Onverwachts - Sven Kramer

Hoofdstuk 23

Het was een paar dagen later en het Jumbo Visma team was weer terug in Nederland naar een lange terugreis. Alles was verlopen zoals het hoorde en Hailey kon met trots terugkijken op een mooie Olympische Winter Spelen wat zij zelf hadden neergezet. In hun vrije dagen had ze veel tijd met Sven doorgebracht en daardoor waren ze gekomen waar ze nu zaten. Het was geen fake relatie meer maar Nederland wist er nu officieel vanaf. "Ben je er klaar voor?" Sven haalde haar uit haar herdachten. Ze knikte en hij pakte haar hand vast. 

Hailey en Sven stapten het vliegtuig uit en liepen via de slurf Schiphol Airport binnen. Het was ongeveer twee weken geleden dat ze vertrokken waren en ze kon het nog nauwelijks bevatten. Ze had de tijd van haar leven in Peking gehad ondanks wat Sven gezegd had tijdens het interview. Net zoals de heenweg zouden ze per bus naar Friesland gaan. Toen de twee buiten de gate kwamen werden ze verblind door camera flitsen van de pers. Er stond een klein groepje tientallen supporters hen op te wachten. Ze liet Sven zijn hand los en de schaatsers liepen richting de fans om handtekeningen uit te kunnen delen. 

"Hailey!" Ben gebaarde naar haar en snel liep ze naar hem toe. "De NOS Sport wil je spreken voor een interview." trots keek hij haar aan en haar mond viel open. "Echt? Waar staan ze?" vroeg Hailey verrast. "Daar, een eindje verderop." wees Ben en ze knikte waarna ze naar de vrouw liep van NOS. "Hailey, hoe vond je dat de Spelen verliepen?" een microfoon plus een camera werden onder haar neus geduwt. "Uitstekend. Iedereen heeft ontzettend goed hun best gedaan en we hebben goud gehaald. Daarvoor kwamen wij." de supporters die erachter stonden begonnen een klein beetje te juichen en ze glimlachte. 

"Hoe heb je zelf de Spelen beleefd?" vroeg de vrouw voor haar. Op haar keycord was te zien dat ze van de NOS was. "Ik vond het echt heel erg leuk om mee te maken. Het was een fantastische belevenis om zeker nog eens op terug te kijken." antwoordde Hailey knikkend en de vrouw leek tevreden met het antwoord. "Er zijn natuurlijk wat geruchten rond gegaan over jou en Sven. Hebben jullie nou een relatie?" vanachter voelde ze ineens armen om haar heen en glimlachte. "Ik heb een relatie met de mooiste vrouw van Nederland." beantwoordde Sven de vraag en de interviewster begon te lachen. "Dat is dan duidelijk." grinnikte ze en schreef wat op. 

"We moeten helaas naar de bus, denk ik." zei Hailey en keek naar de groep. "Heel erg bedankt voor jullie tijd namens de NOS. Een fijne terugreis verder en rust lekker goed uit. Dat hebben jullie verdient." Hailey en Sven bedankte de interviewster en samen liepen ze terug naar de groep. "Sven, moest dat nou?" vroeg ze blozend. "Wat?" hield hij zich van de domme. "Die opmerking van net!" ze gaf hem lachend een por in zijn zij. "Het is zo en ik moet natuurlijk wel mijn fouten rechtzetten hé." zei Sven oprecht en ze glimlachte. "Dat heb je allang gedaan gekkie." fluisterde Hailey en gaf hem een kus op zijn lippen. 

"Hailey!" Kjeld zwaaide naar hen toen ze de bus in klommen met de rest van TEAMNL. "Kijk, daar zijn ze." wees Hailey en Sven knikte. "Laten we bij je neefje en Joy gaan zitten." achter elkaar aan liepen ze het smalle gangpad door in het midden van de bus en plofte bij hun beste vrienden neer. "Had jij nou een interview met de NOS?" vroeg Kjeld en Hailey knikte. "Dat zag je goed." zei ze glimlachend en hij keek haar trots aan. "Mijn nichtje gaat nog eens groot worden in de schaatswereld."  antwoordde Kjeld. "Dat is ze denk ik al." grinnikte Sven en Hailey legde haar hoofd tegen zijn borst. 

"Wij zitten trouwens eind deze week op vrijdag bij HLF8 van Johnny de Mol. Daarna zitten we in Studio Peking." vertelde Sven aan zijn vriendin terwijl hij zijn telefoon erbij had gepakt. "Toppie." gaapte ze en hij keek haar aan. "Je mag wel gaan slapen als je wil. We hebben al een hele dag gevlogen dus het is begrijpelijk dat je vermoeid bent. Ik maak je wakker als we bij Thialf zijn." zei Sven lief. "Dank je." Hailey glimlachte naar hem. Ze ging tegen hem aan liggen en viel ondanks het gewiebel van de tourbus bijna direct in slaap op zijn borstkast. 

"Je hebt echt heel veel geluk, Sven. Dat moet je beseffen. Verpest het dit keer niet." Sven keek even omhoog toen hij de stem van Kjeld achter zich hoorde. "Maak je niet druk. Alsof ik dat niet in de gaten heb. Ik wil haar voor geen goud kwijt." Kjeld leek het te vertrouwen en glimlachte naar Sven. "Maar als je haar pijn doet.." dreigend keek hij haar aan maar glimlachte. Sven knikte serieus. 

"Ik zou niet durven."