Onverwachts - Sven Kramer

Hoofdstuk ?

Bij de studio aangekomen parkeerde Sven de auto op de halfvolle parkeerplaats. Thialf had het hele Jumbo team een uitnodiging per mail gestuurd en de studio afgehuurd met een aantal professionele fotografen. Hoe dichterbij ze kwamen hoe meer Hailey er zin in kreeg. De hele rit met Sven naar de studio hadden ze geen woord meer gewisseld met elkaar. Ze had leukere ochtenden gekend. "Nou, we zijn er." ze schrok op van Sven. Hailey knikte en begon haar spulletjes bij elkaar te pakken.

"Geen bedankje?" vroeg Sven met een grijns. Zijn gedrag kon zo snel veranderen dat het bijna eng was. "Wat verwacht jezelf?" snauwde Hailey, maakte de deur open en stapte zo snel als ze kon zijn auto uit. Ze ademde de frisse lucht in en merkte dat ze een stukje rustiger werd. Zonder op of om te kijken liep ze zonder Sven richting de hoofdingang van de studio. Meneer bekeek het maar. Ze duwde tegen de zware deur en stapte de ontvangsthal binnen. Het zag er... studioachtig uit. Ze kon het niet anders omschrijven. Een eindje verderop hadden zich wat mensen verzameld en met goede moed liep Hailey richting de groep schaatsers.

"Hailey! Waar heb je je vriendje gelaten?" vroeg Jorrit Bergsma grijnzend en ze rolde haar ogen. "Bij zijn dikke BMW." antwoordde ze kortaf en er volgde een hoop gelach. De jongens dachten dat dit grappig was maar dat was het totaal niet. Ze voegde zich bij de groep en niet veel later kwam ook Sven de studio binnen. "Dames en heren." Ben maande de groep tot stilte en dit gebeurde ook langzaam. De rest van de staff leden waren er ook bij die Hailey nog niet echt gesproken had. "We gaan zo naar de studio. Daar zijn kleedkamers waar we ons in onze sportkleding kunnen omkleden. Eerst is er een binnen shoot. Dat betekend gewoon foto's voor het groene doek. Na de binnen shoot, pakken we de racefietsen en maken we daar ook wat fotos mee. De fotograaf legt het verder uit. Ik hoop van iedereen dat die zijn beste beentje voor zet en op een gezellige dag." vertelde Ben.

Iedereen knikte instemmend of mompelde wat. Tamara kwam op Hailey afgelopen. "Hey." ze nam haar eventjes apart. "Hailey, omdat jij de coach bent, wordt er van jou verwacht dat je met iedereen van jouw team op de foto gaat en een met het hele team zelf. Daarna volgen de nieuwste portretfoto's." legde ze uit. Het duurde een paar minuten tot het Hailey doordrong. "Dus ook met Sven?" vroeg ze en Tamara knikte. "Ook met Sven. Gedraag jullie alsjeblieft." herhaalde de vrouw en Hailey knikte. "Als hij dat ook doet." Tamara rolde haar ogen en duwde haar richting de studio.

Hailey knipperde met haar ogen toen ze de ruimte betrad. Grote felle lampen schenen op haar wat voor het licht bedoelt was van de foto's. Toen ze eenmaal daar aan gewend was, liep ze verder. "Hoi, ik geloof dat wij elkaar nog niet kennen." een blonde vrouw kwam ineens op Hailey afgelopen. "Uhm, nee, niet dat ik weet!" zei ze opgelaten en glimlachte. Ze wist best wie ze was maar hield haar mond. "Leuk om eindelijk eens kennis te maken. Ik ben Irene Wust." glimlachte ze. "Van hetzelfde. Ik ben Hailey Nuis." ze gaven elkaar een hand. "Dan kan ik natuurlijk niet achterblijven. Ik ben Jorien ter Mors." ook zij gaven elkaar een hand. Hailey voelde een warm gevoel door haar heen gaan. Ze vond het geweldig om de schaatsers te ontmoeten en haar humeur was meteen verandert.

"Goedemorgen allemaal! Welkom op jullie eerste fotosessie van het jaar. Ik ben Joep Veenstra en ben jullie fotograaf voor de studio opnames. Jullie zijn in groepen ingedeeld omdat we met een best aantal zijn. Goed, laten we beginnen!" zei Joep en klapte in zijn handen. "We delen de groep door de helft. Je krijgt je eigen opdracht en er zijn drie groene doeken." vertelde hij en iedereen knikte braaf. De groepen werden vervolgens ingedeeld. Hailey zat bij Sven ingeloot maar gelukkig kwam Tamara op haar afgestapt. "Gezellig." glimlachte ze en Hailey knikte. "Ik was al bang dat ik bij iemand kwam die ik niet kende." antwoordde ze en Tamara knikte.

"Oke, Hailey, het is jouw beurt om met de schaatsers op de foto te gaan. Het is ook gelijk voor de Privé en een sportblad." zei Joep tegen haar en ze knikte gespannen. De privé? Dat was zo'n beetje het grootste roddelblad van heel Nederland. "Je mag als eerst met Sven." Het leek wel alsof Ben iedereen had aangespoord om haar contact met Sven te verbeteren. Maar zelf gaf ze toe dat ze er ook niet mee gekomen was als dat niet door iemand anders gebeurde. "Kom maar door" zei ze en liep naar Sven toe die al klaar stond voor het groene doek. Ze kon maar beter normaal reageren des te eerder was het voorbij.

"Jullie moeten als eerste met jullie ruggen tegen elkaar aan. Zo ja. Heel goed. Beetje serieus kijken." Joep stak zijn duim op en klikte een paar keer met het fototoestel wat hij in zijn handen had. "Even naast elkaar voor de portret foto's." Sven en Hailey deden netjes wat hun gezegd werd maar beide voelden ze de spanning ervan druipen. "Nu als laatste opdracht. Dit wordt een moeilijke. Trek schaatsen aan. Hailey is gevallen en Sven doet net alsof hij haar helpt. Is dit duidelijk?" Hailey slikte moeizaam maar knikte toch. Flashbacks schoten haar te kort terwijl ze haar schaatsen aantrok. Ze ging zitten op de grond.

"Vind je het oké?" vroeg Sven ineens en ging op zijn hurken bij haar zitten. Hailey fronste; kwam dit echt uit zijn mond? Haar hoofd was een heel wirwar aan verwarring. "Gaat wel." mompelde ze en hij knikte met een zucht. "Oke, klaar? Actie!" Sven legde zijn armen onder haar armen alsof hij haar overeind tilde. Joep klikte een paar keer maar Hailey hoopte dat dit snel voorbij was. De flashbacks kwamen terug. Het wedstrijdje met Sven... Toen ze uitgleed richting het wak... En hij haar niet eens kwam helpen...

"En klaar." Joep stak zijn duim op. Hailey knipperde met haar ogen om haar tranen tegen te te houden. "Gaat het wel?" vroeg Joep verrast. "Ja, heb alleen even pauze nodig." perste ze eruit. Ze wringde zich uit Sven zijn grip en stampte de studio uit. Buiten op de gang leunde ze tegen de muur en haalde lange halen adem. Hailey kon het niet. Ze kon niet normaal doen tegen Sven met in haar achterhoofd wat er gebeurt was tussen hen. Ze had het hem nog nooit vergeven. De foto opdracht bracht zoveel herinneringen terug voor haar.

"Hailey?" hoorde ze ineens en keek recht in zijn ogen. "Wat moet je?" antwoordde ze bot en vermande zich. "Ik kwam kijken hoe het met je gaat." zei Sven en schoof ongemakkelijk zijn voet over de grond. "Nu ineens wel? Wat denk je zelf, Sven?" vroeg ze en boosheid nam het van haar over terwijl ze voor zich uit keek. Waarom was hij zo bezorgd om haar? Toen was hij dat ook niet dus nu ook niet. Het maakte haar ongemakkelijk dat Ben iedereen had aangespoord om Sven haar richting op te duwen. Nooit dat Sven kwam te weten dat ze flashbacks kreeg van vroeger. Dat gunde ze hem niet.

"Hailey?" vroeg Sven omdat ze al een tijdje niks gezegd had. "Je had al een maand de tijd gehad om naar me toe te komen hoe het ging. Het goed kunnen maken. Maar jij deed niks. Door jou heb ik een fucking slecht been gekregen! Weet je hoe lang ik moest revalideren? Je wordt bedankt. Ik heb geen zin in dit spelletje dat je ineens doet alsof je om mij geeft." snauwde ze. Hailey schudde haar hoofd. "Laat maar. Ik ga terug." zei ze toen Sven niks meer zei. "Hailey, ik...-" Sven opende zijn mond om wat te zeggen. Maar ze had zich al omgedraaid en hij bleef achter in de lege gang.