Sır | Void Stiles

16

-"Senden nefret ediyorum Void." Dedim ve koşarak evin kapısını açtım ve nereye olduğunu bilmeden dümdüz koşmaya başladım.

Koşarken bir anda biraz ileride duran Derek'i görmüştüm. Koştuğumu gören Derek anında bana baktı.

"Derek, Derek ne olur yardım et!" Dedim ve anında ona sarıldım.

"Mia, ne oldu?" Dedi endişeyle.

"Void peşimde-" Demiştim ama unuttuğum bir şey vardı. Derek gözümün önünde ölmüştü.

Bir anda Derek önümden kaybolmuştu ve arkanda birisini hissetmemle arkamı döndüm. Void vardı.

"Benden kaçamazsın biliyorsun değil mi?" Dedi.

Gözlerim dolmuştu arkamı dönüp yine koşmaya başladım. Yol gibi bir yere geldiğimde nereye gittiğimi bilmeden yolun kenarından koşmaya devam ettim. Ayaklarıma batan şeyleri umursamadan hâlâ koşmaya devam ediyordum. Karşıdan bir araba geliyordu. Araba tam yanımda durduğunda bende durdum. Camdan Scott'ı gördüğümde çok şaşırmıştım.

"Mia, acele et, çabuk arabaya bin!" Dediğinde hemen arabaya bindim.

"Mia cidden en yanlış olan şeyi yapıyorsun şu anda ama elinde sonunda yine de benim yanımda olacaksın."

Gözlerim dolmuştu arabada Scott, Kira ve Lydia vardı. Scott arabayı sürerken bir yandan arabanın aynasından bana bakıyordu. Lydia ile Kira da bana bakıyordu.

"Neden beni kurtardınız..? O gün size yaptığım şeye rağmen." Dedim.

"Çünkü senin asla isteyerek böyle bir şey yapmayacağını biliyorduk. Söz konusu Void, illaki ya aklına girip sana zorla yaptıracaktı ya da seni tehdit edecekti. Seni iyi tanıyoruz Mia, sen bizim kardeşimizsin. Evet belki de Derek ve Stiles'in öldüğünü bize önceden söyleseydin daha iyi olabilirdi ama yapabileceğin hiçbir şey yoktu. Senin suçun değildi, Void'in suçuydu." Dedi, Scott. Gerçekten böyle olacağını düşünmemiştim.

"Özür dilerim." Dedim yavaşça.

"Özür dilemene gerek yok." Dedikten sonra Kira anında bana sarıldı. Çok mutlu olmuştum. Hem şu anda daja güvedeydim hem de en yakın arkadaşlarımın yanındaydım.

"Hayatında olabileceğin en güvenli yer benim yanım Mia."

Söylediği şeyleri takmamaya çalışıyordum ama her konuştuğunda başıma çok kötü bir ağrı giriyordu.
"Mia ilk senin evine gideceğiz yanına eşya alıp benim evime geçicez." Dedi Scott.
Sadece başımı sallayıp Kira'nın omzuna kafamı koydum.
Evimin önünde geldiğimizde Scott arabayı durdurdu. Arabadan indim ve Kira da benimle birlikte geldi. Kira kapıyı açtı ve içeri girdik. Kirayla kaç yıldır arkadaş olduğumuz için birtek evimin anahtarını ona vermiştim.

"Ben seni aşağıda bekliyorum." Dedi Kira.

Odama çıktım ve dolabımı açtım. Bir çantanın içine en güzel kıyafetlerimi koymaya başladım. Kıyafetlerimi koyarken Void'in bana seçtiği elbiseyi görmüştüm.

-"Bence bu sana çok yakışır." Dedi bir ses.

Siyah elbiseyi üzerime doğru tuttu ve bana bakarak konuşmuştu

"Siyah sana çok yakışıyor." Dedi ve elbiseyi elime verdi.-

Elbiseyi çantama koydum. Cebimde bir şey hissetmemle elimi cebime doğru götürdüm. Siyah taşlı olan parlak zincir bir kolye vardı. Çok güzel gözüküyordu ama bunu kim koymuştu, Void olabilir miydi? Tam bunları düşünürken arkamda birisini hissetmemle arkamı döndüm. Voidi görmemle korkuyla geri çekildim.
Kolyeyi yavaşça elimden aldı ve bana doğru yaklaştı. Bana derin bir şekilde bakarak kolyeyi boynuma taktı.

"Neden böyle yapıyorsun sevgilim?" Dedi ve beni dolapla arasına sıkıştırdı.

"Hiçbir şey yaptığım yok." Dedim.

"Emin misin Mia'm? Her şeyi yapıyorsun ama ben sorduğum zaman hiçbir şey yaptığım yok oluyor." Dedi ve yüzünü bana daha fazla yaklaştırdı. Nefesini yüzümde hissediyordum.
Hiçbir şey demedim sadece ona bakıyordum.

"Bu sefer karışmıyorum ama yine de benim yanımda olacağını ve aynı evde olacağımızı biliyorsun. Sen sadece bana aitsin Mia. "Bana aitsin" kelimesini sana ne kadar nazik bir şekilde anlatmaya çalışsam da anlamıyorsun. Bu sonuncu nazik oluşum artık hareketlerine dikkat etsen iyi olur sevgilim." Dedi ve dudağıma küçük bir buse kondurduktan sonra gözlerimi kapatıp açmamla ortadan kayboldu.