken. "Nee! Je ziet er gewoon zo mooi uit." vond Patrick. Zag ze dat nou goed? Sven wierp hem een geïrriteerde blik toe en Patrick bleef stil nadat hij dat gezien had. 

"Dus, wie gaat met wie de zaal binnen?" vroeg Irene om de gespannen stilte te verbreken. Iedereen was nerveus. Er zouden ook veel internationale sporters zijn straks die ze allemaal gingen ontmoeten. Dat betekende dat er een stuk of honderd man zou rondlopen op het feestje. "Dat is toch duidelijk?" vroeg Joy glimlachend aan haar. "Hailey met Sven, ik met Kjeld en jij met Patrick." legde ze uit en Irene knikte. "Jahoor, prima. Alleen voor vanavond en het is toch alleen voor de binnenkomst." zei ze en de rest knikte instemmend. "Laten we gaan dan!" zei Sven en ze moesten allemaal lachen. 

Een half uur later arriveerden ze in de ontvangsthal van het promotiefeestje. Ze moesten alleen nog de deuren door en dan kwamen ze in de zaal waar het gehouden werd. "Ben je er klaar voor?" Sven kwam naar Hailey toe voor ze naar binnen moesten. "Ja, ik denk het wel." antwoordde ze nerveus. "Het komt goed. Ik blijf bij je. Net zoals de rest." antwoordde Sven en hij pakte haar hand vast. Verrast keek Hailey hem aan maar hij glimlachte naar haar. Zijn voorzichtige gedrag had ergens ook weer wat leuks. Hij wou geen fouten maken nu het weer goed was. Zijn hand bleef in de hare liggen terwijl de deuren open gingen maar Hailey vond het niet eens zo erg meer. 

"Here is: the Netherlands!" werd er omgeroepen en er werd luid geklapt. Er waren een stuk of vijftig mensen onder andere bekende sporters van de Olympische Winterspelen. Hailey voelde haar hart tegen haar borstkast en Sven gaf een kneepje in haar hand. Ze moest weer eens toegeven dat ze het niet erg vond en hoeveel er veranderd was tussen hen. Gelukkig was er vanavond geen pers aanwezig en daar was ze maar al te blij mee. Morgen hadden ze een aantal interviews gepland staan waar ze hun verhaal over vanavond konden doen. Nu konden ze vooral genieten van het feestje.. "Hier." Patrick deeld champagne uit. "Lekker, dankje." Glimlachte Hailey en nam het glas aan van hem. "Dansen!" Zei Joy enthousiast en lachend liepen ze de dansvloer op terwijl een bekend nummer opkwam die DJ opgezet had. 

"Is het een probleem als ik haar van je overneem?" Vroeg Sven en stond daar met zijn handen in zijn zakken. "Nee, tuurlijk, ga je gang." Knipoogde Joy naar hem. Hailey keek Joy aan en Joy keek veelbetekenend naar haar. "Shut up." Mimde ze naar haar beste vriendin. Lachend liep Joy naar Kjeld en ook zij gingen ten dans. Hailey keek Sven aan en hij legde zijn armen rondom haar heen. "Ik heb heel wat goed te maken." Fluisterde hij in haar oor en ze kreeg het warm van binnen.

"Dat heb je allang gedaan, gek." Antwoordde ze ademloos. Nu pas kon ze alle details zien van zijn gezicht en groene ogen. De rest om hun heen begon al te slowen maar Sven keek naar haar. "Wil je dansen?" Vroeg hij.

"Ik kan niet dansen." Zei Hailey direct. "Vertrouw me." Antwoordde hij en ze knikte. Op het ritme van de muziek begonnen ze voorzichtig en stapje voor stapje te dansen. 

"Je ziet er verdomd prachtig uit, Hailey, ik had je dat al veel eerder moeten vertellen." Ze glimlachte verlegen naar hem, waagde het erop en legde haar hoofd op zijn borstkast. Dit was de grootste stap ooit die hen dichter naar elkaar toedracht. "Do you guys want something to eat?" Een jong Chinees meisje kwam aangelopen met een dienblad waarop allemaal Chinese hapjes lagen en ze stopten even met dansen. "Yeah, thank you." Glimlachte Sven vriendelijk naar haar. Hailey keek ernaar en voelde een steek in haar maag. Sven legde zijn arm dichter rond haar middel en ze zuchtte opgelucht. "Hier, probeer eens." Hij gaf het hapje aan Hailey en pakte haar hand vast. "Lekker." Knikte ze glimlachend en Sven proefde er ook een paar. "Best wel uh…" Sven haalde zijn arm weg en legde die op zijn buik.

"Sven? Gaat het wel? Je ziet ineens zo witjes." Vroeg Hailey, licht geschrokken en keek hem aan. "Jawel, even naar het toilet." Hij maakte zich los en liep op een snel tempo er naar toe. Hailey bedacht zich geen moment en rende met bonkend hart achter hem aan.