Sır | Void Stiles

21(Final)

-En sonunda beklemekten sıkılıp gözlerimi açtım. Gözlerimi açtığımda, bulanık görmeme rağmen çok tanıdık gelen bir yerdeydim. Her şey netleştiğinde lisenin koridorundaydım. Void'i öldürdüğümüz yerdeydim.

"Önceden 'sözde' benim öldüğüm yerde bizim onları öldürecek olmamız çok eğlenceli değil mi sence hayatım?"-

Duyduğum sözle yanıma baktım. Void gülerek bakıyordu. Scott yoktu, o kazanmıştı. Herkes ölecekti. Kira, Chris ne yapabilirdi ki Void'e?

Elimden tuttu ve beni bir yere doğru götürmeye başladı.

"Nereye gidiyoruz..?" Dedim. Bana cevap vermeden bir koridora getirmişti. Burası çok soğuk bir yerdi, oldukça da karanlık. Demir kapıyı açarak beni daha aydınlık bir yere getirdi.

"Sayılı saatler sonra sadece ikimiz olacağız. Hep bunun hayalini kurmuştum biliyor musun? Ama sonunda olacak ve ikimizin önündeki tüm engeller kalkacak." Dedi ve başını boynuma doğru gömdü. Kendimi çektim ve gözlerim dolmaya başlamıştı.

"Ama hayatım niye böyle yapıyorsun? Sen zaten başından benimle birlikte gelerek herkese ihanet ettin.." Parmağıyla yavaşça gözümden akan yaşı sildi.

Tamam ona karşı duygularım var. Ona karşı hiçbir zaman bunu kabul etmesem de onu seviyordum ama benimki saf bir sevgiydi. O sadece takıntılıydı ve bu takıntısı herkesin hayatını kaybetmesine sebep olmuştu.  Onun yanında çok huzurluydum ama herkes öldüğü zaman.. Hiç emin değildim.

"Gözlerini kapat. Sadece hissettiğin zaman aç." Dedi ve gözlerimi kapattım. Sanki gözlerimde bir hareketlilik hissettiğimde açtım. Void bana kurt gücümü geri vermişti.

"Bu gücü, onları öldürmek için kullanırsan hep seninle kalabilir."

"Yapamam! Benden ne istediğinin farkında mısın? Kaç yıldır tanıdığım insanları öldürmemi istiyorsun." Dedim.

"Bende kaç yıldır senin için uğraşıyorum Mia! Önceden de senin için gelmiştim ama engel oldular. Sonunda bunu başarabilecek iken vazgeçemem. Senden ve gücümüzden."

"Peki bu öldürme işi için özellikle tam doğum günümü mü seçtin..?" Dedim gözlerim dolmuştu. Gerçekten böyle mi geçecekti doğum günüm.

"Evet.. Bugün o kadar güzel geçicek ki öldürdüğüne pişman bile olmayacaksın. Sadece seni kullanıyorlar. Herkes senin için geldiğimi biliyordu. Anlamamak zaten aptallıktı. Sadece sen anlamadın. Anlamaman için uğraştılar ve kendi canları için." 

"Ama... Neden bunu yapsınlar ki?"

"Sevgilim, sence kim yıllardır arkadaşına aşık olan bir iblise onu vermek istesin ki..? Beni öldürmek için bir şeyler araştırırken anladılar. Belli de ettim zaten. Hem de çok belli ettim. Mağaza da sen elbise seçerken de sana karşı belli etmiştim. Sence Void Stiles niye bir kıza ona elbisenin çok yakıştığını söylesin ki?"

-"Bence bu sana çok yakışır."

"Siyah sana çok yakışıyor."-

O gün dedikleri aklıma geldi. Güvenmekle ve güvenmeme arasındaydım gerçekten ne yapacağımı bilmiyordum.

"Gerçekten seni sevmeseydim, şu an çoktan seni öldürmüştüm." Bana elini uzattı ve benden bir onay bekledi.

Ondan başka hiç kimsem kalmamıştı. Void'in yanında olmaktan başka bir çarem yoktu. Kira'ları korumak istesem bile Void'e asla gücüm yetmezdi. Elimi yavaşça onun eline kenetledim.
Sanki tüm bu ömrü boyunca bunu bekliyormuş gibi beni kendine doğru çekti ve dudaklarımızı birleştirdi. Kısa, tatlı bir öpücükten sonra ayrılıp iki eli arasına yüzümü alarak bana baktı.