Biliyorum bayadır ortalıkta yokum ama kesinlikle sizi unutmuş değilim. 6 Şubat'taki deprem felaketinden sonra üniler uzaktan olunca son sınıf benim için baya zor geçti. Stajdı, derslerdi, ödevlerdi derken... feleğim şaştı diyebilirim. Neyse ki taşlı yolların ucu sonunda çiçekli bahçelere çıktı. Mutluyum, gururluyum, taze mezun oldum. Bi tebriğinizi alırım! ;)
Haydi şimdi dilerseniz kaldığımız yerden devam edelim çünkü ben bu hikayeyi çook özledim. :') 💗
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bu da bizim tamirci çırağı Melih 🧰🧑🏼🔧
Bölüm @asiyesilli 'ye ve yeni bölümü beklerken 40'ı çıkan bebişine ithaftır.❤Allah analı babalı büyütsün. :)) 🧿
⁂
Atakan, küçüklüğünden beri duygularını saklamayı iyi bilen bir çocuk olmuştu.
Zaten etrafı "Erkek adamın canı yanmaz, erkek adam ağlamaz." diyen baskıcı bir baba ve her daim kavgaya meyilli arkadaşlarla çevriliyken öbür türlüsü pek de mümkün olmamıştı. Bu sebeptendir ki, Atakan hep neyi ne kadar göstermek istediyse insanlar ancak o kadarını görebilmişti. Daha fazlasını değil.
Atakan'a göre mesafeli olmak, her daim en iyisiydi. Ama nasıl olduysa, genelde yeni tanıştığı insanlarla olduğundan biraz fazla 'samimi' olmuştu Melih'le. Ve bu mesafesizlik yakınlığı doğurduğu gibi, Atakan'ı da git gide felaketine sürüklüyordu. Delikanlı dikkat etmeliydi. Çünkü Melih onu 'açık bir kitap gibi' okuyabiliyor, her hareketinden kolaylıkla bir anlam çıkarabiliyordu. Eğer Atakan kendiyle ilgili daha fazla 'bilgi' vermek istemiyorsa, aralarındaki mesafeyi korumak zorundaydı. Ama bu ne yazık ki şu aralar pek mümkün değildi. Çünkü hem kız kardeşinin konuştuğu kişi olması, hem onun yüzünden yaralanması, hem de şimdi bu kediye ortaklaşa sahip çıkmaları sebebiyle bir süre daha göbekten bağlıydılar Melih'le .
"Ooo! Yiğenim hayırlı olsun! Şahin yapmışsın."
Atakan, sanayi kapısından içeri girerken duyduğu sesle beraber başını camdan çıkardığında, pek de bir muhabbetlerinin olmadığı Kaynakçı Recep Usta'nın güler yüzüyle karşılaştı. Geçen sefer Kalender Usta'nın dükkanını ararken amcanın biriyle yol kavgasına tutuştuklarında, Melih gelene kadar tarafları sakinleştirmeye çalışmıştı bu adam. Şimdi hatırlıyordu.
