KÜL

1. Bölüm "Kabus"

İyi okumalar!

"Uyudugumda göreceğim şeyin bir rüya mı yoksa kabus mu olduğunu bilmeden yastığa başımı koymak hep ürkütücü gelirdi. Şimdi o yastıktan başımı kaldırdığımda da bir kabusla karşılaşıyorum o yüzden karanlık bana aydınlıktan daha iyi geliyor en azından başım yastıktayken arada bir kabus değil rüya görebiliyorum." içimi resmeden satırı okurken dudaklarım benden habersiz yukarı kıvrıldı.

Okuma gözlüklerimi çıkartıp, elimin tersiyle gözlerimi ovuşturdum. Kolumdaki saate baktığımda güneşin doğmasına az kalmıştı. Kuruyan dudaklarımı yalayıp aşağı mutfağa inmek için merdivenlere ilerledim, yan oda da yatan ikiz kız kardeşimi gözlerimle kontrol ettim ve merdivenin son basamağından inip mutfaga girdim.

Buzdolabından soğuk suyu alıp açıkçası hiç bir bardak kullanmadan kafama diktim, tam mutfaktan çıkacaktım ki dış kapının açılıp kapanma sesi ile olduğum yerde kaldım. Derin bir nefes alıp Allah'tan sabır diledim.

Mutfaktan çıktığımda teyzem olacak iğrenç kadınla göz göze geldik. "Oo! Mısra hanım günaydınlar, eküriniz yok yanınızda?!" kelimeler ağızından yarım yamalak çıkarken, bu kadar içmesi yetmemiş gibi dolaptan viskiyi alıp içmeye başladı. Ona gözlerimi devirip tek kelime bile etmeden odama ilerledim. Onunla konuşmak, sadece bildiği kelimeleri tekrar eden bir papağanla konuşmaktan farksız olurdu çünkü.

Odama girip camı sonuna kadar açtım, güneşin yeni ağıran ışıkları gökte pembe, turuncu izler bırakırken gözlerimi gecenin son izi siyahlığa diktim. Bu siyahlık içimi o kadar rahatlatıyordu ki belki de tek mutlu olduğum vakit karanlığın çöktüğü zamandır. Kapımın açılmasıyla çatılı kaşlarımla yüzümü o tarafa çevirdim, benden farklı iç ve dış dünyası gibi renkli pijamalarıyla kız kardeşimin girmesiyle kaşlarım eski halini aldı. "Günaydınn!"

"Günaydın Beste" onun canlı sesine karşı, benim sesim ona donuk gelmiş olmalı ki bu sefer o kaşlarını çatıp yanıma geldi ve boynuma sarıldı. "Daha gün doğmamış, daha ay yeni ortadan kayboluyor, kargalar şeylerini şey yapmamış senin bu tatlı canın niye sıkıldı?" boynumdaki ellerini gevşetip yanıma sokuldu iyice. Umursamazca omzumu silkip başımı Beste'nin başına yasladım, "Teyzem aşağıda. Yeni döndü o iğrenç işinden."

Dediklerimi duyunca nefese ihtiyacı varmış gibi burnunu dışarı çıkartıp derin bir nefes alıp verdi. "Az kaldı demiştin Mısra, bu kabustan çıkmamıza çok az kaldı demiştin" Evet, annem ve babam yaklaşık 2 sene önce cinayete kurban gittiler biz buna şahit olduk fakat hiç kimseyi inandıramadık, bizim gözümüzün önünde yaşanan olay neredeyse kafayı sıyırmamıza neden oldu ama kimseye kanıtlayamadık, bırakın cinayeti onların öldüklerini bile kanıtlayamadık. Neden? Çünkü cesetleri yok, çünkü bir mezarları bile yok. Bize inanılmadığı için ve o zaman 16 yaşında olduğumuz için başımıza 'Teyze' diye bu para göz escortu diktiler.

"Holdingde imzamızın geçmesi icin 18 yaşında olmamız gerekiyor, evet yıl olarak yaşımıza girdik ama ayı doldurmız gerekiyor yoksa bir işe yaramıyor ki zaten bir gün kaldı. Zaten diğer bütün her şey hazır, bir tek imzalarımızı bekliyorlar. Şimdi sana tek tek anlatırdım da anlamayacağını bildiğimden hiç kendimi yoramıcam kardeşcim." bana bakıp gözlerini devirdi. Biz çift yumurta ikiziyiz, ben sarı saçlı gri gözlü beyaz tenliyim ve 1,70 boylarındayım. Beste ise siyah saçlı, siyah gözlü beyaz tenli ve benle aynı boyda. Ben anneme Beste de tamamen babama benziyor.

Babam tam bir iş adamıydı, uzun boyu siyah-kahve saçları, siyah gözleriyle 40'lı yaşlarında da olsa bir çok kadının beğenisini, annemin ise kalbini kendine çekebilecek güçteydi. İşi söz konusu olduğunda çok zekiydi, sırf zekası sayesinde inşaat sektörünün sayılı zenginlerinden olmuştu. Annem ise sarı saçlı, gri gözlü çok zarif bir kadındı, bir kokteylde kuğu gibi süzülür, evde kendi elleriyle mantı açardı. Ben dış görünüş ve el olarak anneme benzesem de kafam tamamen babam gibi çalışıyor ama benim aksime Beste'nin dış görünüşü tamamı ile babam fakat kafası nasıl çalışıyor henüz çözebilmiş değiliz.