Bazen biz istemediğimiz ve beklemediğimiz kişiler sayesinde mutlu oluyorduk.. en yakınımız bile olmadığı kişiler bizim için canını bile verecek derecede olması güzel bir duygu...
Yerde bağdaş kurmuş bir şekilde oturup bu ikiliyi nasıl başımdan def edeceğimi düşünmekten beynim durdu! Lânet olası selin!
"Eee hadi nehir! Anlat diyorum" selin geldiğinden beri bana soru sorup duruyordu. Neymiş! Canları sıkılıyormuş benim hayatımı merak ediyorlarmış! Acilen konu değiştirmem Lazım. Veya benim burdan kaçmam gerek!
"Ne anlatacam be size! Uyucam ben uykum var benim bir haftadır adam gibi uyuyamadım." Dedim sert bir sesle yoksa bunları hayatta susturamam.
"Nehir!" Diye koluma yapışan nehiri dövmek istiyorum!
"Bırak yoksa," dedim tehdit eder gibi selin ise saçma bir şey demişim gibi elini havada salladı.
"Yoksa? Ne yaparsın oğlum." Diyip kahkaha atınca dudaklarım kıvrıldı,
"Varmısın?" Diye sorunca kaşlarını kaldıran kız "neye?"
"Biraz atisalim." Dedim gülerek hemşire olan kız bir çırpıda ayağa kalkıp bildiğim karete hareketlerini yapıp hazırda bekledi. Bakalım ne kadar iyi?
Umut bize hayretle bakarken kahkaha attım,
"Utanma sende gel." Dedim ama o gülmüyordu aksine seline bakıp yutkundu onu döveceğim için üzülüyordu. Umut bir şeyi düşünüyor olmalı ki gözleri bir yere dalmıştı. Ama daha sonra burnunu havaya kaldırıp bana baktı ve güldü,
"Eğer selin yorulursa ben onun yerini alırım." Dediğinde düşünmeden kabül ettim hadi bakalım.
Umut bizden uzağa gidip başlayın dediğinde bekledim..
Selinin refleksleri çok iyidi ama benimkiler daha iyiydi. Şimdi ikimizde kenetlenmiş bir şekilde nefes nefese kalmışken umut kahkaha atıyordu. O güldü mü!
Aslında selini ciddi anlamda yormamıştım o bir kızdı ve eğer gerçekten ona tüm gücümü uygulasaydım kanlar içinde yerde olurdu ama ben konu değişsin diye şuan buna katlanıyordum.
Hadi ama ağzını burnunu kanatmak isterken yavaş vurmak benlik değildi. Umut niye devreye girmiyor? Birilerini dövmeye ihtiyacım var ve umut erek olduğuna göre ve daha dayanıklı olduğuna göre..
tamam umutun gelmesi için selinin canı yanması gerek. Elimi onun bacak arasından kurtarıp karnına sert bir yumruk attım tüm bedeni gevşeyince iki büklüm yerde yatan kız bana nefretle bakıyordu ve aynı zamanda inliyordu.
Umut bir hışımla yanıma gelince "lan! Ne yapıyorsun kızım!" Diye bağırınca ağzının ortasına yumruğumu geçirdim ve karnına tekmeler atmaya başladım.
Kahretsin duramıyorum! Selin yerde ellerini ağzına tutmuş bir şekilde umutu izlerken ben hala yerde yüzü kanlar içinde kalmış adamı yumrukluyordum.
Gözlerim kararmıştı! O kadar karanlığın içinde birden beyaza yükselince tekrar o karanlığı arzuluyordum ama Beyaz gözümü kör etmişti kendimi boşlukta hissediyordum!
"Lânet olsun dur artık!" Diye kendime bağırınca birden çektim ellerimi.. çok mu canı yanmıştı??
Kahkaha atarak ayağa kalkan umut turp gibiydi "sadece senin yorulmanı bekledim güzelim." Dedi ve üzerime yürüdü..
Bunu yapacağını biliyordum ve benim bu yaptığına göz yummam sadece biraz kendimden geçmeye ihtiyacım vardı evet birileri beni kendimden geçene kadar dövmesi gerekiyor çünkü o zamanlarda kendimi daha az kötü hissediyorum.
Umut yerde ki seline bakıp sonra baktı beni dövmek için can atıyordu ona nasıl vurduğumu aklına getirmiş olmalı ki birden yumruğunu sıktı ve yüzüme yediğim ilk darbe ile yana savruldum. O benim üzerime yürürken ben sadece onun bana vurmasını istiyordum...
İkinci yumruk da sol tarafımdan gelmişti dişim yanağıma sürtüksüğü için kanamıştı. Üçüncü yumruğu da beklerken umut durdu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MAHKÛM (Tamamlandı)
Novela JuvenilBir katil düşünün.. duygularını bitirmiş, tüm benliği bir hiç olmuş bir kız nehir. O hep karanlık sularda boğulmuşken artık karanlığı kendine arkadaş edinmiş ve bu yolda yalnız yürümye devam ediyor... Babası tarafından şiddete alıştırılmış bir kız ç...
