Floris Wolfs en Eva van dongen werken samen bij de politie in Maastricht
ze kennen elkaar al 5 jaar.
beide hebben ze hun eigen leven.
Floris heeft een dochter en is gescheiden en leeft een nogal rustig leven
en Eva was altijd met Frank maar daar kwa...
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Eva was totaal in shock, daar stond de man die ze al die tijd dood had gewaand en zelfs begraven had zien worden. En wat nog erger was, hij was in het bijzijn van hun hoofdverdachte. "Wolfs we..we..we moeten..." stotterde Eva. Wolfs pakte geruststellend haar hand "Eef rustig we weten nog niks." Boos trok Eva haar hand terug "Hoezo rustig?, mijn doodgewaande man staat daar en bovendien staat hij naast onze hoofdverdachte!" siste Eva boos. "Eef kijk me aan" zei Wolfs streng terwijl hij haar gezicht naar zich toe trok. "Hier heeft niemand wat aan, we weten niet wat Frank hier doet en misschien is er wel een hele goede reden waarom Frank hier is en moeten we niet meteen van het ergste uit gaan "Ja dus wat?, moeten we dan maar rustig blijven zitten terwijl ik al die tijd heb gedacht dat hij dood was?! riep Eva boos. Ze was zo woest en geschokt, waardoor ze helemaal vergat, dat ze absoluut niet mochten opvallen. Wolfs wilde haar nog waarschuwen, maar kreeg de kans niet, want ineens werden ze allebei opgeschrikt doordat het portiek hardhandig werd opengetrokken. Nog voordat ze het zich goed en wel konden beseffen, zaten ze oog in oog met Frank en hij keek niet blij. Snel stapten Eva en Wolfs uit de auto. "Hallo Eefje, hallo Wolfs." zei Frank, alsof het de normaalste zaak van de wereld was dat hij hier levend en wel stond. "Frank ik... ik ... wij uh" begon Eva stotterend en ondertussen probeerde ze snel te zoeken naar een logische verklaring die ze zo gauw niet kon bedenken. "Ja stop maar Eefje en probeer vooral geen smoesjes te bedenken waarom jullie hier zijn, want ik weet heus wel beter." zei Frank verveeld en met een ruk trok hij uit zijn jaszak een pistool. In een reflex gingen Eva en Wolfs beiden met hun hand naar hun dienstwapen, maar Frank was hun voor. "Laat dat maar uit jullie hoofd, want ik ken al jullie trucjes" zei hij smalend. "Frank doe dat pistool weg, dat praat wat makkelijker." zei Wolfs rustig maar resoluut. "En dat bepaal jij?" vroeg Frank. "Ja dat bepaal ik" zei Wolfs, net iets botter dan de bedoeling was. "Jammer dan, want dat ga ik dus niet doen" zei Frank en met een snelle beweging trok hij Eva in de goudgreep en zette hij het pistool op haar slaap.
