Wolvenkracht

- hoofdstuk 1-

POV Chloë

Ik word wakker door het geluid van mijn wekker. Waarom moet die wekker nu afgaan het is zaterdag. Ik sta op en ga naar beneden. " Goede morgen liefje. Lekker geslapen?" Vraagt mijn moeder als ik de keuken inkom. " Niet echt. Ik heb een vreemde droom gehad." Net als ik een hap van mijn ontbijt wil nemen voel ik me misselijk en ren naar de badkamer. Ik geef over boven het toilet. " Mijn moeder komt achter me staan en vraagt. " Gaat het wel?" Ik wil wel antwoorden maar het lukt niet. " Jij gaat niet naar school tot je beter bent." Zegt ze. * Waarom? Het is mijn eerste dag en mijn laatste jaar. Er blijft nooit iemand op de eerste schooldag thuis.* Denk ik.

Ik ben uiteindelijk bijna een hele week thuis gebleven. Het is vandaag vrijdag en kan eindelijk naar school. Waarschijnlijk heb ik veel gemist. Ik spring letterlijk uit bed ga naar de badkamer, fris me op en kleed me aan. Ik neem me boeken en rugzak en ga naar de keuken. Mama kijkt verwondert. " Dacht dat je ging sterven na al dat overgeven." Lacht ze. " Wel ik leef nog en voel me goed." Antwoord ik haar. Ik maak mijn lunch. " Zal ik je naar school brengen?" Vraagt mijn moeder. " Nee ik loop wel. Ik heb te veel energie." " Doe je voorzichtig?" " Tuurlijk mam. Doei." Ik loop de deur uit.

Na een paar kilometer heb ik zin om te rennen. Het is nog tien kilometer naar school. Ik loop voorbij het bos waar ik vaak kom en word gelijk rustig. Ik ren verder en passeer het speeltuintje. * Moet ik hier binnen een week zijn? Vergeet het.* Ik ren verder en kom aan op school. Vreemd. Ik ben niet eens uitgeput. Ik ga de poort binnen en zoek me vriendinnen. Ze vroegen waarom ik er heel de week niet was en nu pas wel. Ik legde hen uit dat ik misselijk was en niet naar school mocht van mama. De bel gaat en we gaan samen naar de les. We hebben nu natuurwetenschappen van Clara.

De klok tikt traag voorbij en ik kan me niet echt consentreren en dus denk ik aan mijn droom. Zou het echt gebeurt zijn? Misschien. Maar waarom weet ik dan dat ik naar dat speeltuintje moet gaan binnen een week en dat er anders gevolgen komen. Maar moest het echt zijn hoe ben ik in mijn kamer beland? Ik beslis als ik thuis ben om mijn ramen te controleren. " Chloë? Heb je gehoord wat ik je vroeg?" Oeps. " Euh..." Begin ik. " Ik vroeg je welk zoogdier je kent." " Een konijn, een kat, een hond,.... Genoeg voorbeelden?" Vraag ik. " Ja maar let de volgende keer beter op."zegt ze. De bel gaat. " Vergeet niet dat je volgende week een toets krijgt hierover." Roept Clara ons nog na. Nu heb ik Engels. Ik let niet op maar word niet aangesproken. Voor ik het weet is de week om.
_______________________________________________

Hye allemaal.
Dit is hoofdstuk 1 hopelijk hebben jullie er van genoten. Tot het volgende deel.