[Red Wolf]■[Kızıl Kurt]■

Big Sister

'Sinsi şey seni'

●○●

Rebekah Mikaelson

Bunun işe yaradığına inanamıyorum!

Ah tanrım Clary öğrendiğinde beni öldürücek. Ama ne yapabilirim canım, o da kendi isteyi ile gelseydi ki gelmiceğini bildiğim için halsiz rolü yaptım.

Ve şimdi ne kadar iyiyim desem de ,bir kolumu omzuna attırmış bir vaziyette  beni Mikaelson malikanesine götüyordu.

Açıkçası kendime birazcık kızdım, gerçekten beni çok önemsiyordu ve ben böyle bir konuda ona yalan söyeyip onu telaşlandırmıştım ama onun da artık geri gelmesi lazım. Yani inadından dolayı temelli gelmiceğini biliyorum, yine de sadece bir kere gelse yeter.

Artık eskisi kadar az görüşmeyiz belki böylece, hem Mikael'ı da hakladık bir kaç senedir küçük sorunlar dışında bu şehirde huzurla yaşıyoduk (gerçi Mikaelson ailesi ne kadar huzurlu yaşıyabilirse. Bilirsiniz işte hançerlemeler ,aile arası küçük sürtüşmeler ,tabut tehitleri. Normal şeyler).

Clary Hellfire

O cadılarn hepsini öldürmeliydim. Şuna bak onlar yüzünden hem en yakınım bitkin halde, hem de 700 yılı aşkındır gitmediğim, gitmeyi dahil aklımdan geçirmediğim, Rebekah hariç geçmişimin o parçasını tamamen arkamda bıraktığım yere gidiyordum.

Ah Tanrım hayır, hem de Klaus'un boynunu kırıp onu sinir ettikten sonra, lanet olsun kesinlikle evde ki bir kaç eşya parçalanıcaktı.

Bunları düşünürken çoktan malikaneye geldiğimizi farkettim. Koca kapının her iki yanında da ,taş duvarın üstündeki 'M' sembolü yazan oymalar, üstlerini kapatan sarmaşıklara rağmen gayet belirgin bir şekilde hiç zarar görmemiş vaziyetti hala orda duruyordu.

Oysa ben bakımsızlıktan  dolayı parçalandıklarını yada kırıldıklarını düşünmüştüm. Bu gereksiz düşünceleri kafamdan atıp kendime gelmek için bir kaç kere gözlerimi kırpıştırdım, sakin olmalıydım sadece Rebekah'yı teslim etmeliydim, hazır burdayken yüzüğünü de hallederdim böylece yarını beklememe gerek kalmadan eve döner dönmez çantamı alıp çıkabilirdim. Evet, evet kesinlikle öyle yapabilirdim.

" Evet Rebekah geldik, Alexi aç bakalım kapıyı. Sözde tüm aile vampir olucak ama bizim buraya geldiğimizi anlayan yada kapıyı açmaya bile tenezzül eden yok. Ne kadar da kibar bir aile değil mi Alexi ?" Dedim alayla, gerçekten bunlar nasıl vampirdi böyle ?

Alex öne geçti ve kapıları zorlayarak açtı, kimin arkadaşı be helal hiç çalmakla bile uğraşmadı.

Kapıları açtıktan sonra ,bize döndü ve eliyle yolu gösterdi  "Bayanlar önden." Dedi göz kırparak gözlerimi devirdim ve evin içine ilerledim. Gerçekten de hiç değişmemişti ,bir iki küçük şey hariç herşey aynıydı.