နီညို့ညို့ တိမ်တိုက်တွေ တစ်စစ ရွေးလျားနေတဲ့ကောင်းကင်ကြီးရဲ့
တစ်ဖက်စောင့်မှာ
ကျက်သရေရှိရှိ တစ်လောကလုံးကိုစိုက်ကြည့်နေတဲ့ နေမင်းကြီးက
တောင်တန်တွေဆီ အပြေးအလွှာခုန်ဆင့်ဖို့အဆင်သင့်ဖြစ်နေပြီ
စမ်းချောင်းနှဘေးမှာ
ထိုင်နေရင်း
ကမ္ဘာကြီးက ဘယ်လို့အပြောင်းအလဲကိုယူဆောင်လာပြီး
ဘယ်လို့မျိုးလောကရဲ့ ကံတရားကိုဖန်တီးမလဲ
ပြောင်းလဲ့နေသည်လည်းမဟုတ်
တည့်ရှိနေသော နှလုံးသားတစ်ခုဆီမှာ
အပ်နှံထားသော ကတိကဝတ်တွေဟာ
ကျမ သူမ ကို စချစ်မိနေပါပြီတဲ့
Taehyune: : သခင်မလေး ကိုကျတော်တောင်းပန်စရာတစ်ခုတော့ရှိပါတယ်
Lisa: : ဒီကိစ္စက တောင်းပန်ဖို့လိုအပ်နေလို့လာ
Taehyune: : ဒါပေမယ့် သခင်မလေး မသိလိုက်ရတာ ကျတော်ရဲ့ Chae လေးက ဒီကိစ္စကို သူမသိပဲ ဘယ်လို့မှခွင့်ပြူနိုင်မှာမဟုတ်ဘူး ပြီးတော့ ကျတော်ကို သူ စိတ်ပျက်သွားတာမျိုးလည်း ကျတော်မလို့ချင်ဘူး
Lisa: : အဲ့ဆို ရှင်က သူရဲ့ဆုံဖြတ်ချက်နဲ့ ရှင်သန်နေခဲ့တာပေါ့နော်
Taehyune: : အရာအားလုံးမှာ သူရဲ့ဆုံးဖြတ်ချက်က ကျတော်ကိုပျော်ရွှင်စေပါတယ်
Lisa: : ကျမ စိတ်ထင် ရှင်က သူ လက်ထပ်ပြီးမှ အိမ်ထောင်ပြူရတော့မယ်နဲ့တူတယ်
Taehyune: : သခင်မလေး ပြောသလို့ဖြစ်ကောင်းဖြစ်နိုင်ပါတယ်
Lisa: : ဒါပေါ့ အဲ့ဆို ကျမ တစ်ခုလောက်ပြောလို့ရမလာ
Taehyune: : ဟုတ်ကဲ့
Lisa: : ရှင့်နဲ့ကျမရဲ့ စာချုပ်စာကိစ္စကို သိပ်မကြာကပဲ ကျမ သိလိုက်ရပါတယ် အဲ့အချိန်မှာ ရှင်ဆိုတာ ဘယ်လို့လူသားမျိုးလဲ ကျမ မတွေးမိခဲ့ဘူ
ကျမ စိတ်ထဲမှာ လွတ်လပ်စွာပျံသန့်ချင်မိတာတော့အမှန်ပါပဲ
တကယ်တော့အခု ကျမ ရှင့်ပိုင်ဆိုင်တဲ့အရာတစ်ခုကို သဘောကျမိနေပြီ
Taehyune: : ကဲ့ပြောပါ သခင်မလေး ကျတော်ဆီက ဘာတွေ လိုအပ်နေလို့လဲ
Lisa: : ကျမ သဘောကျမိတာပါ
ရှင့်ရဲ့ညီမလေးကိုပေါ့
လေတောင်တစ်ချက်တိုးဝှေ့လိုက်တာနဲ့ သစ်ရွက်ခြောက်တွေတောင်ကြွေကျသေးတာပဲ
စကားလုံးတွေထဲမှာ အဖြစ်ပျက်တစ်ခုကို ထည့်မပြောပဲ
အကြောင့်ပြချက်မဲ့စွာ
ပွင့်လင့်လာတဲ့ ကျမ ရဲ့ စကားလုံးတွေထဲမှာ သူဘာတွေ တွေးဝေးနေသေးတာလဲ
တိတ်ဆိတ်သွားတဲ့ နှစ်ယောက်ကြားက
ကြောင်အအ သူမျက်လုံးတွေဟာ အရမ်းကို ဆွဲဆောင်မူရှိလွန်းပါတယ်
အတ္တကင်းတဲ့ သူ့ကမ္ဘာလေးမှာ ညီမဖြစ်သူကို နာကျင်မူတွေ သန့်စင်ပေးဖို့
မွေးဖွားလာတဲ့ လူသား
သူ့ပိုင်ဆိုင်တဲ့ ထို့အဖို့တန်း မြတ်နိုးချင်စရာလေးကိုမှာ
မိန်းကလေးတစ်ယောက်ဖြစ်တဲ့ ကျမ က လို့လို့လားလား သဘောကျမိခဲ့ပါသည်
အချစ်လာ ဘာလား ကျမ မသိခင်မှာ
တရားခွင်ထဲက
ကျမနဲ့ လက်ထပ်ရမဲ့သူထက် ဆုံဖြတ်ချက်ချပေးမယ့်
ထို့တရားသူမလေးကိုမှ ကျမ သဘောကျမိနေသည်
