Sır | Void Stiles

5

"Hepsi senin yüzünden, herşey bütün herşey senin suçun. Stiles'in ölmesi senin suçun, ama yanındaki tüm herkes gidecek ve sen tek kalıcaksın. Sadece kendinle birlikte olucaksın ve tek başına ölüceksin Mia, Çünkü sen bir hiçsin.."

Nefes nefese gözlerimi açtım ve etrafa bakmaya çalıştım ama her yer karanlıktı, nefes çok zor bir şekilde alıyordum.

Çok dar bir yerdeydim ve gözlerimi açabiliyordum ama her yer karanlıktı. En sonunda ellerimi içinde bulunduğum yerin etrafında dolaştırmaya başladım. Elime bir sürü toprak gelmişti.

Kurt gücümü hiç bir şekilde kullanamıyordum. Kullanabilseydim çoktan buradan çıkmıştım.

Bu sefer elimi yukarıdaki tabana doğru götürdüm ve orasıda topraktı. En sonunda orayı ellerimle tırnaklarımı batırarak kazmaya çalıştım.

Her kazıdığımda üzerime yoğun derecede toprak düşüyordu.

Ellerim artık çok acımaya başladığında kazımayı bıraktım.

Bir anda boynumda bir el hissetmem ile daha zor nefes almaya başlamıştım. Bu rüya mıydı yoksa gerçek miydi hiç bir şekilde anlayamıyordum.

En sonunda refleks ile gözlerimi kapatıp açtığımda her yer aydınlıktı. Üstümdeki topraklar açılmıştı ve bende hemen içinde olduğum şeyden kalktım.

Etrafa baktığımda bir mezarlıktaydım ve bende bir mezarın içindeydim. Arkamdan yavaş yavaş yaklaşan adım sesleri geliyordu. Direkt arkamı dönmem ile Stiles'i gördüm.

"Mia.. İyi misin?" Dedi Stiles ve hemen bana sarıldı.

"İyiyim ama sen, sen nasıl..?" Dedim şaşkınlıkla.

"Ben ne? Mia iyi olduğuna emin misin?" Dedi ve bana sarılmayı bıraktı.

Bana baktığında şimdi karşımda Stiles değil, Void vardı.

"İyi misin Mia?" Void sırıtarak bana bakıyordu.

Gözlerimi kapattım.

Bir anda açtığımda ise hastane odasındaydım, nefes nefese uyanmıştım ve etrafımdaki kişilere bakıyordum.

"Sonunda uyandın senin için çok endişelendik." Dedi bir ses ve hemen birisinin bana sarıldığını hissettim.

"Kira, kız daha yeni uyandı dur biraz kendine gelsin, eminim ki şu anda bizim kim olduğumuzu algılayamıyordur bile."

Etrafımdaki kişileri zar zor anlayabilmiştim. Scott, Kira ve Liam vardı.

"Bana ne oldu?" Dedim çatlamış bir sesle.

"Evine geldiğimizde bayılmıştın." Dedi Scott.

Kira hemen bana su doldurdu ve verdi.

"Teşekkür ederim." Suyu içince sesimdeki çatlaklık düzelmişti.

Yavaşça ayağa kalktım.

"Hey nereye? Daha yeni uyandın farkında mısın?" Diye söylendi Scott.

"Lavaboya gideceğim." Dedim.

"Ben onun ile giderim." Dedi Kira.

"Hayır tek başıma gideceğim." Dedim ve hızlı olmaya çabalar gibi odadan çıktım.

Tuvalete geldiğimde hemen aynanın karşısına geçtim ve kendime baktım.

İyice odaklanmam gerekiyordu, kurt formuna geçmem lazımdı.

Olmuyordu, odaklanamıyordum.

Gözlerimi kapattım ve derin bir nefes aldım, aynaya baktım.

Gözlerimin kırmızı yerine turuncu-sarı renginin karışımına döndüğünü gördüm. Sadece aynaya sabit bir şekilde bakıyordum. Aynaya bakarken arkamda Void belirir belirmez vücudumun dışında alevler içinde yanan tilki'nin çıkmasıda bir olmuştu.

Bu bölüm hem saçma hemde pek olmadı ama uzun zamandır bölüm atmamaktan daha iyidir herhalde. Diğer bölümü daha iyi yazmaya çalışacağım. Sizi seviyorumm<33