الفصل الثامن عشر
نزلت ايه لقت جوليا قاعده مع هبه واسيل وجلنار قعدت جنبهم وهي مضايقه
هبه : مالك يا ايه
ايه : مفيش عملت اختبار وطلعت حامل
هبه بفرحه : اي حامل اخيرا
اسيل : الف مبروك يا حبيبتي ربنا يتمم حملك ع خير
جلنار : مبروك يا ايه
جوليا : ردي حاجه تضايق يا بنتي
ايه : قولت لعمر ومفرحش ومعملتش اي رده فعل
جوليا : عمر مش بيحب الأطفال الصغيره فيمكن عشان كدا
ايه : دا حته منه يا جوليا.....وبعدين حتى لو مش بيحبهم يفرحلي انا تعبت كتير عشان ابقى حامل... كسر فرحتي اوي
هبه : بت انتي فكك من عمر دا انا معرفتش اربيه
ايه : والله فعلا يا عمتو عمر دا معداش ع بيتهم حاجه اسمها تربيه
حدفتها هبه بمخده جنبها
هبه : انا اقول ع ابني انه مش متربي تمام... انت لا
جوليا : تعالي يا ايه اختاري معانا حاجات السبوع
ايه : اي دا قررتي هتعملي سبوع
جوليا : اه... قولت نفرح بقا
نزلت رزان وهي شايله ادم ولبسه لبس خروج
اسيل : زيزي قولي لايه مبروك حامل
رزان : اي دا الف مبروك
ايه : الله يبارك فيكي... عقبال ما تجيبي اخ ولا اخت لادم
رزان : لما يخلص تربيه فيا هجيب غيره يربيتي
هبه : انتِ خارجه!
رزان : اه رايحه ادور ع شغل
هبه : شغل!
رزان : اه اي المشكله
جوليا : لا اصل نساء قصر الخديوي غير قابلين للعمل
رزان : دا لي دا
جلنار : مبادئ حاتم غير قابله للنقاش
رزان : تمام انا اي دخلي ف الموضوع
هبه : انتِ مش مرات مالك الخديوي يبقى القانون يمشي عليكي
رزان : طب مالك عارف اني رايحه ادور ع شغل... عن اذنكم
خرجت رزان مع ادم وبصتلها هبه بغضب وقامت طلعت اوضتها وقعد الباقي يكمل التجهيزات.... لحد ما دخلت ليله
جلنار : نفسي احس انك وحشاني
ليله : البيت وناسه
جوليا : تعالي يا اختي
ليله : مش هتسألوا اي اللي جابك
اسيل : اي اللي جابك
ليله : هو انا كل ما اجي تسألوني اي اللي جابك انا جايه بيت بابي... حلوه الكلمتين دول بحفظ فيهم طول الليل
