Wolvenkracht

~

POV Chloë

Na nog even gepraat te hebben met Lola en Jonathan word er aangebeld. Lola doet open en laat Clara binnen. " Wilt u wat thee?" Vraagt ze vriendelijk. " Nee dank u. De bibliotheek was gesloten dus ben ik nog vlug naar een boekenwinkel gerend achter een boek over wolven. Ik heb er twee gekocht op verzoek van Chloë om ook een aan jullie te geven." Zegt Clara in een keer na elkaar. " Dat is heel vriendelijk van u. Hoeveel moet u me?" " Je kan me gewoon je noemen hoor of Clara. En je hoeft niets terug te betalen. De kinderen kunnen de boeken goed gebruik." Clara kijkt nu naar mij. " Kom je? Ik moet de paarden nog voeren. En Jonathan..." Jonathan kijkt op van zijn gsm. " ... Als je wil kan je altijd langs komen." " Dank je wel." Ik sta op en loop naar Clara. " Dank je wel dat ik naar hier mocht komen." " Geen enkel probleem en ook voor jou, je mag altijd langs komen." Ik knik vriendelijk en samen met Clara loop ik naar haar auto.

Was we dan thuis zijn loop ik gelijk naar mijn kamer om mijn bed in te duiken. Clara wenst me wel trusten en ik val als een blok in slaap.

"Aaaaah!!!" Ik word wakker van een luide gil. Clara staart me angstig aan dan kijk ik naar me zelf en zie ik dat ik in wildvorm ben. Ik lach van binnen. Gelukkig had Jonathan als tip om zonder kledij te slapen voor het geval ik inderdaad zou veranderen. Blad eens naar Clara en uit angst Rent ze zo de kamer uit mijn naam roepend. Ik rol met mijn ogen en verander terug. Ik neem vlug wat kleren uit mijn kast en ga naar de badkamer om me klaar te maken voor school. Als ik klaar ben en de deur open zie ik een boze Clara staan. " Wat?" Vraag ik zo onschuldig mogelijk. " Je hebt een wolf het huis in gesmokkeld??!!!" Ik begin spontaan te lachen waardoor ze nog bozer kijkt. " Wat valt er te lachen?!?" " Clara. Ik zou nooit een wolf het huis in smokkelen tenzij het Jonathan is natuurlijk." Toen zag ik aan jaar gezicht dat het kwartje valt en ze vraagt nog steeds boos. " Als je verandert wil je het dan even melden voordat ik een hartaanval krijg van schrik!" " Dat is een probleem omdat ik er nog geen controle over heb." Ze knikt en samen lopen we naar beneden. Jammer genoeg heb ik geen tijd om te eten dus ik ga met een lege maag naar school.

Maar dat had ik beter niet gedaan.
_______________________________________________