~

10 3 0
                                    

POV Chloë

Toen we uiteindelijk bij het huis van Jonathan en zijn oma zijn aan gekomen, zijn we naar de woonkamer gegaan. Lola zoals ze graag genoemd wil worden heeft thee voor ons gezet. Het is zeker al tien minuten stil sind we binnen zijn. Oppeens breekt Lola de stilte. " Dus... Hoe komt het dat jij je zintuigen kan uitzetten?" " Lola niet nu." Zegt Jonathan. " Wat jongen? Ben jij ook niet nieuwschierig hoe ze dat voor elkaar heeft gekregen? Ik anders wel hoor." " Maar dit is niet het moment om..." Voordat Jonathan zijn zin kan afmaken onderbreek ik hem. " Ik leg het met alle plezier uit." Ik vertel ze over mijn ontmoeting met James, Timo en Paul. Hoe ik een hele week niet lekker was en dat dat plots over was. Hoe ik oppeens sterkere zintuigen kreeg tijdens mijn werk en hoe ik naar Clara ben gegaan voor hulp. Hoe het gelukt is om mijn zintuigen te activeren en uitzetten. Hoe ik thuis kwam en er een vreemde auto stond. En het moment dat Clara me redde. Het deel dat mijn moeder vermoord is hou ik er buiten. Ik wil niet in huilen uitbarsten bij mensen dat ik amper ken.

" Wat een verhaal zeg." Antwoord Lola na een korte stilte. Als ik naar Jonathan kijk zie ik allemaal tranen in zijn ogen en op zijn wangen. " Is alles oke?" Vraag ik. " Ja hoor niets aan de hand." Hij staat op en loopt weg. " Zeker dat alles oke met hem is?" Vraag ik aan Lola. " Ja hoor. Het is alleen dat jij geluk hebt gehad dat iemand je is komen helpen." " Wat bedoel je?" " Wel toen dat Jonathan eens rustig met zijn ouders en zusje iets leuks aan het doen waren. Kwamen James, Timo en Paul binnen gestormt. De ouders en zijn zusje snapten er niets van toen James vroeg achter zijn bloed. Maar omdat hij wijgerde het te geven heeft Timo zonder aarzelen een pistool getrokken en zijn ouders vermoord. Jonathan is in zijn wolf verandert en door het raam kunnen vluchten. Zo is hij ook bij mij beland."

Ik ben stil nadat ik het verhaal heb gehoord. " Ik heb niet alles verteld." Geef ik eerlijk toe. Lola wacht tot ik verder ga. " Toen ze al een tijdje met me bezig waren. Kwam mijn moeder thuis. Ze werd op een stoel gedrukt en snapte niet wat er gebeurde. Toen Clara me kwam redden. Ben ik bij haar geraakt maar Timo hield mijn moeder vast. Ik wou haar redden maar... Ze zei dat ik moest gaan. Timo heeft mijn moeder gedood omdat ik niet naar hun luisterde en wel naar mijn moeder." Enkele tranen lopen over me wangen. " En je vader? Als ik vragen mag?" " Die was op zakenreis. Maar toen Clara na haar werk eens in mijn huis is gaan kijken was wel alles opgeruimd beneden. Maar niets van het eten was aangeraakt. Ik had al een paar vermoedens maar mijn vader ging dus vreemd. Mijn moeder wou het niet geloven maar hij is dus gewoon nooit naar huis gekomen."
_______________________________________________

Hoi sneeuwklokjes

Ja ik weet het. Het is weer een tijdje geleden maar ik had echt even geen inspiratie meer. Maar nu dus wel dus ik zal weer de gewone dagen uploaden en dat zijn dus zondag maandag en dinsdag. Het spijt dat het lang heeft geduurd.

Bye bye 🌺

WolvenkrachtWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu