Passion Of Dawn (COMPLETED)

13

"O saan kayo pupunta?" Usisa ni Sharon  nang makita niya na nakabihis ng pang-alis sina Alexander at Scarlet at dala-dala ang mga gamit nila. "Hindi ko naman kayo pinaalis ah."

"I have a lot of things to do, welp hindi rin ninyo maiintindihan cause it's all about business." Sarkastiko ang tono ng pananalita niya kung kaya't pasimple siya na kinurot ni Scarlet sa likod.

"Kasama po ba si Scarlet?" Muling tanong ni Sharon.

"Yeah, hindi ako makakakilos without her." Sumulyap pa ito sa dalaga, "she's one of my reliable employee."

Pekeng ngumiti si Sharon at pinandilatan ng mata si Scarlet. "Gano'n ho ba? E kailan naman po ang balik ninyong dalawa?"

"Well, I'm still not sure but don't worry Tita. Hindi naman po mapapahamak si Scarlet, ako naman po ang kasama niya." Pineke ni Alexander ang pagngiti, he knows how to play Sharon's game. "Anyways we have to go na po Tita at baka ma-traffic pa kami." Nagmano pa soya kay Sharon na ikinatuwa naman ng ginang, gayon rin ang ginawa ni Scarlet.

"Mag-iingat kayo sa kung saan man kayo pupunta ha," anito.

"It's a must lalo na at si Scarlet ang kasama ko, I promise to protect her the most no matter what." Umakbay pa siya kay Sharon na mas lalong ikinalapad ng ngiti ng dalaga. "But before we leave, here." Mula sa shoulder bulsa niya ay iniabot ni Alexander kay Sharon ang puting sobre na may lamang dalawampung libo na lilibuhin na agad naman na tinanggap ng ginang at inusisa. "Panggastos ninyo po, I know Scarlet  is the provider here and kung mawawala po ulit siya ay magugutom kayo kaya sa inyo na po 'yan." Sarkastiko nitong sabi.

"Naku! Napakalaki naman po nito Ser," malapad na ngumiti si Sharon. "Maraming salamat ho."

"No need to say thank you, mauuna na kami." Pagpapaalam pa niya.

Sinasadya ni Alexander na hindi magsabi ng po at opo sa ginang, that's how he express his anger. Ayaw niya naman na sobra itong kamuhian kaya sa pamamagitan ng hindi niya paggamit ng mga paggalang na salita. Pansin na pansin naman 'yon ni Scarlet, hindi na lang siya nahsalita dahil ayaw niya na masira ang araw ng lalaki. She's there to satisfy and make Alexander happy, hindi para makadagdag sa iniisip nito. Wala siyang imik na sumakay sa sasakyan ng lalaki at tumungo lang sa bintana ng kotse.

"You okay?" Sinsero nitong tanong.

"Yeah," mahiksing sagot ni Scarlet.

"I'm sorry about earlier, I don't wanna sounds rude. Naiirita lang ako kapag naaalala ko ang ginawa niya kahapon sa'yo," he said. He was very sincere.

"It's okay," saglit na nilingon ng dalaga ang lalaki. "Naiintindihan naman kita,  sana nga kayo ko rin 'yon na gawin e but I couldn't kasi baka bumangon si Mama sa hukay at sermonan ako." She was trying her best to crack a joke but she ended up her words with a sad tone.

"Scarl, kapag may bumabagabag sa'yo. Don't be shy to tell me, I'm here for you. Hindi lang tayong pangkama na dalawa, I can be your human diary too and a shoulder to cry on." He said, trying to cheer her up.

"Thanks," aniya habang nakatitig sa guwapong mukha ng lalaki.  "May premyo ka sa akin mamaya."

"That, kaya nga mas ginugusto ko na maging gentle dahil sa premyo na."

He lied, after being with Scarlet for 17 days. His rough and cassanova self changes, Scarlet change him. Mas naging sincere siya  at genuine, he's not after with the sex anymore. Yes, sex excite him but he wants deeper than that. Like cuddling, holding Scarlet's hand, listening to her stories, watching her laugh, helping her. Everything. He was longing for it, noon pa.

Bago magpatuloy sa pagbyahe ay huminto muna sila Alexander at Scarlet sa isang coffee shop to have a breakfast. Alam niya kasi na madaling magutom ang dalaga, dinamihan niya ang inorder na pastry at cake. Balak niya rin na mag-take out para kung sakali na muli itong magutom ay may makakain siya.