🍃 57 Chapter 🍃

168 62 3
                                    


        එයාගෙ කටහඩ ඇහෙනකොට මාව හිටපු තැනම එහෙමම ගල් ගැහුනා...

ඒ කටහඩ.. කාලෙකින් උනත්.. හරියටම එදා වගේමයි..

මන් එයාව දාලා ආව දවසේ වගේමයි...

ඇ ඇ ඇයි එ එහෙම?

එයාට තාම මාව වටිනවද එයාට? මම‍යි එයාව තනි කරේ.. මමයි එයාව ඇතෑරියේ... මමයි එයාව විනාස කරේ.. මමයි අපේ කසාදේ කුරුටු ගෑවෙ...

ඉතින් එයා තාමත්.. ඔලුව පාත් කරගෙන් මන් ගල් ගැහිලා වගේ ඉන්නකොට ආයෙම එයාගෙ කටහඩ මට ටිකක් ලගින් ඇහෙන්න ගත්තා...

තාමත් මන් විදෙව්වා මදිද මගෙ චිමී?

දෙයියනේ.... එය එයා... මට  මුකුත් හිතා ගන්න බැරුව ගියා.. එයාගෙ කටහඩේ තිබ්බ වේදනාව මගේ කන් ඇතුලේ රැව් පිළි රැව් දෙන්න ගත්තා...

අවුරුදු දහයක් මන් විදෙව්වා මදිද මගෙ චිමී?

තාමත් මාත් එක්ක තරහයිද?

ඔව් ඒ එයාගෙ වචන.. මට දැනුනේ මාව පොලව ඇතුලට කිදා බහිනව වගේ.. හදවත හත්පොලකට කැඩිලා බිදිලා යනව වගේ හැගීමක්.. එ වචන, ඒ කටහඩ .. දරා ගන්න බැරි වේදනාවකින් පිරිලා ඉතිරිලා ගිහින් තිබුනා...

මන් ගලන කදුළුවලට කොපුල් දිගේ ඔහේ ගලන්න ඉඩ දීලා හෙමින් හෙමින් එයා දිහාට හැරුනා..

           

                                           PJ................

Once Again (jikook version)                             Complete      Where stories live. Discover now