Mijn leven veranderde ~ ft. Bankzitters

9

POV LOIS
'LOIS' roept Robbie, hij rent naar me toe en geeft me een knuffel. 'Rob waarom ben ik hier?' Vroeg ik. 'Je hebt dagen niks gegeten! Waarom zei je niks schatje, je weet toch dat je alles kan zeggen!' 'Oh ehmm dat ja..' 'hallo Lois, je hebt de afgelopen dagen niet gegeten en dit heeft zeker consequenties met zich mee gebracht' zei een dokter. 'Oh ehmm wat dan?' Vroeg ik 'jij hebt anorexia, je hebt hevig ondergewicht en wij willen je een tijdje elke week in de gaten houden, zodra jij iets hebt gegeten mag je naar huis toe oke?' 'Oh.. oke denk ik...' ' ik zal wat eten brengen en dan laten ik en de jongens je even alleen met je broer'

Het eten werd gebracht en iedereen liep naar buiten. Robbie kwam naast me zitten en ik barstte spontaan in huilen uit. Hij sloeg zijn arm om mij heen en gaf me een knuffel. 'Sorry' zei ik 'sorry ik, ik kan het gewoon niet' 'jawel lieffie je kan dit wel!' 'Kan jij niet gwn ff wat ervan eten en dan probeer ik thuis op mn gemakkie wat te eten.' 'Nee Lo je kan het echt! O trouwens ik moet Jamie nog ff afbellen.' 'Neee je moet je vriendin niet afbellen omdat je irritante zusje niets eet!' 'Ja maar ik kan jou nu niet zomaar bij Matt laten slapen, je kent hem net een paar weken en er is vandaag veel gebeurd! Heel veel.' Het maakt echt niet uit, zolang ik straks maar een knuffel krijg okee?' 'Dankje lieffie, je bent de beste! En eten jij nu!' Zei hij. Ik prikte met mij vork in het eten en keek er even naar. 'Kom op Lo je kan het!' Ik stak het in mijn mond. Rob begon te juichen! Ik had een paar hapjes op maar meer lukte echt niet! 'Mag ik alsjeblieft stoppen?' Vroeg ik 'ik zal het vragen aan de dokter.

POV ROBBIE
het is haar gelukt ze heeft gegeten! Ik ben heel trots. Ik loop naar de deur waar de dokter met de jongens zit te praten. 'Is het gelukt?' Vroeg de dokter. 'Ik wou vragen of ze genoeg gegeten had, ze krijgt echt niet meer op.' Zei ik. De dokter keek en gelukkig was het prima.

We mochten naar huis we zaten in de auto, 'ik heb echt geen zin in school morgen.' Zei Lo, 'jij gaat morgen zeker niet naar school! Eerst even aansterken' zei ik.

We kwamen thuis en Jamie zat al op de bank. 'Hehe eindelijk' zei ze. Shit ik was vergeten te zeggen dat we later zouden zijn. 'Sorry schat ik was vergeten te bellen' zei ik.

POV LOIS
we komen thuis en er zit een meisje op de bank, ze praat met Robbie en ik kom erbij staan. 'Heee, ik ben Lois, het zusje van Robbie.' 'Hee, ik ben Jamie, zijn vriendin' 'leuk je te ontmoeten! Sorry dat ik er zo brak uit zie maar ik kom net uit het ziekenhuis vandaar ook dat we wat later zijn.' 'Oh wat erg! Wat is er aan de hand?' Ik zie Robbie verdrietig kijken als ik erover praat dus ik denk niet dat het handig is als ik er over verder ga. 'Het ehmm is ehh niet zo heel heftig, komt nog wel een keertje. Gaan jullie maar plezier maken he, ik red me wel!' Zei ik, Robbie gaf me een knuffel en liep met Jamie naar boven, aardige meid lijkt me.

Ik deed net heel vrolijk zodat Robbie zich geen zorgen om me zou maken maar eigenlijk voel ik me echt slecht. Ik loop naar het toilet en kijk of niemand me door heeft. Als ik daar ben doe ik mijn best om over te geven. Het lukte, nu maar hopen dat niemand het door had. Ik loop terug en ga op de bank zitten. De jongens kijken voetbal.

POV ROBBIE
'Wat is er nou met je zusje aan de hand?' 'Oh.. ze heeft blijkbaar dagen tegen ons gelogen, ze heeft dagen niks gegeten en ze zei steeds van wel, vanmiddag viel ze opeens flauw, zo kwamen we int ziekenhuis en daar kregen we tehoren dat...' toen viel ik stil de tranen sprongen in mij ogen. 'Gaat het schatje? Als je er niet over wil praten is het goed hoor' zei ze, 'ze.. ze heeft anorexia' 'omg wat erg!'

POV LOIS
'Jongens ik ga slapen' Zei ik. 'Ik ga ook naar boven' zei Matthy. 'Truste jongenss' zei ik en liep naar de trap met Matthy. 'Doe het veilig!!' Riepen ze lachend terug, het zijn echt kleuters.

We zitten in Matthy zijn kamer en besef dat al mij kleding in Rob zijn kamer ligt. 'Matt mat ik misschien een trui of shirt van jou lenen? Al mijn kleren liggen bij Rob en ik wil ze nii storen.' 'Jaa tuurlijk pak maar' zei hij. Ik pakte een shirt en kleede me om. Ik was vergeten dat Matt ook in de kamer stond. Hij keek me aandachtig aan. 'Kun je t zien?' Zei ik. 'Oh eehm sorry' zei hij. 'Maakt niet uit, ik was vergeten dat jij er stond.' Hij had alleen een boxer aan. Ik durfte niet te kijken maar stiek wou ik het wel. Ik poetste mijn tanden, deed mijn skincare en ging in bed liggen. Matthy kwam naast me liggen. 'Ik was echt geschrokken vanmiddag Lo, hoezo at je niet?' Ik kreeg tranen in mijn ogen en zei 'ehmm vind je t heel erg als ik er even niet over wil praten?' 'Nee tuurlijk niet!' 'Dankje' ik begon te huilen. Hij kwam dicht tegen me aan liggen en gaf een knuffel. Zijn warme lichaam kalmeerde me. 'Het komt goed meisie' zei hij. Ik keek hem aan en voor ik het wist, lagen zijn lippen op de mijne!!