~

10 3 0
                                    

POV Chloë

" Wacht... WAT?!" Zei hij dat nu serieus? Hoe langer ik er over nadenk hoe meer ik de drang heb om te lachen. Wat natuurlijk gebeurt na twee minuten. Tijdens het lachen door zie ik Jonathan verbaasd naar me kijken. " Ben... Ben  je serieus.. haha... Dat is de beste.. haha.. grap dat ik.. haha.. in mijn leven heb gehoord. Haha.. waar zijn de.. haha.. camera's.. haha." Ik lach nog een tijdje door tot dat Jonathan zegt. " Je zit dus in de ontkenning vase. Oke ik kan dat volledig begrijpen." Ik stop met lachen en zoek in zijn ogen of hij een grap maakt maar hij kijkt echt super serieus. En oppeens begin ik te huilen. Geen idee waar dit vandaan komt maar ik zal op mijn knieën en sla mijn handen voor mijn gezicht.

POV Jonathan

Ik zie Chloë op haar knieën zakken en haar handen voor haar gezicht slaan. * Misschien was ik toch een beetje te direct. Ik wou dit vertellen tijdens dat we een ijsje aan het eten waren maar misschien was het het beste idee geweest als ik haar gewoon meenam naar mijn eigen huis* denk ik bij mezelf. Ik twijfel geen seconde langer en kniel naast haar en trek haar in een knuffel. " Waarom moet dit juist mij overkomen?" Snikt ze. " Stil maar. Ik kan je helpen er mee om te gaan." Ze kijkt me even in de ogen en legt haar hoofd dan terug in haar handen. Ik sta op en neem mijn gsm. " Wat ga je doen?" Vraagt ze. " Even iemand bellen ben zo terug en doe de deur op slot want je bent nog altijd op de jongens wc's. Ik zal twee keer kloppen als je deur voor me moet openen." En na die woorden loop ik de wc's uit.

Ik sta nu buiten de wc's en hoor de deur achter me sluiten. Ik zoek het nummer van mijn oma en bel haar.

J: Jonathan
L: Lola ( zijn oma )

J: hey Lola.
L: Dag jongen. Wat kan ik voor je doen?
J: kan je mij en Chloë ziek melden?
L: Waarom? Die wetenschappers zijn toch niet in de buurt è?!"
J: nee nee. Gelukkig niet. Maar euh... Ik heb misschien daar juist gezegt tegen Chloë dat ze half wolf is... En heel misschien is ze daardoor ingestort.
L: jongen toch... Kon je niet wachten tot na de schooldag? Maar goed zorg dat niemand jullie ziet vertrekken ik ga jullie ziek melden en kom jullie gelijk halen.
J: dank je. Tot straks.

Nadat ze nog eens zuchte " pubers " hangt ze op. Ik doe mijn gsm weg en klop twee keer op de deur zoals ik beloofd had aan Chloë
_______________________________________________

Hye sneeuwklokjes

Ja kweekt het ik heb een paar dagen niet geupload maar had het druk met school en zo. Dus geniet nu maar van dit nieuwe deeltje en laat zeker weten wat je er van vind

⭐? 📥?

WolvenkrachtWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu