Beginning Of Their End

Kabanata 20

"Alec, what was that?" Boses ni Hestia na kahit sa labas pa lang ng bahay ay maririnig na sa loob.

Astraea got up from sitting on the sofa when she saw the two. She first saw Alec with a look of rage on her face, followed by her sister, who also seemed annoyed with her friend.

"I'm asking you, Alec!" Hestia pulled Alec's arm to face her.

May pagtataka sa mukha ni Astraea sa kung ano ang nangyayari sa dalawang magkaibigan.

"Nag-aaway ba sila?" Bulong ng bisitang lalake ni Astraea, may pagtataka rin sa mukha nito.

"What do you think?" She sarcastically response to the man.

Nakikita na nga nito ang nangyayari, nagtatanong pa.

Ayaw harapin ni Alec ang kaibigan sa takot na baka kung ano ang masabi niyang hindi maganda dito dahil lamang sa emosyon na lumulukob sa dibdib niya simula pa kaninang umaga.

"Why did you do that to him? Hindi iyon ang kilala kong Alec kanina."

"At ano ang gusto mo? Kung ikaw nananahimik lang, puwes ako hindi ko kayang maatim na habang may ibang babae siyang nilalandi ay sinasali ka pa rin niya sa kabaliwan niya! Wait....are you defending him?"

"Of course not! My God, Alec!" Nawawalan ng pasensiyang tugon ni Hestia.

Kanina pa sana niya gusto kausapin 'to pagkatapos ng tanghalian, ngunit biglang nagkaroon ng emergency dahil sa pagkakaaksidente ng isa sa kanilang van truck na may kargang prudokto. Kinailangan niyang asikasuhin at ayusin ang lahat lalong-lalo na ang kanilang tauhan at ibang nadawit sa aksidente. Mas lalo lamang sumakit ang kanina pang sumasakit na ulo ni Hestia dahil sa sinabi nito.

"What I mean is, why do you have to say that in front of so many people, if you can reprimand him in a private place? I’m not like you, Alec, if that’s how you talk to people, then not me. Why do you have to do that if you're not the one who's involved? Sa ginawa mo, mas pinahiya mo lamang ako kanina."

"Kung ganun naman pala na ayaw mo akong magsalita kanina, bakit hindi ikaw ang nagsalita? Bakit? Dahil mahal mo pa ang lalaking 'yun? Natatakot ka dahil alam mo sa sarili mo na may nararamdaman ka pa sa kanya? Sa kabila ng ginawa niya sa'yo noon na ipinagpalit ka rin sa iba, magpahanggang ngayon mahal mo pa rin siya? Ginagamit mo lang ba si Craig, huh, Hestia?"

Humigpit ang pagkakahawak ni Hestia sa kanyang pouch bag. Pinigilan niya ang sarili na hindi masaktan ang kaharap dahil sa mga pinagsasabi nito.

"You know nothing of how I feel, Alec. You are not in my situation and the only thing you know is that he had another woman then so he left me. That's all you know, Alec, but the way you speak now it's like you know everything that happened between us."

Bakit ba ito nagkakaganito? Naiintindihan niya na iniisip lamang nito ang kalagayan niya't nararamdaman, pero hindi kailangan nito umabot sa ganoon na halos insultuhin na nito ang buong pagkatao ng isang tao. For the first time, they just had fight with Alec.  Nakakatawa lang dahil sa isang lalake pa. Sa isang lalake na bahagi na lamang ng nakaraan niya.

"Hindi ko sasabihin kay Craig ang pagkikita niyo kanina, pero ito ang tandaan mo, huli na 'yun, Hestia. Kaibigan kita, pero kaibigan ko rin si Craig. Ayaw kong nagmumukhang tanga 'yung tao dahil lang sa pagmamahal niya sa'yo," saka siya nito tinalikuran at patakbong umakyat ng hagdan.

It wasn't intentional that they met earlier. She was there too, with them. Bakit pilit pinapalabas nito na sinadya ang pagkikita nila ni Kreios while she knew everything what had happened?

"Ehem!" Hestia heard, which drew her attention from being stupor.

She felt her body was so heavy, as if she no longer had the strength to walk.