Silent Voice ||BakuDeku||

séú déag

🌸

"... ikiniz bir takım olacaksınız biz ikimiz de bir takım. Anladın değil mi?"

"Bana aptalmışım gibi anlatma, aptal bok!"

Kacchan'ın her zamanki çatık kaşları ile o çocuğa öldürecekmiş gibi bakıp bağırarak konuştu.

Az sonra oynamaya başlayacaktık. Ama tek sorun şu ki ben şu ana kadar ya üç ya da beş kere futbol oynamıştım. Ne kuralları biliyorum ne de nasıl bir şekilde oynamam gerektiğini biliyorum.

Kısacası eğer ikiye iki maç yapsak ben Kacchan'a sadece ayak bağı olurum. Ayak bağı olmakla da kalmam kaybetmemize sebep olurum.

Az önce olaylar daha da büyüdü ve kaybeden takımın kazanan takıma, parktaki bütün seyyar satıcılardan sattıkları şeylerden ikişer tane alıp vereceklerdi.

İşte bunun için asla kaybetmemizi istemiyordum. Bunun için de benim çekilmem gerekiyordu.

"K-kac-cha-chan..."

"Ha? Ne var?" Dudaklarım benden bağımsız olarak büzüldü. Başımı eğip konuşmaya devam ettim.

"B-ben g-ge-r-ri çe-k-kil-sem, b-bi-re bir o-oy-na-s-sa-nız?"

"Niyeymiş?" Bu sefer sorgularcasına çatmıştı kaşlarını. Başını hafifçe bir şekilde sağa yatırmıştı.

"B-ben fu-fut-bol b-bil-m-mi-yor-um."

Uzun bir süre sessiz kalıp gözleri bedenimde gezindi. Sol elinin parmaklarını gözüne yaklaştırıp ovaladı.

"Ya ben oynamanı istiyorsam?"

Hızla ona baktım. Gayet normal bir şekilde bakıyordu.

"A-ama y-yük o-ol-ur-"

"Kapa çeneni ve beni dinle..."

Birden futbol kurallarından bahsetmeye başlamıştı. Başlarını şaşırdığım için dinleyemediğimden dolayı anlayamamıştım. Sonra pür dikkat kesilip dinledim. Gayet anlaşılır ve basit Kurallar vardı ki ofsaytı pek anlayamamıştım.* Ama bu oyunda ofsaytın olmayacağını söylemişti.

"Anladın mı?"

Başımı onaylar şekilde salladım. O da hafifçe başını sallayıp arkasına döndü.

"Şimdi ezelim şu bok parçalarını... İlk defa seninle oynayacağım."

Her ne kadar ilk söylediklerini duysam da sonra ne dediyse kısık sesle konuştuğu için anlayamadım.

"Oi ezikler, hazır mısınız?"

"Tabii ki."

Az önceki Kacchan'la tartışan çocuk ile birlikte arkadaşı yaklaştı.

"Kale ortak mı ols-"

"Seninle aynı kaleyi paylaşmam ezik."

Gözlerini devirip elini kaldırarak iki ağacı gösterdi.

"Burası bizim kalemiz."

Kacchan onu pek dinlemeyerek arkasına dönmüş ve etrafa bakınmıştı.

"Burası bizimki."

Çocuk cebinden bozukluk çıkarıp konuştu.

"Yazı mı, tura mı?"

Kacchan hiç düşünmeden yazı dedi. Çocuk parayı havaya attı ve tekrardan eli ile buluşturdu madeni parayı.

"Tch."

Kacchan elini uzatıp konuştu.

"Topu alayım." Sertçe topu Kacchan'a uzattı. Tartıştıklarından beri aralarında bir rekabet vardı.