Sır | Void Stiles

18

-"Bu yarım kalan işimizi sonra tamamlayacağız." Hafif yükseltici bir sırıtışla bunu söylemişti. Ardından gözümü kapatıp açmamla tekrardan kayboldu.-

Scott odaya girdiğinde bana kollarını açıp gülümsemişti. Ardından bende gülümseyip hızlıca ona sarılmıştım. Scott'ı çok özlemiştim.

"Seni çok özledim."

"Bende seni çok özledim."

"Artık sarılmayı bırakacak mısın yoksa ben oraya gelip o gevşeğin kafasını mı kopartayayım?"
Dediği şeye gülmemek için çok zor duruyordum. En sonunda sarılmayı Scott bırakmıştı.

"Aç mısın?"

"Hayır, değilim" Dedim ve kafasını sallayarak odaya göz gezdirdi.

"O zaman sen eşyalarını yerleştir, yemek olunca seni çağıracağım. Aç değilim dinlemiyorum." Dedi ve gülerek odadan çıktı.

Derin bir nefes alarak yatağa oturdum ve alnımı ellerime dayayarak neredeyse on dakika boyunca öyle durmuştum. Birazcık dinlenmeye ihtiyacım olduğu için yatağa uzanmıştım. Gözlerim hemen kapanmıştı.

Okulun koridorundaydım, burada olmak çok tuhaf geliyordu çünkü Void yüzünden birkaç haftadır okula gidemiyordum. Koşuyordum, ama bir anda kendimi durdurabildim, kendimi kontrol edebiliyordum. Sadece bir tane sınıf vardı. Tereddüt etsem de yine de sınıfa girdim. Sınıfa girdiğimde içeride Scott, Kira, Lydia, Noshiko Yukimura, Deaton ve Şerif yerde ölü olarak yatıyorlardı. Sınıf kan doluydu, içeri daha da girdiğimde kenarda babam yerde yatıyordu? Çok korkuyordum, hemen kapıya doğru yöneldim ama kapı açılmıyordu. Arkamı döndüğümde Void bana gülümseyerek bakıyordu.

"Bak bebeğim, sadece ikimiz varız. Artık kimse bize engel olamaz." Dedi ve bana doğru yaklaşmaya başladı.

"Bana yaklaşma. Neden yaptın?!" Dedim ve geri çekildim.

"Bizim için yaptım hayatım, geleceğimiz için. Bize engel olan her şeyi kaldırdım." Dedi.

"Cidden sen kafayı yemişsin! Bizim geleceğimiz yok Void. Bunu aklından çıkart." Dedim, Void çok sert bir şekilde bana bakmaya başlamıştı.

"Geleceğimiz yoksa o zaman, hiç yokuz bebeğim." Dedi ve karnıma bir şey saplanmasıyla yere yığılmıştım.

"Mia, mia!" Başıma Scott endişeli gözlerle bana bakıyordu.

Korkuyla derin bir nefes aldım. Gözlerim dolmuştu, hızla Scott'a sarıldım.

"Mia iyi misin, ne gördün? Anlat bana." Dedi, anlatamazdım ama..

"Hatırlamıyorum hatırlamıyorum, ama çok kötü bir şeydi." Dedim ve ona sarılmaya devam ettim.

"Tamam sakin ol, gel bir elini yüzünü yıkayalım." Dedi ve yavaşça beni yatağımdan kaldırdı. Banyoya girdiğimiz an lavabonun kenarlarından destek alarak aynaya baktım. Musluğu açıp yüzümü yıkadım.

"Void'le ilgili bir rüya mıydı?"

"Hatırlayamıyorum ki.." Dedim ve sorusunu bilmemezlikten geldim.

"Okula gitmemiz lazım, hadi hazırlan."

"Ne, saat kaç?" Dedim şaşkınlıkla.

"07:30, akşam seni uyuyor gördüğümde uyandırmak istemedim ama artık kalkman gerek uykucu kurt daha okula gideceğiz hadi bakalım."