Görücü Usulü | bxb

⌜8⌟ EMNİYET KEMERİ

Selam~🤎
Ben geldim. :')

Okurken bol bol yorum yaparsanız yeni bölüm için motive olurum. Şimdiden elleriniz dert görmesin. :')

Şarkı: Müslüm Baba - Nerden Bilsin

Medyadaki şarkıları dinliyor musunuz bilmiyorum ama bu bölüm kesinlikle dinleyin derim.

Keyifli okumalar~💚

"Genç! Al bakalım anahtarını."

Ucunda Beşiktaş temalı anahtarlık bulunan Mercedes'in anahtarını Atakan'a uzatırken her zamanki babacan tavrıyla gülümsüyordu babam. Ama nedense bu sefer gözüme eskisi kadar samimi gelmiyordu bu gülüş. Özellikle bugün duyduklarımdan sonra, ona karşı biraz mesafeli olmaya karar vermiştim. En azından sinirim geçene kadar.

Açıkçası 'Biz evladımız için en iyisini isteriz.' temalı konuşmaların devamında gelen 'Görücü usulü' emrivakisinden kurtulmadan onunla yeniden eskisi gibi olabilir miydim, bilemiyordum. Tek bildiğim, annemin karşısında gibi görünmesine rağmen aslında onun da annemle birlikte hareket ettiğiydi. Bunu beni Atakan'la sohbet etmeye teşvik etmesinden anlamıştım.

"Melih! Anlat oğlum aracı. Sen tamir etmiştin."

Babam topu bana atıp masasına geçtiğinde ona dik dik bakmayı kesip Mercedes'in başında dikilen Atakan'ın yanına yürüdüm. Başka zaman olsa babama kızardım ama aracın hasar tespitini ve onarımını ben yapmıştım. Bu yüzden şimdi bunu benim anlatmam kadar doğal bir şey yoktu sanırım.

"Eveet... Araç benim yaşımda ama maşallahı var. İyi bakılmış bu zamana kadar." diye başladığımda Atakan'ın o ana kadar Mercedes'i inceleyen dikkatli bakışları yüzümü buldu. Gözlerinde çocuğunu doktora getirmiş bir babanın ilgisi, merakı vardı. Altı üstü aracına yapılan muayeneyi dinleyecekti. Ne bu heyecan anlamamıştım. Bazı erkeklerin arabalarıyla yaşadığı aşk gerçekten beni benden alıyordu.

Motor yağından kapkara olan ellerimi atletten bozma el beziyle gelişi güzel temizlerken anlatmaya koyuldum.

"Motor yağı azalmış, ekleme yaptım. Arka sol lastikte inme vardı, şişirdim. Ön sol, arka sağ ve bagaj kapağında çarpmaya bağlı çizikler vardı. Oralar ufak bir pasta cila operasyonu geçirdi."

(Pasta Cila: Aracın boyasını daha parlak gösteren, ufak çizikleri kamufle eden işlem.)

"Ne çarpması ya? Ben çarpmam arabamı."

Atakan tahmin ettiğim gibi 'Usta şoförüm ben, çarpmam bir yere.' temalı inkâr manifestosuna giriştiğinde şoför kapısındaki yeni boyadığım -ama kuruduğu için neresi olduğunu benim bile zor ayırt ettiğim- kısmı gösterdim ona.

"Çarpmışsın işte kardeşim. Yalan borcum mu var sana? Aha bak..."

Uzun sık kirpiklerle çevrili gözlerini kısıp daha dikkatli baktığında boyanan bölgeyi sonunda fark edebilmişti.

"İnerken yavaş in. Belli ki demir dubalardan birine vurmuşsun kapıyı."

"Şebnem binmişti bir iki kere. Kesin o yapmıştır. Acemi şoför."

Hı hı... Çamur at izi kalsın.

Sizin gibilere kalsa, Show Haber'deki tüm trafik kazalarının sebebi 'acemi' kadın şoförlerin kullandığı araçlar zaten.

Atakan çatık kaşlarıyla Mercedes'i derinlemesine incelerken, içimden sabır çektim. Az önce bütün suçu kardeşine atsa da, şimdi arabayı ne kadar hor kullandığının farkına varmıştı herhalde.