Waiting for your Answer (Waiting Series #3)

17

"Saan ka pupunta, Dad?" Tanong ko nang makita ko siyang may bitbit ng bag ng laptop at ayos na ayos ang dala niya ngayon. Pormal na pormal. Nagmamadali ang bawat kilos niya mukhang may nakalimutan siyang hindi nila maalala. Tuluyan na akong nakababa sa hagdan at nakita ko ang cellphone niya sa tabi base na nasa tabi ng sofa. Kinuha ko 'yun at naglakad palapit sa kaniya. "Dad." Tawag ko uli sa pangalan niya nang hindi niya ako sinagot.

Nilingon niya ako at mabilis na hinalikan sa pisngi. Stunned for a second by what he do.

"Pupunta ako sa Porgan Beach. Nandon na lahat mga business partners ko. Maiwan ka muna, babalik ako."

"Dad." Tawag ka na naman sa kaniya nang naglakad na siya patungong pinto. Ipinakita ko ang cellphone na nasa kamay ko. "Hindi mo kukunin?"

"Ah, thank you. Nandyan pala. Bye, anak."

Then, he left.

Umupo ako sa pang-isahang sofa at nanood ng Tom & Jerry. Napalunok ako nang kumakain na si Jerry ng cheese.

Tumayo agad ako tumungo sa ref, hinanap ko ang lalagyan ng cheese pero nainis ako ng wala ng laman na cheese ang box. Inis kong isinara ang ref at inis na bumalik sa panonood ng Tom & Jerry.

Naalala ko si Lhespher. Naalala ko ang pajama niyang Tom & Jerry ang design. Isip bata ba 'yun? O sadyang favorite niya talaga sina Tom at Jerry?

Hindi ko itatanggi na masaya siyang kasama. Napapangiti niya ako bigla kahit na wala siyang ginagawa. Wala pang nakakagawa nun sa akin maliban sa mga kaibigan ko na walang ginawang mabuti kundi ang mag-asaran at mag-murahan dahil sa pangit naming pagmumukha.

At hindi ko rin itatanggi na nahuhulog na ako kay Lhespher. Ngunit meron sa loob kong natatakot na tuluyan na akong mahulog sa kaniya at tuluyan niya akong iwan dahil sawa na siya sa panliligaw. Pero sana naman ay hindi ganon. Sana hindi dadating ang araw na 'yun dahil alam masasaktan ako ng todo.

Gusto ko, masaya lang kami. Walang mga taong makikialam sa amin. Walang susulpot na tao sa kung ano man ang meron kami ngayon o in the future. I want to stay in his side and be happy. But, is he happy to stay with me?

It broke when I thinking of he doesn't want me to be part of his life. Noong una ay kaya ko pang pigilan dahil hindi ko na siya palaging kasama. Pero ngayon, mukhang hindi kona kayang pigilan. Unti-unti na akong nahuhulog sa kaniya. Pero wala pa ako sa puntong may nararamdaman na ako sa kaniya na parang ibinigkas niya noon sa akin. Actually, he always said that to me.

The, I love you, thing.

I don't know if that was true or just a trap. Maybe, he's just using those words to make me fall for him, just saying that magic words. But, for me.. it's hard to say.

Those words are for the two people who loves each other. They used those words not just to prove they love, but to remind them that no one can owned their heart but for them.

I want a man who can really love me, no matter what my life situation is. I want a man who can love me like I'm his treasure. I want a man who can love me because this is me.

Lhespher have a perfect life. Looks, money, it's easy for him to flirt a girl somewhere, and he also have a complete family.

I don't mind if he will left me. I understand that. Walang maipag-mamayabang sa akin maliban sa may kaya kami. Hindi naman ako kagandahan. Maputi ako at medyo singkit ang mata. Matangkad din naman ako pero hanggang doon na lang 'yon.

Wala sa sarili akong natawa sa isiping wala akong kwenta.

Pinatay ko ang TV at kinuha ang susi ng kotse ko at lumabas. Maggo-grocery na naman ako. Wala ng laman yung ref. Kailangan na namang lagyan ng laman. Number una na ang cheese syempre.

Nakarating ako sa Convenience store at kumuha na ng cart. Una na akong kumuha ng mga snacks na una kong madadaanan. Chocolates then juices. Kumuha narin ako ng biscuits at mga candy. Huli ko nang nadatnan ang cheese part. Kumuha na ako ng malalaki para mas matagal na maubos.

Hanggang sa dinala ako ng sarili kong mga paa sa part ng mga shampoo, sabon, at mga napkin.

Anong ginagawa ko dito?

Kumuha na lang ako ng shampoo at sabon. Kumuha narin ako ng napkin, malapit narin ang dalaw ko. Kumuha ako ng 8 pads na may isang free. Taray.

Humakbang na ako pero hindi ko inaasahan na may mababangga ako. Tumama ang noo ko sa side ng balikat niya. Imbes tumingin sa mukha ng nabangga ko pero mas una kong napansin ang hawak niya.

Alam kong lalaki siya dahil matangkad at naka-short lang siya ng jersey na kulay navy blue. Pero gusto kong matawa sa hawak niya. Isang fucking Whitening Soap at lotion na set. Tangina.

Matapos akong matawa ng walang tunog, umangat na ang tingin ko sa lalaking nabangga ko. His scent is familiar, sweet scent.

Taka akong nanlaki ang mata sa kaharap ko ngayon. "Hi, Babe."

O_O

"Lhespher?"

"Hindi. Jaile." Nangiinis na sabi niya. "What are you doing here? Wala na bang stock sa ref niyo?"

"Wala nang cheese. Sige," nilampasan ko na siya pero agad niya akong hinawakan sa kamay. Nilingon ko siya ng walang emosyon sa mukha ko. "Need anything?"

"Uhm.. ano--"

"Oh, by the way here.." bumalik ako sa pwesto ng mga napkin at kinuhaan ko siya ng isang pad.

Kumunot ang noo niya sa hawak niyang napkin. "Anong gagawin ko dito?"

"Nireregla ka diba? Hindi ka namamansin kahapon kaya alam kong nireregla ka."

"Ha--"

"Shh! Ano ba, alam kong naiinis ka ganyan din naman ako kapag may dalaw. Naiinis din ako pero hindi ko ugaling hindi namamansin. Sige. Bye."

Pumunta na ako sa counter na saktong kaaalis lang ng isang nakapila kaya agad naman akong nakabayad at lumabas na.

Nilagay ko sa likod ng kotse ko ang mga binili ko at inilabas ang malaking box ng cheese saka na ako sumakay sa drivers seat.

Tahimik kong minaneho ang daan habang kumakain ng cheese at nakikinig sa music na Savage Love ni Jason Derulo.

Savage love,
Did somebody, did somebody
Break your heart?
Lookin' like an angel
But your savage love
When you kiss me
I know you don't give two f*cks
But I still want that

"Your Savage Love!" Napasabay na ako sa kanta. It's really savage! "Your Savage love-love-love. Your Savage love-love-- LAAAABBBB!" Malakas kong iprineno ang sasakyan ko hanggang nauntog ako.

Kinakabahan at dahan-dahan akong umagat ng tingin sa kotseng puti na nasa harap kona mukhang mamahalin. Shit!

Dali-dali akong lumabas nang makita kong lumabas ang may ari ng kotseng nabangga ko ng konti dahil naipreno ko naman.

Babae ang may ari at talagang galit ang nasa mukha niya. Hindi ko siya makilala dahil mukhang doctor siya dahil sa facemask at stethoscope na hawak niya.

Hinanda ko na ang sarili ko sa mga sasabihin at gagawin niya sa akin.

"Hindi ka ba tumitingin sa daan?! Ang lawak-lawak ng daan pero dito kapa sa part ko ang trip mong banggain?!"

Nag-angat ako ng tingin at nainis sa sinabi niya. "Excuse me, Ma'am, Doc, Miss, Madam. Hindi ko babanggain yang kotse niyo. It's just an accident. Buti nga hindi natuluyan. My apologies, Ma'am. Opo kasalanan ko." Lumapit ako sa part na nabangga. Hindi naman malala. "It's just a scratch. I'll pay--"

"Lhara?" Umamo ang boses nito kaya tumingin ako sa kaniya na nagtatanong ang aking mga mata.

"How did you know my name?" Tanong ko.

Bigla niyang tinanggal ang facemask na nasa mukha niya.

I stunned. Gusto ko nang umalis ngayon na.