Her Formidable Sin (COMPLETED)

Chapter 5

Chapter 5

LULAN ng private plane ay tahimik na namahinga sa sariling seat si Alli. Bukod sa piloto ng plane at dalawang attendant ay may kasama siyang dalawang tauhan. It was mommy T personal guards na sumama sa kaniya pabalik ng Pilipinas. Iyon ay hindi dahil para samahan siya, bilang body guard ang mga ito kundi dahil may misyon ang dalawa roon. Kahit na utusan ito ng kaniyang elder ay hindi siya maaaring maging kampante.

Those men were capable of high-jacking this plane kung nanaisin nila. She don't trust their faces dahil hindi niya kilala ang mga ito. Better to ready herself just in case na mapapasabak sa labanan sa loob ng plane. There is no escape rather than to beat them down kung sakali.

"Ma'am, would you like some snacks?" ang isang attendant na may dalang pagkain sa tray. Pinasadahan niya ito ng tingin mula ulo hanggang paa at bumalik sa ulo. Naroon ang maaliwalas nitong mukha na talagang pinag-aralan kung papaano babatiin ng nakangiting mukha ang bawat pasahero. Nasa standard na talaga ng agency ng mga airlines ang pagha-hire ng magaganda at matatangkad na babae. Even her is much qualified to be an attendant but she preferred guns and dagger rather than welcoming guests and passenger using that genuine smile. How boring.

"No, I'm good. Thanks." Aniya at ngumiti ng pilit. Yumuko ang attendant at nagpaalam sa kaniya. Sinundan niya ito ng tingin at naroon ito sa dalawa pang pasahero na kumuha ng snacks sabay ngiti sa attendant. She clearly saw kung papaano nito hagurin ng tingin ang babae na tila hubo't hubad sa harapan nila. Men guts, she really hates it.

Iidlip na sana siya nang biglang lumapit sa kaniya ang isa pang attendant. Maganda rin ito, she has a very dark hair, dark brown eyes, at Morena ang babae. A filipina, she guesses. Tulad ng ginawa niya sa kasamahan nito ay pinasadahan niya rin ito ng tingin mula ulo hanggang paa. She thought, nasa dress code na ng mga attendant ang pagsusuot ng stockings, bakit ang isang ito ay wala?

"Ma'am do you need something?" imbes na sumagot ay luminga siya sa likod kung nasaan ang dalawang lalaki ngunit ang mga ito ay tulog at pareho pang naka-nganga at nakatihaya. On instinct. Hindi dapat ganoon ang mga taong natutulog sa upuan. Unless—

Agad niyang inikot ang paningin, bukod sa attendant at tulog na kasamahan ay wala roon ang isa pang attendant. Something wrong in here. Anang isip niya. She took a deep breath at inihanda ang sarili sa maaaring mangyari. The attendant move in an instant at umamba ng sipa sa mukha niya ngunit naagapan niya ito at hinawakan ang paa ng babae saka mabilis na tumayo at binalibag ito.

The woman cries in pain but stood up again para bumawi ng atake. Sinalag niya ang suntok nito but to her surprise may counter attack pala itong inihanda at tumama sa baba niya dahilan para mapaatras siya at mabitawan ang babae. Alli's mind presumed by pointing out kung papaano gagawa ng hakbang at kung ano ang kasunod, half of her mind went go calculating the circumstances. Sa wari niya'y hindi basta-basta ang kasagupang babae. She's trained dahil kalkulado rin nito ang bawat galaw. The same as hers. But one thing na nakakalamang siya, ay ang tangkad at lakas niya.

She blew a punch straight to her face, ngunit nakailag ito. Sa ganoong posisyon niya isinunod ang isa pang kamay para ibalibag muli ang babae, holding her right arm and twisted it. Napasigaw sa sakit ang babae. Muli ay umundayan siya ng sipa at suntok sa mukha nito sapol ang death triangle at nawalan ng malay ang babae. She used her shoe laces para itali ang kamay at paa nito nito.

Sapo niya ang mukhang tinamaan ng malakas na sipa at nilisan iyon. Sa may pinto ay may nakaharang na lalaki, ang piloto at nakahandusay ito. Agad siyang pumasok roon and to her shock ang babaeng attendant ang nagpapalipad ng plane. Mabilis niyang hinablot ang baril sa holster at tinutok sa ulo ng babae.

"Who are you?" diniinan pa niya iyon.

"Relax phantom. I mean no harm." Saad nito gamit ang pormal at malalim na tono. The attendant wasn't now smiling. "Just call me Bell, your guardian angel." Pinindot nito ang auto-pilot button, tinanggal ang earpiece saka tumayo at naglahad ng kamay, as if asking for a hand shake.

"Why you're here, and what happened to the pilot and those two bastards." Tanong pa niya. Hindi tulad ng babae na nakasagupa niya, walang ibinabadyang panganib ang babae. She sighed in relief.

"They're dead, and the pilot, well he injured his both arm but sure enough he's alive. Sounds cool right?" naroon ang excitement sa tinig nito. Great, nakuha pang ngumiti sa kabila ng panganib.

"You killed the two?" tanong pa niya at sinuyod ng tingin ang babae. Umiling ito at ninguso ang babaeng nakagapos na nagkakamalay na at pilit na nagpupumiglas. Sukat doon ay napagtagpi-tagpi niya ang mga bagay-bagay. So, this woman and the pilot. Magkasabwat ang mga ito sa planong high-jack. Ang akala pa naman niya ay iyong dalawang lalaki na mukhang tulog ngunit dedo na pala. Oo nga naman at tauhan ito ng elder niya.

"Good thing I was here. Nice to mee to you, phantom." Makahulugan siyang tinitigan nito. Siya lang ba o sadyang may nakikita siyang kagalakan sa mga mata nito. Right, bakit ba niya iyon inaalala gayong ngayon lamang sila nagkita, paniniyak niya.

MISMONG sa helipad siya ng sariling bahay bumaba, the girl named Bell was the pilot at ito na rin ang mag-turn over sa org, kasama ang dalawang dedong lalaki. Iyon naman daw talaga ang assignment nito, ang ihatid siya ng safe at maayos sa Pinas. Pakiwari niya ay nahulaan n ani mommy T na maaarin iyong mangyari sa kaniya. She understands her, pero hindi niya lang matanggap sa pride na para bang hindi niya kayang labanan ang mga iyon, that she needs help from other.

Oo nga naman at galing pa siya sa coma plus the injury, not to mention her amnesia. Sa kaniyang pasubali ay baka tauhan iyon ng mga taong nakabangga niya noon and now they're seeking for revenge, they want her head. How she hopes na sana hindi lumaon ay babalik na ang alaala niya. Because until now she finds strange at all things. So many people and event were so unfamiliar, mga bagay na alam niyang may kinalaman sa nakaraan niya, sa kung sino at ano siya dati.

Kung may pamilya pa ba siya? Mga magulang, kapatid, nor a best friend. Ni minsan ay walang dumalaw na kaanak niya sa Spain, o maging sa hospital ng Berlin kung saan siya unang na confine. She feels so distant through it. Nangungulila ang kalahating parti ng pagkatao niya. She's sure enough na mayroon siyang isa man doon sa nabanggit. There was a longing inside her, its too painful and hard to bear. Alone.

Madilim ang kaniyang silid nang datnan niya ito kaya kinapa niya ang switch upang sindihan ang ilaw ng paligid.

"Welcome home Alli!" all the girls were there, holding party popper and pop it. There was a cake and balloons too. Ang baduy lang tingnan but it doesn't matter her, na-miss niya ang mga kaibigan, though nagkikita sila sa Berlin at sa Spain this past few months ngunit iba parin iyong nakakasama mo sila ng hindi assignment ang pinag-uusapan.

"Thanks guys, how are you." Magiliw niyang niyakap isa-isa ang mga ito. Not until Tria who had her fighting position. Ipinilig ni Alli ang ulo at hinayaang sugurin siya ng suntok ni Tria. The lady was firm in her moves, kalkulado ang bawat galaw kaya hindi niya nasasalag ang mga counter attack nito at tumama sa binti niya ang sipa nito.

"Aww!" dain niya at naluhod. Umagap ang mga kaibigan maging si Tria.

"Sorry I didn't mean it." Seryoso niyang tinignan ang kaibigan na kunway galit. "Oh, Alli sorry I over did it. Sorry." Sunod-sunod nitong paghingi ng paumanhin.

"Silly, my leg were healed naman na so no need to worry." Aniya at niyakap ito. "I miss you girls."

AUTHOR'S NOTE...........

Since the class has started today, I would like to announce that I may do SLOW UPDATE due to this circumstance. Mahirap pagsabayin ang pagsusulat sa mga school works kaya sana maintindihan ninyo ang inyong manunulat. However, gusto kong ipaabot sa inyo ang walang katapusang pasasalamat sa pagbabasa ng aking mga akda. Nasisiyahan ako each time na binabasa ko ang mga comments niyo hindi lang dito sa kwento ni Alli kundi sa lahat ng nobela ko. Dear, you really made my day.

-Love Papirpen