Wolvenkracht

~

POV Chloë

Ik sta op en ga werken. Ik ben nog altijd aan het nadenken over mijn droom. * Is het wel echt gebeurt of niet? Ik hoop zo van niet want wat zouden ze dan met me gedaan hebben?* Ik ga naar mijn rooster en kijk wat ik te doen heb. * Joepie rekken vullen.* Voel het sarcasme. Konden ze niets beter geven zoals kassa ofzo? Ik begin bij de vis. De vis is goed verpakt want ik ruik het niet maar na een tijdje ruik ik echt iets vies. * ieuw wat is die stank toch?* Denk ik. Ik rond vlug af en ga naar de volgende rij. Op mijn weg naar de koekjes afdeling zoemt mijn zicht in en zie ik wat een klant moet betalen. * Hoe kan dit deze afdeling is veel verder dan de kassa's.* Twee minuten later hoor ik een vlieg super hard zoemen. Ik moet hier weg en snel. Ik loop via de nooduitgang naar buiten en ga zitten op een muurtje. Ik leg mijn handen op mijn oren want er is hier zo veel lawaai dat ik twee keer zo luid hoor. Wel jammer dat ik geen wasknijper bij heb want ik ruik de afvalcontainer van 2 kilometer verderop. Ik zie een spin en kan de draden van het web tellen. Twaalf in totaal. *Wat gebeurt er toch? Zou die droom dan toch echt gebeurt zijn?*

Ik bel mijn moeder om te vragen of ze me kan komen ophalen. De telefoon hou ik wel ver uit de buurt van mijn oor want ik wil geen gehoor schade door het versterkte geluid. " Hoi liefje alles oke?" Vraagt mijn moeder. " Mam kan je me komen halen? Ik voel me niet zo lekker." Lieg ik. " Ik dacht dat je beter zou zijn na donderdag. Maar goed zorg dat je klaar staat. Binnen tien minuutjes ben ik er." " Bedankt mam." Ik wacht met mijn handen op mijn oren op mijn moeder. Niet dat het veel helpt maar het is iets.

Ik stap in de auto bij mijn moeder. We zeggen de hele weg niets. De auto ruikt naar lucht vervrisser en naar milkshake. Ik moest oppeens denken aan mijn droom en vraag aan mijn moeder als we thuis zijn. " Hoe ben ik vrijdag in mijn kamer gekomen?" Waarop ze antwoord:" Je lag te slapen in het bos. Man herkende je en heeft je naar huis gebracht. Hmmm... O ja hij hete James." Mijn hart begon sneller te slaan. Dit is onmogelijk. Het is dus echt gebeurt. Het was geen droom. " Waarom liefje?" Vraagt mijn moeder na een stilte. " Gewoon ik ben wakker geworden en was verbaasd dat ik in mijn kamer lag inplaats van in het bos." Zeg ik. " Oke. Maar liefje ik moet nog wat dingetjes halen uit de winkel dus ik moet wel door nu." " Oke. Ik moet ook nog ergens naartoe." Zeg ik. " Was jij niet ziek?" *Oeps*
_______________________________________________

Hye lezers
Sorry voor de kleine Klifhanger.
Ik hoop dat jullie genoten hebben van dit deel.
Ik zal de nieuwe postdatums hier melden

Maandag, woensdag en zondag.

Bye