فجأه اتلمت العيله كلها ع صريخ رزان
ايه : بيتنفس اهدي والله بيتنفس
حاتم : ف اي؟
عمر : ادم تعبان
فريده : بتصرخوا لي خضتونا... الأطفال كلها بتتعب
ايه : بيتنفس بصعوبه يا طنط... تحس نفسه بيقل
حاتم : رنوا ع الدكتور
عمر : رنيت والله الصبر بس
رزان : انا مش هقدر استنى انا هروح بيه المستشفى
مالك : يلا بينا
فارس : وانت عارف حاجه هنا... انا هجي اوصلك
عمر : انا هتابع مع الدكتور اخليه يقابلكم
حاتم : تمام يلا بينا
هبه : انت رايح فين يا حاتم؟
حاتم : مش هسبهم... يلا
اتحرك فارس مع مالك ورزان وحاتم وعدي حوالي نص ساعه
فريده بقلق : استر يارب..... انا مش هقدر اقعد اكتر من كدا
نور : اهدي يا مامي... إن شاء الله هيكون كويس
فريده : حد يوديني ليهم بقالهم نص ساعه طالعين محدش اتكلم
يزيد : هما اكيد لسه موصلوش يا ماما
عمر : قومي يا فريده هنروح
نور : طب خدني معاك
اسيل ولوجي وايه وليله : وانا
عمر : اخدكم فين؟ ... انا رايح فرح.... انا هاخد فريده بس... تطمن عليه و نطمنكم
اتحرك عمر ومعاه فريده وقعد الكل مره تانيه
هبه بهمس : دا كله عشان المفعوص دا..... اومال لو مكنوش عارفينه من كام ساعه .... يكش نخلص منه هو وأمه ونرتاح
جلنار : حرام عليكي.... حد فيهم عملك حاجه
هبه : حتى انتِ!.... دا انا قولت انتِ اللي هتقفى معايا
جلنار : أقف معاكي ف اي! .... الواد صغير لا حول له ولا قوه... والبنت معرفهاش.... ومحدش فيهم عملي حاجه
هبه : خليكي مايله كدا
جلنار : انا عايزه افضل مايله يا هبه
قامت جلنار وقعدت جنب نور اللي كانت بتعيط وقعدت تواسيها وفضلت هبه قاعده ف مكانها
....
ف المستشفى
الدكتور : الحمد لله حالته اتحسنت
مالك : هو كان ماله؟
الدكتور : عنده ربو أطفال.... هنبدأ العلاج معاه من بكره
رزان : يعني هيحتاج جلسات تنفس؟
