Chae: : ငါ ဒီအမျိုးသမီးကို မုန်းမိတော့မယ်.....
အစကတည့်က ချစ်နေသည်လည်းမဟုတ်
အကြောင်းပြချက်တစ်ခုကို
စိတ်ထဲက အတည်ပြူယူပြီး
နှစ်မျို့ဖွယ်မကောင်းတဲ့
သူ့ရှင်သန်နေတဲ့ ပတ်ဝန်းကျင့်မျိုးကို အရမ်းမုန်းခဲ့ဖူးသည်
Jihoon: : မနေ့က နင့်ကို Taehyung လာရှာသေးတယ်
Chae: : အင် ထင်သားပဲ
Jihoon: : Chae နင် Lalisa ကို ဘာလို့အဲ့လောက်ထိ ကျိန်းဆဲ့ချင်မိတာလဲ
Jung: : ဟုတ်တယ် Chae သူလည်း Taehyung ကို တကယ်မချစ်ခဲ့ဘူးဆိုပေမယ့် သူတို့ရဲ့အနာဂတ်ကိုတော့ ငါတို့ကြိုသိနိုင်တာမှ မဟုတ်တာ
Chae: : ကြိုမသိခဲ့လို့ပါပဲ ကြိုသိခဲ့ရင် Oppa နဲ့ ပေးတောင်မတွေ့ချင်ဘူး
ကျမ ချုပ်ချယ်တာ မဟုတ်ပါဘူး
ချုပ်ချယ်ခွင့်လည်း မရှိပါဘူး
Oppa ဆိုတဲ့ လူသားက
ကျမ ဘဝမှာ
အဖိုးတန်ဆုံး အရာမှန်တမျှ
ကျမ မြတ်နိုးရဆုံး
ကျမ တွယ်တာ ရဆုံး
ကျမ ဘဝ ထဲက
နောက်ဆုံး ကျန်ရစ်ခဲ့ပေးတဲ့
ကျမ ရဲ့ နှောင်ကြိုးလေးပေါ့
အကြိမ်ကြိမ် အခါခါ ဆုပ်ကိုင်းထားခဲ့သော်လည်း
အခန့်မသင့်တဲ့အချိန်မျိုးမှာ လက်လွတ်ရမယ်လို့ စိတ်ကူးမထားခဲ့ဖူးဘူ
ကံကြမ္မာက အကြောင်းဖန်လာတော့တော့လည်း
ကျမ နှလုံးသားတစ်ခုလုံးဟာ
မုန်းတိုင်းကြားထဲ တိုးဝင် လွင့်မျော့သွားခဲ့ရတယ်
မုန်းတိုင်းတိတ်တဲ့ တစ်နေ့မှာ
ကျမ လက်ထဲ တင့်တင့်ကြပ်ကြပ်ကြီး
တစ်စုံတစ်ယောက်က တုန်ရီစွာ ဆုပ်ကိုင်ပေးထားတယ်
ရာထူး အဆင့်တန်း ဂုဏ်ပါကာသန
အာဏာဆန်ဆန် အမိန့်ဆန်ဆန်
တိုက်ခိုက်ဖျက်စီးသွားပြီ ဖြစ်တဲ့ မုန်းတိုင်း...ကြီးတွေပြီဆုံးသွားတဲ့ နေ့ကပေါ့
Jung: : ဒီနေ့ နင်အိမ်ပြန်သင့်တယ် Chae
Chae: : အင် ပြန်ရမယ် Oppa နဲ့ ထပ်တွေ့ရအုံးမယ်
.....
မြင်းခြေသံတွေ ကြားကြားနေရတဲ့ သစ်ရိပ်
ဝါးပင်တွေကြားက
မြေနီနီ လမ်းလေးဆီ
ကျမ နားစိုက်နေခဲ့ရတာ
နေစောင့်စောင့်လေးနှင့် အရောင်မှိန့်မသွားခင်
ကျမ အခု မြင်းခြေသံကို သဘောကျကျ နားဆင့်တတ်နေပြီ
