POV Chloë
Vlug een leugen verzinnen. Ook al lieg ik niet graag tegen mijn moeder. " Wel de reden dat ik weg ga is omdat in naar de apotheek ga achter medicatie." Zeg ik tegen mijn moeder. " Oke als je op tijd thuis bent. Je moet zeker eerder thuis zijn dan ik. En wees voorzichtig op de fiets. Het is al best donker." " Oke tot straks mam." Ik haal mijn fiets uit de garage en vertrek naar mijn bestemming. Onderweg naar mijn bestemming bedenk ik iets.* Ik ben er achter gekomen dat die droom echt was dus het is een gebeurtenis. Het is al twee weken geleden... O nee... Ik was niet op de afspraak! Hopelijk zijn de gevolgen niet al te erg.*
Ik ben in plaats van naar de apotheek te gaan naar Clara gefietst. Want mijn zintuigen zijn nog altijd actiever dan een gewoon mens heeft. Ik bel aan. " Chloë wat doe jij hier? Zeg niet dat je extra uitleg wilt over de les van gisteren?" Zegt Clara als ze me ziet. " Nee ik heb een ander probleem. Mag ik binnen komen?" Ze knikt en doet de deur verder open zodat ik naar binnen kan. Ze doet de deur dicht en samen lopen we naar de woonkamer.
"Ga zitten op een kussen in kleermakerszit." Ik doe wat ze zegt. " Waar kan ik je mee helpen?" " Mijn zintuigen slaan op hol. Ik zie, hoor, ruik en voel veel beter." Ze kijkt me aan alsof ze me niet geloofd. Oke bewijzen dus. " Je hebt gisteren spaghetti gegeten en de restjes buiten in de Kliko gedaan." Ze kijkt me geschokt aan. Nog een klein duwt je dus. " Achter je in de onderste hoek zit een spin in zijn spinnenweb. De spin zit in de rechter bovenhoek en het web telt vierentwintig draden." Ze loopt naar de hoek en bekijkt het web goed. Na een tijdje zegt ze. " Je hebt gelijk?" Vraagt ze verbaasd. " Ik zeg het toch mijn zintuigen slaan op hol." Ze gaat terug tegenover me zitten. " Goed probeer je te ontspannen. Sluit je ogen." Ik doe wat ze zegt. " Probeer je zintuigen nu een voor een uit te zetten door aan iets anders te denken dan je gehoor, ruik, zicht en gevoel." Ik denk aan de les van vrijdag. Ik ruik voorzichtig want ik ben bang dat ik twee keer zo sterk ruik. Maar er gebeurt niets. Ik kan de spin ook niet meer zien vanwaar ik zit. Ik sta op en geef een knuffel aan Clara. " Heel erg bedankt." " Graag gedaan. Als je de volgende keer beter oplet in mijn les zal ik ook dankbaar zijn." Ik zeg gedag en fiets terug naar huis.
Onderweg oefen ik om mijn zintuigen aan en uit te zetten. Als ik thuis ben zie ik een onbekende auto op de oprit staan. Maar waar is de bestuurder. Ik haal mijn sleutel zo stil mogelijk te voorschijn en doe de deur open maar de deur was niet meer op slot.
_______________________________________________
Hye mensen
Ik ben heel blij met mijn plaats. Dit boek staat er nog maar 2 dagen op en ben nu al 37 in fantasy. Heel erg bedankt hier voor.
Tot het volgende deel
Bye

JE LEEST
Wolvenkracht
WerewolfChloë is een normaal meisje van 17. Maar ze maakt iets mee wat geen tiener ooit heeft meegemaakt. Of toch wel? Nadat ze ontvoerd is en er iets in haar bloed gespoten is staat Chloë haar leven op zijn kop. Ze moet vluchten en nieuwe bondgenoten zoeke...