AURORA

Kabanata 5: Princess Doesn't Cry

THIRD PERSON

NAPAMURA  sa kanyang isipan si Calder ng lumantad sa kanyang harap ang makinis na binti ng dalaga. Habang ito naman ay inosenteng nakangiti lamang sa kanya.

Fvck her mind still act as fifteen teenage girl, but her body says it all! But this is not right!

Hindi ko dapat pinagnanasaan ang pasyente ko! She's to fragile and innocent, wake up Calder!

Tumalikod siya dito, humigpit ang hawak niya sa kanyang puting coat at humugot ng malalim hininga bago muli siyang humarap dito.

" Why Doc. Prince? May problema ba?" inosenteng nito. But that Doc. Prince makes him hard to breath. Hindi niya aakalaing ganito ang itatawag nito sa kanya, she's totally a princess but his not the typical prince for her.

Mukhang malaking pagtitimpi ang kailangan niyang gawin. Teenage days ang naaalala nito kahit ang totoo ang 24 na taong gulang na ito.

" Doc. Prince, are you going to massage my feet or I'm going to stand for a bit to see if I can walk?" Napatitig siya sa mukha nito. Kumislap ang matingkad na kayumanggi nitong mata.

Damn his not a massage therapist! Napapasubo ata siya nito.

Napabaling sila sa pinto ng bumukas iyon, Mula doon ay sumilip sa kanila ang mukha ng nurse kanina.

"Ahmm Doc, pwede na po ba?" tanong nito. Napakunot ang noo ni Aurora at nagpapaawa ang mata nito sa kanya.

Bumuntong hininga siya at binalingan muli ang nurse.

" I'm sorry Nurse Jem, but Aurora is not comfortable with other people, so I'm the one who will take care of her," aniya niya. Namilog naman ang mata nitong napabaling pabilng ang tingin sa kanila.

" Sure ka po doc? Eh hindi ka naman po massage therapist," takang lintaya nito.

" No, I can handle this Nurse Jem," walang nagawa ang nurse kundi ang tumango pero bumakas sa mukha nito ang mapaglarong ngiti na ikinakunot ng noo niya. Tumataas baba pa ang kilay, itinaas niya ang kamay at sinenyasan niya itong umalis. Ngumuso ito at bumaling Kay Aurora.

" Bye Ma'am Aurora!" Aniya nito at biglang nawala sa kanilang paningin.

"Damn, careful!" anas niya nang muntik  mawalan ng balanse ang dalaga. Tumayo Kasi ito at siya nakaalalay sa gilid nito. Ngunit masyadong mahina pa ang mga buto nito sa paa.

" We can do this in other time Aurora, you don't need to force yourself it might hurt you," lintaya niya. Ngumuso naman itong kumapit sa kanya.

" But gusto ko na kasing makalakad ulit para makita ko na kung ano ang hitsura sa labas, sa tagal ko ba namang koma," anas nito.

" I understand, but you need to cure yourself first, we need to take it easy,"

" Yes po Doc. Prince, masusunod!" napangiti siya sa sinabe nito, nag salute pa ito sa kanya. She's cute!

Inalalay niya itong muling umupo sa higaan.

" Doc. Prince, where is my father?" napahinto siya sa tanong nito.

" Is he still a Governor? Tumakbo parin siya sa posisyon na iyon?" sunod-sunod nitong tanong. Dumaan sa mga mata nito ang lungkot. Kahit di nito sabihin ramdam niya ang maraming katanungan nito, bakas sa mukha nito ang walang kaalam alam.

Magsasalita na sana siya ng Makita niya ang mabilis na pagpatak ng luha nito sa mata. Tumambol ang kanyang dibdib sa kaba, hindi niya alam ang gagawin. Fuck!