အရင်လို့တော့ ပန်းလေးက
မဆန်းတော့ဘူးဆိုပေမယ့် သူ့ရနံတွေ ကမပျောက်ဘူးလေ ။ ဒါပေမယ့်
ပန်းလေးက ပွင့်ဖက်တွေကို မသယ်နိုင် မထိန်းသိမ်းနိုင် သလို့ ဝတ်ဆံမျှင်တွေကိုလည်း မကာကွယ်ပေးနိုင်တော့ဘူး ။Jen: : Lisa
Company ပိတ်ရက်မှာမို့
အိမ်ထဲမှာပဲ တစ်ယောက်တည့်နေချင်လို့ ဝန်ထမ်းတွေကို သုံးရက် အလုပ်အနားပေးလိုက်တယ် ။
ခြံကြီးက ကျယ်ပြီး လူတွေဆိုလို့ ကျမ တစ်ယောက်တည့်သာ.
စံအိမ်တော်မှာ အထီးကျန်နေခဲ့တာ ။
Jen ရောက်လာတော့
ကျမ လည်း အဖော်ရသွားတာပေါ့ ။Lisa: : ဘာဖြစ်လို့လဲ
Jen က ကျမရဲ့ ခြံတွေရော အိမ်တွင်းအမမ်ပြင် သေချာ စေ့စေ့နှံနှံကြည့်လိုက်တယ် ။
Jen: : ဘာလဲ့ အစောင့်တွေနဲ့အိမ်အကူတွေရော မတွေ့ပါလာ
Lisa: : အေ ငါသူ့တို့ကို အလုပ်နားခွင့်ပေးလိုက်တာ ဒါနဲ့ နင်က ဘာကိစ္စလဲ့
Jen: : အော် ငါလည်း ပျင်းလို့လေ Soo က ကိုးရီယား ကိုပြန်သွားတယ်
Lisa: : ဟင့် ငါ့ကိုလည်း မပြောပါလာ
Jen: : ပြောမလို့ပဲ ဒါပေမယ့် ရုတ်တရက် သူ့အဖေ နေမကောင်းလို့ လိုက်သွားရတာ
Lisa: : အော် နင့်ယောက္ခမကြီး နင်မကောင်းတာ နင်ရော လိုက်မသွားဘူ ပေါ့
Jen: : Yar Lalisa ငါက ကိုယ်သူငယ်ချင်း အထီးကျန်မှာ စို့လို့လိုက်မသွားရတာပါနော်
Lisa က ပြုံးသာပြုံးရင် သူရဲ့ လက်ဝါးနှစ်ကမု ပွတ်သပ်လိုက်တယ် ။
ရယ်နေရတဲ့ မျက်နှာပြင်က
ကွယ်ထားတဲ့ အတွင်း ဒဏ်ရာ နက်ရှိုင်နေကြောင့် Jen သိပါတယ် ။
နာကျင်မူတွေ နက်ရှိုင်လေ ဖုံးကွယ်ခြင်းတွေ ထူလာလေပဲ မဟုတ်လား ။
Lisa က သူမ မရှိတဲ့နောက်ပိုင်း အရမ်းပိန်သွားဆိုပေမယ့်
အလုပ်ကိုတော့ နှစ်ဆ ပိုကြိုးစားနေခဲ့တယ် ။
ပိန်တာ အလုပ်ကြောင့်လို့တော့ Jennie မပြောလို့ပါ ဟုတ်လည်းမဟုတ်ပါ Lisa လောက်ဉာဏ်ကောင်းတာ.Lisa ပဲရှိတယမို့ သူမ စိတ်နဲ့ Lisa ချောင်ကျသွားတာ.။Lisa က ကောင်းကင်ကိုမော့ကြည့်တယ် ။ တာကျို့တော့မယ် ကန်ကြီးကို
သူ့ ပြန်လည်းထိန့်ချုပ်နေတာပါ ။