Sır | Void Stiles

11

-"Gidelim mi hayatım?" Dedi ve elimden tuttu.
Bende "evet" anlamında kafa salladım.-

Gözlerimi açtığımda ormandaydık.

"Niye buraya geldik?" Diye sordum Void'e

"Soru sorma, sadece benimle gel." Dedi ve elimi tekrardan tutup beni peşinden yürütmeye başladı.

En sonunda durduğumuzda Derek'in evinin önüne gelmiştik.

"İçeri gir." Dedi ve bana baktı.

Bende hiçbir şey demeden yavaşça kapıya doğru yaklaştım. Tam tıklayacakken Void elimi tuttu ve direkt kapıyı açtı.

"Ama izinsiz giriyoruz?" Dedim.

"Cidden onca takılacak şey var'iken buna mı takıldın Mia?" Dedi.

Sadece ona baktım ve içeri girdim, girer girmez Derek karşıma çıkmıştı. Hemen arkama baktım. Void yoktu.

"Mia!" Dedi ve hemen bana sarıldı. Sarılmasına karşılık verdim. Resmen ağlayacaktım, bunca zamandır yanımda Derek olmuştu ama bugün yaptıklarımı öğrense beni öldürmeye çalışacağından emindim.

"İyi misin?" Diye sordu.

"Evet, iyiyim." Dedim.

"Biraz gergin görünüyorsun ama..?" Dedi ve iyice bana yaklaştı.

"Hayır, gergin değilim." Dedim ve ondan bir kaç adım uzaklaştım.

Bana inadına yapıyormuş gibi daha da yaklaştı. Void orada mı diye yine arkama baktım.

"Neden gerginsin Mia?" Dedi ve bu sefer karşımda Void vardı. Başımı çevirip etrafa baktığımda ise etrafımıza sarılmış Oni'ler ve karnında katana saplanmış bir Derek vardı.

Kapıya doğru koştum ve dışarı çıktım, ama ormanda değildim Void'in evindeydim. Merdivenlerde ayakta bekler bir şekilde etrafa bakıyordum ve Void'de karşımda duruyordu.

"Mia, iyi misin güzelim? Neden gerginsin?" Dedi ve yavaşça sırıttı.

Hızlıca merdivenlerden yukarı çıkmaya başladım ve rastgele bir odanın kapısını açtım.

Hastanedeydim.

"Mia! İyi misin, neden ayaktasın? Koridor'da dolaşmaman gerekiyor." Arkama baktığımda Stiles vardı.

Ona anlamaz bir şekilde bakıyordum.

"Hadi, benimle gel. Görevliler bizi burada başı boş bir şekilde görürse kötü olabilir." Dedi ve elimi tutup beni bir kapının önüne götürdü.

"Anahtarlar nerede?" Dedi.

"Ne? Ne anahtarı?" Dedim.

"Deponun anahtarı. Almaya çalışacağım demiştin, konuşmuştuk hatırlamıyor musun?" Dedi bana.

Cebimde bir ağırlık hissetmem ile elimi cebime soktum. Baktığımda ise elimde bir anahtar vardı.

Stiles gülümsedi.

"İşte bu! Varya sana bayılıyorum. Çok iyisin Mia." Dedi ve beni alnımdan öptü.

Deponun kapısını açtı ve ilk önce benim geçmem için kenara çekilmişti. İçeri girdiğimde etraf oldukça karanlıktı, neredeyse hiçbir şey göremiyordum. Merdivenlerden inerken, tam düşecek'iken Stiles beni belimden tutmuştu.

Ama sanki Stiles gibi değil Void gibi hissediyordum.

"Dikkat et." Dedi ve bana sevimli bir şekilde gülümsedi.

Tam son basamağı inecektim ki durdum.

"Mia, sanki biraz gergin gibisin, niye gerginsin?" Dedi ve arkamı döndüm. Yine karşımda Void vardı.

"Ne yapmaya çalışıyorsun?" Dedim ve merdivendeki son basamağı indiğim an ayağımın altında çatırtılar duymuştum.

Yine ormandaydım.

"Ben bir şey yapmıyorum, sadece sen o kadar güçsüz ve aptalsın ki buradan çıkamıyorsun." Dedi.

"Mia, uyan!"

Sesi duyduğumda nereden geldiğini anlamamıştım. Etrafıma baktım, ama Void'den başka birisi yoktu.

"Neden bir kere mantıklı düşünmüyorsun?" Dedi.

"Çünkü mantıklı düşündürtmüyorsun! Bir iyi davranıyorsun, bir de kötü ve asıl sen mantıklı düşünmüyorsun. O kadar karışık ve aptalca davranıyorsun ki, seninle karşı karşıya olmak yerine ölmeyi tercih ederdim!"

Bir anda her şey yok oldu, bunların sadece bir rüya olduğunu anlamıştım. Nefes alamamaya başlamıştım.

"Mia, hey! Sen iyi misin?" Scott'ın sesiydi.

Bir anda kendimi bir yerde yatar bir şekilde hissettim ama sonra her şey düzeldi. Nefesim yerine gelmişti ve etraf aydınlandı. Etrafımda bir sürü insan vardı. Kimlerin olduğunu bilmiyordum ama büyük ihtimalle Scott'lardı.

Ama.. Gözlerimi açıp kapattığımda tek gördüğüm şey Void'idi.

"Sonunda uyandın güzelim.." dedi ve bana gülümseyerek baktı.

Cok sacma olmus olabilir ama bir sey olmaz en azindan yazmamaktan iyidir cunku bir kac kisiye yarin bolum aticam dedim ve ustunden buyuk ihtimalle 2-2,5 hafta falan gecti.. Bir daha bolum atma sozu vermeyecegim😔👍🏿