[Red Wolf]■[Kızıl Kurt]■

Petrify

Black Wolf'un Devamı...

Sırada yabani koca kurt vardı.

Kurdu kendimle birlikte bildiğim en yakındaki ve en çok kurt adam bulunan bölgelerden biri olan, New Orleans sınırındaki ormana ışınladım.

Normalde bu gücümü çok fazla kullanmazdım, çünkü harcadığım efor yüzünden fazla güçsüz düşedim.

Kurdu ağacın kenarına bıraktıktan sonra derin bir nefes aldım, gerçekten de tükenmiştim.

Kurt tekrar acıyla hırıldayınca, artık daha fazla oyalanmadan kemiklerini düzeltmeye başladım...

Yanlış iyileşmiş olan bir kaç kemiğini tekrar kırıldığında, kurt var gücüyle çırpındı ve acıyla uludu. Neyse ki bir Tribrid'im yoksa şu an onu ne bir vampir ne de bir kurt adam durdurabilirdi, sadece belki bir Orijinal.

İşim bittikten sonra kurt sonunda acı yüzünden kendinden geçmişti, bende bitkinlikle kendimi kurdun yanına attım.

Bir süre dinlenip kendimi toparladıktan sonra, herhangi bir sorun olup olmadığını anlamak için büyüyle kontrol ettiğimde derin bir nefes aldım.

" Sonunda bitti!? Bu akşamın böyle biteceğini hiç düşünmezdim!" Dedikten sonra kalan bir gramlık enerjimle de kendimi New York'a, yuvama ,evime attım.

"Son kısımlarından benim de haberim yoktu" Dedi Jackson şaşkın bir halde, ona ve bana şaşkınlıkla bakan Hayley'ye.

"Evet, olmaması normal. Çok acı çekmiş olmalısın, aslında onu engellemek için de büyü yapabilirdim normalde ama o an çok normal şartlarda değildim." Dedim gülümseyerek. Aslında biraz alabilirdim yine de ama acı çekmesini de istemiştim , sonuçta yeni düzenlediğimiz barışın bozulmasına neden olabilirdi.

"O halde sana Jackson'a yaptığın iyilikler için teşekkür ederiz, bizde sürü olarak karşılığında aradığın kişiyi bulmana yardım etmek isteriz." Dedi Hayley gülümseyerek, her ne kadar duyduklarım yüzünden ona sinir olsam da. Belki de o kadar kötü değildir.

"Peki kimi arıyoruz ?" Diye sordu Jackson.

Ama benim cevaplamama kalmadan, arkadan bir ses geldi.

"Bunun sizi ilgilendiren bir konu olduğundan pek emin değilim doğrusu, sonuçta bu ailemizi ilgilendiren bir mevzu." Dedi Elijah kulübenin verandasına doğru yürürken.

Olaya o kadar çok dalmıştık ki kimse onun geldiğini duymamıştı bile, sürüdeki diyer herkesi atlatıp buraya kadar sesiz bir şekile gelebilmesi de ayrı bir mesele.

Elijah'ın sesini duyan Hayley ve Jackson sandalyelerinden kalkıp ona döndüler.
Jackson'ın kaşları çatılıp suratı sert bir hal alırken, Hayley daha şaşkın ve gözlerinde anlayamadığım bir duygu ile bakıyordu.

Özlem mi , pişmanlık mı yoksa daha farklı bir duygumu tam olarak anlayamadım.

Jackson ve Hayley'nin aksine ben biraz daha sakin ve ifadesiz bir suratla ona döndüp konuşmaya başladım.

" Elijah, senin burda ne işin var ? Ayrıca bu konuda 'ailenizi' ilgilendiren bir durum göremiyorum, bu sorun benimle ilgili bir sorun." Dedim düz bir ses tonuyla.