Hiding The Playboy's Baby |TAEKOOK

Chapter 40

KENJIE POV

"'Wag kayong mahiya, okay? Kuha lang kayo, marami pang extra foods dito." tinig ni Mrs. Scott ng makalabas kami ng gate.

Buhat parin ni Zedric si Zyliel habang nakasunod lang ako sa likuran nila.

"Mom, what's happening in here? Was it your birthday? I guess its not," ani Zedric sa kaniyang ina na tipong naguguluhan.

Lumingon ito sa gawi namin, "Oh! You're finally awake."

Lumapit ito sa amin, "Good morning my Handsome Apo."

"Good morning po, Grandma." Zyliel said then he kissed his Grandma. "Andami pong tao. Birthday niyo poba?"

"Aw. No, Darling."

"What then, Mom?" Hindi masabik na tanong ni Zedric.

"Naalala kolang 'yong promise ko noon," nakangiting sagod ni Mrs. Scott.

"Anong promise?" kunot noong tanong ni Zedric.

"'Yong promise ko noon na kapag may napuruhan ka, magpapa-cater ako sa buong village. Kaya haya'n, promise is a promise." Matamis ang ngiting sagot ni Mrs. Scott.

"What the fuck!" ani Zedric na hindi makapaniwala. "Natatandaan mopa 'yon, Mom?" kunot na kunot ang noong aniya.

"Of course. Psh. Hindi naman kasi ako tulad mo na nangangakong madalas napapako. Diba, Kenjie?" Nilingon ako ni Mrs. Scott.

"What the—" hindi na naisatinig ni Zedric ang susunod na sasabihin ng pitikin ni Mrs. Scott ang bibig nito.

"Don't cursed in front of your son. He might here you," bulong ni Mrs. Scott.

Hindi naman ako nakasagot agad sa sinabi niya kanina. Nabigla ako sa narinig. Sang-ayon naman ako sa sinabi ni Mrs. Scott. Sa isang katulad ni Zedric hindi dapat pinagka-katiwalaan.

"Osya, marami pa kaming papakainin. Medyo ma-araw narin kaya pumasok na kayo sa loob. Ako nang bahala sa mga bisita ko."

Tumango naman ako. "Baby, come here. You have to take a bath na." Kinuha ko si Zyliel kay Zedric.

"Dada, what's what the fuck?" biglang tanong ni Zyliel. Natigilan naman ako.

Doon kolang na-realize na kaya marahil nagtanong si Zyliel sakin ay narinig niya 'yong mura ni Zedric.

Nagtaas ako ng tingin kay Zedric. Kitang kita ko ang paglunok niya at kaunting takot ng makitang masama ang tingin ko sa kaniya.

'Tong Big Balls na'to, wala na talagang preno ang bibig kung magsalita.

"Pwede bang iwasan mo mag-curse lalo na kung kasama mo ang anak ko," inis na turan ko sa kaniya.

Kapapasok lang namin dito sa bahay nila. Ibinaba kona rin si Zyliel para naman masabi ko 'yong nais kong sabihin kay Zedric.

"I never mean it," pagrarason niya.

"Talaga?" Pinagtaasan ko siya ng isang kilay.

"I promise," aniya.

Muntik na akong matawa, buti nalang napigilan kopa.

"Sayo pa talaga nanggaling 'yong salitang promise." Iiling na saad ko bago ako nagpatuloy sa paglalakad.

"You promised me you never left me but what happened, you left me with no goodbyes."

Natigilan ako sa sinabi ni Zedric. Alam kong sinadya niyang hinaan ang tinig niyang iyon pero alam korin na sakto sa paraang maririnig ko.

Naalala niya pa.

Nilingon ko siya. Pilit na nakipag-titigan sa walang ekspresyon niyang mukha.

Naghihintay siya ng maaaring sagot ko ngunit wala akong makapang kasagutan dahil ramdam ko ang sari-saring emosyon sa parte ng dibdib ko.