POLİS MİSİN ABİ?

18-"Evliyim ve evlendim"

Selamün aleyküm canlarım^^

Nasılsınız?

Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın lütfen.Beğenmeniz dileğiyle iyi okumalar dilerim.
_______

Belki de aşk dedikleri şey bir uydurmacadan ibaretti.
_______

Ömür yattığı yatakta rahatsızca sağa sola döndükten sonra ayağa kalktı.Yarım saat önce uyanmış,parayı nasıl bulacağını düşünüyordu ama bir sonuca varamamıştı ne yazık ki.Azat'ın odada olmayışını fırsat bilerek aynanın karşısına geçti.Yatarken dağılan saçlarını elleriyle düzeltip yatağın önündeki sandığa oturdu.Elini çenesine yaslayarak düşünmeye başladı bu sefer.

"Eğer Azat abiden istersem bana fîrsatçı gözüyle bakabilir." diyerek derin bir şekilde ofladı.

"Başka da isteyecek kimsem yok ki!Kısa zamanda o parayı çalışarak kazanmak da imkansız gibi bir şey nerdeyse."

Çaresizce ayağa kalkıp pencerenin önüne geçti.Odalarının penceresi arka bahçeye baktığından her taraf yeşillikti ön bahçeye kıyasla.Teker teker yeşilliklerde göz gezdirirken en köşedeki ağacın altında oturan Yaren'i fark etti.Ellerini iki de bir kaldırıp yüzüne sürttüğünden ağladığını anladı Ömür.

"Keşke daha küçükken kardeş gibi büyütmeselerdi sizi." dedi üzgünce."Belki Azat abi o zaman severdi seni."

Düşük olan morali iyice düştüğünde kendini motive edebilecek bir espri düşündü pencerenin önünden ayrılırken.Sağa sola dönerek aklındaki esprileri yokladı.

"Almanya'da almanlar,Sakarya'da sakarlar yaşar."

Aklına gelen Berat'ın esprisiyle kısık bir kahkaha attı.Berat'la bir gün parkta otururken Berat aniden Ömür'e dönmüştü.

"Ömür,Almanya'da almanlar yaşıyor yaa..." demişti önce.Ömür de merakla cümlesinin devamını beklemişti.

"Sakarya'da da sakarlar yaşıyor o zaman." diyerek devamını getirdiğinde ikisi de kahkahayı patlatmıştı orda."Bu ne şimdi?" demişti Ömür kahkahaları arasından."Nerden geldi aklına?" diyerek devam etmişti zar zor susarak.

Berat'ta telefonunun ekranını Ömür'e uzatmış ve konuşmuştu."Senin için esprilere bakıyordum en komiği buydu."

Ömür sarılmıştı Berat'a o an.Babasının durumunu saniyelik de olsa unutturabildiği için sevinmişti Berat.Kardeşi yaşanılan şeyleri unutmak için esprilere sığınıyordu her zaman.Ona liman olmak için bir sürü espri ezberlemişti o da.

Başını iki yana sallayarak kapıya baktı."Çıksam mı acaba?" dedi sesli düşünerek."Çıkabilirsin tabi." diyen Azat'ın sesiyle yerinden sıçradı.Kapının açılmasıyla elini kalbine koydu."Ödümü patlattın Azat abi."

"Kusura bakma ya,kapının önündeydim bana sordun sandım."

"Kapı kapalıyken geldiğini nasıl anlayayım ben acaba?" deyip gülümsedi Ömür."Ayak seslerinden." diyerek Azat'ta gülümsedi.Elindeki dosyaları odanın içinde bulunan koltuğa attıktan sonrs gömleğinin kollarını kaldırdı.

"Yeni mi uyandın?" dedi.

"Ortalama 45-50 dakika olmuştur sanırım."

"İşlerim olduğu için yanına uğrayamadım ben,keşke aşağıya inseydin." deyince Azat,Ömür gözlerini kaçırdı.

"Açıkçası annenden ve babandan korktum biraz." Konuştuktan hemen sonra boğazını temizledi.

"Ailem böyle,yapacak bir şey yok." Azat'ın biraz utanç,biraz da nefretle konuşmasıyla Ömür Azat'ta olan gözlerini tekrar kaçırdı.Aklına Yaren gelince yatağın ucuna oturup baktı Azat'a.