-İLK DALGA-

12.BÖLÜM: Sessizlik

Daldığım düşüncelerden beni uyandıran, cama vuran rüzgarın sinirli kudretiydi.

Gözlerim ellerime kaydı. Belkide dakikalar sonra bakışlarımı çekebilmiştim camdan. Ellerime kayan gözlerim farklı bir noktaya odaklandı. Oturduğum tren koltuğunun koluna yaslanan el titriyordu. Kaşlarım hafifçe çatıldı.

Gözlerim, titreyen ellerin sahibine ulaştığında şaşkınlığımı gizleyemedim.

Sarp tanıştığımız onca zaman diliminden bu yana ilk defa ağlıyordu. Göz yaşları usul usul yanaklarından süzülürken kemikli çenesine ulaşan damlalar intihar ediyordu adeta. İçim öyle çok yandı ki... Kim bilir kaç dakikadır bu durumdaydı. Sessiz ağlayışlarını onu öyle güzel gizlemişti ki çevresinde kim olursa olsun fark edemezdi.

Yüreğim çığlık atmaya başladı.

Elimi ona doğru uzatıp buz kesmiş ellerini sıktım. Nefesi duraksadı ve bana baktı. Gözünden okunan acı öyle yoğundu ki... Öyle yardıma muhtaç bakıyordu ki...

"Neden üzgünsün Sarp?" Dedim.
'Neden ağlıyorsun?' diyemedim. Bu kelimeyi ona yakıştıramadım.
Gözlerini kırpıştırıp bakışlarını kaçırdı. Yutkunup sessizliğini korudu. Konuşmadı... Belki de konuşamadı...

Derin bir nefes alıp verdi. Düşen omuzları onu güçsüz gösteriyordu. Öyleydi de... Gücü tükenmişti sanki.

"Eren en çok bu havalara bayılırdı." Dedi.

Eren...
Ölen genç adam...
Mutluluk saçan kahve gözlerin sahibi Eren...

"Onu özlüyorsun değil mi?" Dedim sesimin titremesine engel olamadım.

Gözlerinden birkaç damla daha firar etti.

"Kardeşim..." Dedi. Devamını getiremedi. Yutkundu ama boğazındaki yumru gitmedi. Konuşamadı.

"Kardeşin miydi?" Dedim. Sesim öyle çok acıya bulanmıştı ki sesim çatladı.

"Evet." Dedi. Dünyası artık onun için parçalanmış bir haldeydi.

"Canın acıyor değil mi?" Dedim. Üstüne gitmek istemedim. Ama acısını dışa vursun istedim. İçinde büyüyen volkan dağı paylasın istedim. Eğer içinde tutmaya devam etseydi onun anıları kan izleriyle kaplanırdı.

"Çok acıyor." Dedi. Yutkunup bakışlarını tekrar bana döndürdü. Ona baktığımı görünce gözlerime odaklandı.
"O yaratıklar benim bir yarımı aldı benden. Acı içindeyim. Canım öyle çok yanıyor ki..." Devamını getiremedi. Ağzından bir hıçkırık kaçtı.

Gözlerine baktım. Karşımda gördüğüm küçük bir çocuktu. Kalbi kırılan, kanayan, yaralanan bir çocuktu. Acı çeken bir masumdu.

Kollarımı açıp onu iki yanından sarmaladım. Omzunun üzerinden sarılıp kendime çektim onu. Elleri belime gitti. Duraksamadan sarıldı. Acısını geçirir mi bilmiyordum ama şefkatle kollarımı ona doladım. Bunu Zel'e yaptığımda rahatlamıştı, o da abisini kaybetmişti. Belki Sarp'a da sarılmak iyi gelirdi.

Kafasını boynuma gömdü ve ağlamaya devam etti. Omzuma düşen damlalar içimi parçalıyordu.

Dakikalar geçti, o benden ayrılamadı. Dakikalar geçti, ben ondan ayrılamadım.

Derin bir nefes aldığında kendini toparlamıştı. Benden yavaşça ayrılıp önüne döndü. Ağlaması durmuştu. Ama gözlerindeki keder ve hüzün hâlâ yerli yerindeydi.

"Eren, Bartu, Emir..."
Pürüzlü sesini duyduğumda ona döndüm.

"Artık yanımda değiller. Yanımda olamayacaklar. İçimdeki bu boşluk hiç kapanmayacak. Peki ben nasıl iyileşeceğim Minya..." Bana baktı.

Bende ona baktım.

"Kapanmayacak bu boşluklar. İyileşemeyecek bu yaralar. Ama kabuk bağlayacak.. Sonra bir gün izleri silinip gidecek. Yanında Thomas var, ben ve Zel de varız. Yaralarının canını yakmasına izin vermeyiz biz." Dedim. Fısıldar bir tonda ama kendimden emin bir şekilde kurdum cümlelerimi.

Gülümsedi ama bu gülümseme acıyla bulanmıştı.

"Biliyor musun? 'Acı duyabiliyorsan, canlısın. Başkalarının acısını duyabiliyorsan, insansın.' Demiş Tolstoy. Ben senin acını duyabiliyorum. Ama o yaratıklar acı duyamıyor. Hiç bir canlıya zarar vermem ama onlar bir canlı değil. Bu yüzden intikam alırken pişmanlık duymuyacağım." Dedim.

Bana baktı. Öyle bir baktı ki o da intikam istiyordu. İntikam için yanıp tutuşuyorduk. O yaratıkların bizden aldıkları onca kişiden sonra onlar cehennemin dünyaya yansımış hâliydi bizim için.

Onlar cehennemin köpekleriydi.
Güvenli şehirlere onlardan kaçmak için gidiyorduk belki ama...
Onların sonu için geri döneceğimize adım gibi emindim.

****************

Bölüm sonu gençler.
Selamlar 🖐🏻
Nasılsınız??
Ben çok iyiyim.
Kitap hakkında ne düşünüyorsunuz.
Yorumlarınızı bekliyorum arkadaşlar ♥️♥️♥️
Oylar için teşekkür ederim ❣️♥️❣️❣️

İyi günler.
05.03.2022