Her Favorite Mistake (COMPLETED)

Chapter 25

"I'm sorry, babe. Are you still mad at me?" he whispered while hugging me from behind.

"Why are you asking me that? Diba dapat ikaw ang galit?" mahinang sagot ko.

He adjusted the comforter as he tightened his hug on me. Wala kaming saplot ni isa dahil kakatapos lang namin. Namula ang pisnge ko ng maalala ang ginawa namin kanina. Hindi ko nabilang kung ilang beses niya akong inangkin. Tinigilan niya lang ako ng magmakaawa ako dahil hindi ko na talaga kaya.

"How can I stay mad at you?" he scoffs making me laugh a bit.

"So we're good huh?" I chuckled.

"Yeah." he replied softly.

"Let's sleep, Lian."

He groaned in disapproval. I laugh as I turned to see him. Marahan kong kinurot ang pisnge niya. Ngumuso siya sa ginawa ko dahilan para matawa ako.

"I can't sleep." he pouted.

"What? Hindi na kaya ng katawan ko!" umismid ako.

"Hindi ko naman sinabing aangkinin ulit kita." tumawa siya.

"Asshole." I rolled my eyes.

"I am holding the love of my life and the mother of my child, how can I be asleep?" his voice is full of love and gentleness.

Namula ang pisnge ko kaya natatawang sinapak ko siya. Mas hinigpitan niya ang yakap sakin habang marahang pinapatakan ng halik ang aking noo.

"Hindi bagay sayo ang masyadong corny." humalakhak ako.

"Corny ba 'yon?" kumunot ang noo niya.

"Bahala ka nga! Gusto kong matulog."

Humalakhak siya bago tumango. Pinikit ko ang mata para makatulog. Kanina pa ako antok na antok pero ang gagong katabi ko ay matigas ang ulo. Hindi ko alam kung ano ang mangyayari bukas o sa makalawa. Ang alam ko lang ay gagawin ko ang lahat para sa anak ko.

Nang magising ako ay wala na si Lian sa tabi ko. Dahan-dahan akong bumangon at hinanda nalang ang sarili dahil alam kong masakit ang buong katawan ko. Napangiwi ako ng maramdaman ang hapdi sa ginta ng mga hita ko. Maingat ako habang naliligo. Nang matapos ay agad akong nagbihis at saka bumaba.

Napangiti ako ng makita ang aking anak at si Lian na malaki ang ngiti habang nasa dining. Naglakad ako palapit sakanila dahilan para mabaling sakin ang atensyon nila. Ngumiti ako kay Ren at marahang hinalikan ang noo niya.

"Good morning, my love." I said softly.

"Morning, mommy." he smiled at me.

"How about me?" Lian interrupted.

I rolled my eyes before walking towards him. I give him a peck on his lips before seating beside him. Ngumisi ang loko at masayang nilagyan ng pagkain ang anak. Halos irapan ko siya ulit.

"Okay na ba kayo ni daddy, mom?" nakangiting tanong ni Ren.

I smiled at him.

"Yes, baby."

"Really, dad?" kumunot ang noo niya.

"Of course, son. Your mother is not a liar." he said softly.

I smiled at Lian. I am not really a liar pero nagsisinungaling din naman ako minsan. No. Madalas pala. Bumuntong-hininga ako bago binalingan ang pagkain. Kumunot ang noo ko ng titigan ako ni Lian.

"What?" I asked.

"Ayaw mo ba sa pagkain?" aniya.

I shook my head and smile a bit.