မနေ့တစ်နေ့က လှုပ်မရသေးပါဟု ဒေါက်တာက ပြောလိုက်ပါသော
လက်ချောင်းသွယ်သွယ်လေးတွေကို
ငေးကြည့်လိုက် ဆော့ကစားလိုက်နဲ့
သတိရလာကတည့်က အဆင့်သင့်ပြုံးယောင်နေသော
ထို့ နူတ်ခမ်းထက်က အပြုံးကို
အမှတ်တမဲ့ကြည့်မိလိုက်ရင်
တော်တော် ပျော်နေပုံရတဲ့ရုပ်
မသေလို့ကံကောင်းနေသလား စိတ်ထဲမှတ်ယူနေလားမသိ
မပြောမဆို တစ်ခွန်းမှဟမပြောသေးသော ဒေါက်တာတစ်ယောက်လုံး ရှေ့မှာ လက်ကြီးပိုက်ကြည့်နေတာကိုတောင် ကျမ ဂရုစိုက်ဖို့အချိန်မရှိ
မအားသော အချိန်ခဏလေးပဲဖြစ်ဖြစ်
အတွေးတွေကိုတော့ သူမ ဆီပဲ ပို့ပို့ဖြစ်တာ
Jen: : Yar Lalisa! !!!
ဘေးမှာချထားတဲ့ ခုံတိုစားပေါ် လက်နှစ်ဘက်ပုတ်ချပြီး
စိုက်ကြည့်နေတဲ့ အာကျယ်ကျယ် မျက်ကြောင်လေး
ဒေါက်တာ ရုပ်က စိတ်မရှည်တော့တဲ့ အတန်းပိုင်ဆရာကဲ့သို့....
Jen: : နင်နော်နင် မကြိုက်ပါဘူးသဘောမကျပါဘူး နဲ့ ကဲ့ရှင်းပြအဲ့အပြုံးကိစ္စ
Lisa: : ရှင်းပြရလောက်အောင် ငါပြုံးနေတာ နင့်အတွက်ကြောင်းနဲ့မှမဟုတ်တာ
Jen: : အော်အော် ပြန်ပြောရဲ့တယ်ကြည့်စမ်း.. ကိုယ်ထက်အကြီးကို ပြန်တောင်ပြောရဲ့နေပါလာ
Lisa: : ဟုတ်ပြီ Jen အဲ့ပြန်ပြောရဲ့တဲ့အကြောင်းပဲ ငါပြောပြမယ်
နေမကောင်းတဲ့လူနာကြီးနဲ့မတူလောက်အောင် သူက စကားတစ်ခွန်းပြောဖို့အရမ်းတက်ကြွတာ
ယောကျာ်းကြီးတစ်ယောက်လို့ပဲ
သူက ခန့်ညားထေဝါမူနဲ့
မိန်းကလေးတစ်ယောက်အဖြစ်မွေးဖွားလာတာ လောကကြီးကလေ
ဘယ်အခြေနေပဲဖြစ်ဖြစ် သူကို မူးယစ်ဆေးပမာ ဖန်တီးပစ်တာမျိုး
ပြောလိုက်ရင် ပြုံးဖီးလို့ သခင်မလေး Lalisa မဟုတ်ဘူး
သူက သူမ ဆိုတဲ့လူသားကို ရူးသွမ်းနေတဲ့ ခပ်ကြောင်ကြောင် သာမန်လူသားတစ်ယောက်ပမာ
သူဖောင်းဖွဲ့စကားထဲမှာ သူမဆိုတဲ့ နာမ်စားကို တင်စားလို့ စကားလုံးမှာ တန်းစီနေရလောက်အောင်သူမဆိုတဲ့လူသားက သူ့အတွက် ခေတ်စားနေခဲ့တာ.....
Jen:: ဒီတော့နင်က အဲ့စွာတေစိန် အကြောင်းတွေးရုံလောက်နဲ့ အားတွေရနေတာလာ
