Hoofdstuk 22

63 2 0
                                    

Wolfs liep wat verward rond op het bureau, op zoek naar Eva.
Hij vroeg aan collega's of ze haar hadden gezien, maar niemand wist waar ze was.
Wolfs begon zich zorgen te maken en zijn hoofd vulde zich met verschillende scenario's.
Wat als er iets is gebeurd was? Wat als ze zich niet goed gevoeld had?
Hij probeerde inmiddels al voor de 3e keer om haar te bellen.
Na enige tijd wachten nam Eva op.
"Hey Eef, waar ben je?" vroeg Wolfs opgelucht.
"Ik zit in ons favoriete restaurant met Marion, jij was toch op pad met Danique?" zei Eva.
"Ja maar ik ben alweer terug en ik zag je niet dus ik maakte me zorgen" zei Wolfs.
"Dat is lief, maar dat hoeft echt niet hoor alles gaat prima" zei Eva.
"Ok blijf jij daar, dan kom ik naar jou" zei Wolfs waarna hij snel ophing en naar het restaurant vertrok.
Toen hij binnenkwam, zag hij Eva aan een tafel zitten met Marion.
Ze keken en glimlachten naar hem.
Wolfs voelde zijn hart smelten bij het zien van haar glimlach en hij liep naar haar toe om haar een kus te geven.
"Ik was je kwijt, ik maakt me zorgen", zei Wolfs zacht terwijl hij haar hand vastpakte.
"Sorry, we hadden allebei honger en zijn daarom gezellig hier naartoe gegaan" bevestigde Eva opnieuw.
Wolfs knikte begrijpend en ging naast haar zitten.
"Weet je wat, ik ga naar huis en dan kunnen jullie lekker even samen wat tijd doorbrengen, want zo te zien hebben jullie daar beiden behoefte aan" zei Marion lachend waarna ze haar jas pakte en naar de bar liep en betaalde om vervolgens te vertrekken.
Wolfs keek Eva grijnzend aan
"Zo heb ik je eindelijk weer voor mezelf zonder dat er anderen tussen komen"
"Oh ja want dat gebeurt ook zelden hè?" zei Eva waarna ze plagend haar tong uitstak.
"Zullen we hier dan maar wat eten?, Ik betaal wel" zei Wolfs.
"Oehh daar zeg ik geen nee tegen" zei Eva lachend.
Wolfs wenkte de ober en bestelde voor Eva een chocomel en voor hemzelf een glas rode wijn en daarna bekeken ze samen de menukaart.
Eva wees natuurlijk meteen naar het woordje bami op de kaart en Wolfs kon een grijns niet onderdrukken.
Dat verbaasde Wolfs allang niet meer, maar deze keer had hij wat anders voor haar in petto.
"Eef???" zei hij zogenaamd streng terwijl hij zijn wenkbrauwen optrok.
"Ja wat, dat weet je toch??" zei Eva met een onschuldig gezicht.
"Nou het is te hopen dat ons kindje niet jouw smaak krijgt" zei Wolfs plagend
"Nou de jouwe is anders ook niet geweldig hoor" zei Eva nors, maar toen ze opkeek zag ze aan zijn gezicht dat hij haar aan het uitlokken was.
"Nee maar sorry Eef je zult voor 1x de bami moeten missen, want ik heb iets anders bedacht"  zei Wolfs geheimzinnig
"Alsjeblieft GEEN vis hè" zei Eva met nadruk
Wolfs grinnikte en haalde zijn schouders op en liet duidelijk merken dat hij niks los zou laten.
Ze deden hun bestelling en ze praten en lachten en Wolfs voelde zich ontspannen en gelukkig bij haar in de buurt.
Enige tijd later kwam de ober en zette voor Eva's neus een bord pasta neer met daarop een hartvormig gepocheerd ei en Eva kon een glimlach niet onderdrukken.

Enige tijd later kwam de ober en zette voor Eva's neus een bord pasta neer met daarop een hartvormig gepocheerd ei en Eva kon een glimlach niet onderdrukken

Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.

Wolfs kreeg natuurlijk wel een bord  met een grote zalmforel, wat Eva niks verbaasde.
Ze aten en kletsten samen en na een tijdje besloten ze om naar huis te gaan.
Wolfs hielp Eva in haar jas en betaalde en vervolgens liepen ze samen naar buiten.
Het was donker en koud, maar Wolfs voelde zich warm vanbinnen.
Hij keek naar Eva en voelde zich vervuld van liefde en trots.
Ze waren verloofd en verwachtten samen hun eerste kindje.
Hij kon niet wachten om de rest van zijn leven met haar te delen.
Eva zag dat Wolfs naar haar keek en glimlachte. "Wat is er?" vroeg ze glimlachend.
Wolfs haalde zijn schouders op en zei: "Niets, ik ben gewoon blij, dat ik bij jou ben."
Eva glimlachte en gaf hem een kus "Ik ben ook blij dat ik bij jou ben," zei ze zacht.
Samen liepen ze naar hun auto en reden naar huis.
Onderweg praatten ze over hun plannen voor de toekomst.
Wolfs voelde zich gelukkig en compleet met Eva aan zijn zijde.
Hij wist dat er nog genoeg uitdagingen zouden komen, maar hij was er zeker van dat ze alles samen aan zouden kunnen.

Na lange tijd weer een hoofdstuk en om het goed te maken extra veel Fleva
Het volgende hoofdstuk zal helaas wel het laatste worden van dit boek, want door privé omstandigheden kom ik helaas te weinig aan schrijven toe, maar ik beloof dat het een mooi einde zal worden!

Story of my life - A FM storyWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu