YAĞMURDA YANAN ATEŞ (Ara Verildi!)

9.BÖLÜM

Sabah kalkınca kızlarla olan gruba girdim.

"Kızlar akşam bendesiniz pijama partisi var" yazıp yolladım.

Açelya "cipsler benden" yazdı.
Ada "içecekler benden" yazdı. Son olarak,
Merve "o zaman dedikodular benden akşam büyük itiraflar var" yazmıştı.
Bahsettiği itiraflar neydi acaba. Aşağı indim Anne ve Babamı öpüp arabaya bindim. Akşam çok güzel olucaktı.

💧 💧 💧

Zil çalmıştı. Kızlar gelmiş olmalıydı hızlı bir şekilde odamın kapısı açıldı ve kızlar içeri girdi. Hemen yatağımda bir yuvarlak oluşturduk. Açelya cipsleri, Ada içecekleri çıkardı. "Evet kızlar herşey tamamsa, Mervecim dedikodular sende" dedim ve sözü Merveye bıraktım. Merve "öncelikle erkek grubuda toplanmış" dedi "ciddimisin?" diye sordum.

Açelya "hemde içeride casusumuz var" dedi. Ada "kim?" diye sordu. "Tabikide Argun, o bize erkeklerle ne konuştuklarını mesaj yoluyla aktaracak" dedi elindeki telefonu sallayarak. Sonra ben "kızlar size anlatıcaklarım var" dedim. Ada "dinliyoruz" dedi. Bende Ateşle dün olan, hastanedeki kızlara sevgili olduğumuzu söylediği her şeyi anlattım. Merve "kızım annen sizi bu yaza evlendirir" dedi. "Saçmalama Merve" dedim. Ada "bence pek saçma değil sonuçta anlattıklarına bakılırsa ortak yönlerinizde var" dedi. Tam bir şey diyecekken bir telefona mesaj geldi. Açelya'nın telefonuydu Argun mesaj atmış olmalıydı. Mesajı açtı ve okumaya başladı;

"Ateş dün yağmurla olan şeyleri anlatıyor zaten Yağmur size anlatmıştır. Egede burda o neden burda onu bilmiyorum Ateş çağırmış olmalı, Batuhan biraz heyecanlı ne anlatıcağını bilmiyorum sen bir Merveye sor ve bana geri dönüş yap" yazıyordu.
Hepimiz Merveye döndük "dökül Merve" dedim. "Tamam ama sakin olun" dedi. Ada "insanı çatlatmadan söyle şunu Merve" dedi. Merve derin bir nefes aldı ve "Batuhanla sevgili olduk" dedi. Kızlarla "Ne!!" diye bağırdık. Ada "kızım ne ara ayarttın çocuğu" dedi. Açelya telefonunu çıkarttı ve "Arguna yazıyorum hemen" dedi ve yazmaya başladı ve yazdıklarını sesli okuyordu.

"Tatlım Merve ve Batuhan sevgili olmuş" diye mesaj attı.

Sonra kızlarla iyi bir dedikodu yapmıştık. Okulda neler neler oluyormuş dünyadan haberim yokmuş. Tekrar telefona gelen mesajla bakışlarımız telefona kaydı. Argundan bir fotoğraf gelmişti. Açelya telefonu eline aldı ve mesaja girdi önce yüzünde bir şaşkınlık oluştu sonrada bir kızgınlık en sonunda "Argun" dedi. Telefonu elinden çektim ve gelen fotoğrafa baktım. Argun dövülmüş elleri ayakları sandalyeye bağlanmıştı. Demek bizim ajanımız olduğunu öğrenmişler ama bu kadar büyük bir cezayı hak etmiyordu. Açelya ayaklandı "hadi kalkın Argunun yanına, Ateşin cenazesine gidiyoruz" dedi. Kızlarla birbirimize baktık ve hızlıca aşağı indik.

Üstümüze montlarımızı aldık ve arabanın yanına gittik. Cemal abiye çağırdım ve "Cemal abi bizi acil biryere götürmen gerek" dedim. "Hadi binin o zaman" dedi kızlarla arabaya bindik Açelya bana telefonunu uzattı galiba Ateşin evinin konumuydu. Cemal abiye gösterdim oda kafasıyla onayladı. Telefonu Açelyaya geri uzattım ve camdan dışarıyı izlemeye koyuldum.

Kısa zaman içinde Ateşin evinin önündeydik burası kendisine ait olan bir evdi. Kızlarala arabadan indik Açelya hızlıca kapıya vurmaya başladı. Kapıyı Ateş açtı ama açtığına pişman olmuştur çünkü Açelya Ateşin üstüne atladı. İçeri girdik ve Açelyayı Ateşin üstünden zorlukla aldık. Açelya hemen Argunun yanına gitti. "Bunu sana kim yaptı" diye sordu Açelya, Argun hiç düşünmeden "Ateş" dedi. Ateş arkama saklandı ve "beni koru Yağmur" dedi. Açelya "Çekil Yağmur" dedi. Açelyaya göz kırptım ve Ateşe döndüm. Yüzünü ellerimin arasına aldım "şuna bak Açelya buna kıyılmaz" dedim yapmacık bir sesle. Ateş az önce söylediklerimi idrak etmeye çalışıyordu o sırada koluna en sert yumruklarımdan attım. Acıyla sızlanmaya başaldı "ne yapıyorsun ya" dedi. "Asıl sen ne yapıyorsun bu kadar basit bir şey için çocuğumu dövdün" dedim koluna sert bir yumruk daha atıcakken "tamam durun hepsi makyaj gerçek değil" dedi. Durdum ve Arguna döndüm herkes Arguna dönmüştü "napiyim ya beni tehtit etti ama neyseki dövmedi buna iyi tarafından bakın" dedi. "Ben nasıl iyi tarafından bakayım kolum çok fena be" dedi Ateş ona döndüm "çok mu acıyor o kadar sert vurmadım ama" dedim "ya ya vurmadın" dedi. "off hadi odana çıkalımda şu koluna bakalım" dedim. Yavaş adımlarla odasına çıktık.

İçeri girdik Ateş yatağa oturdu ve t-shirt'tünü çıkarmaya başladı. Yanına gidip onu durdurdum "Ne yapıyorsun sen" dedim. "Hani koluma bakıcan ya işini kolaylaştırıyorum" dedi. "Gerek yok çıkarmana ben buz alıp gelicem" dedim ve kapıya yönelip dışarı çıktım. Şimdi fark ettim her yer Ateş kokuyordu ve bu benim çok hoşuma gidiyordu. Aşağı indim herkes bir koltuğa yerleşmiş uyuyordu. Eve biraz göz attım ve tam Ateşin kombini evini kendisi dekore etmiş olmalı. Buzluktan buz aldım ve odasına çıktım ama uyumuştu. "Yaa niye uyuyorsun buz getirmiştim aman be bana ne sabaha kolun davul gibi olsunda gör" dedim uyuduğu için hiç bir şey duymuyordu ama sonra gözüme üstüne örtü almadığını gördüm "bide üstünüde ben örteyim ya çok sorumsuzsun Ateş" dedim. Dolaptan iki battaniye çıkardım birisini onun üstüne örttüm diğerini alıp odadaki koltuğa geçtim ve yattım malum bütün odalarda birisi yattığı için. Yavaş yavaş gözlerim kapandı ve uykuya daldım.

💧 💧 💧

Gözlerim açılmaya başlamıştı ama karşımda gördüğüm şeyle doğruldum "senin burda ne işin var" dedim. Oda şimdi uyanmış olmalıydı. "Burası benim evim" dedi. "Hahaha çok komik beni sen mi getirsin yatağa" diye sordum. "Orada sırtın ağrırdı iki büklüm yatıyordun" dedi.

"Sen beni nasıl kaldırdın kolun ağrımıyor mu?" dedim

"Tahmin ettiğimden daha hafiftin ve akşam o kadar laf ettin bende buz koydum"

"Sen söylediklermi duydun mu?" dedim dişlerimi ısırarak. Gözleri bir kaç saniyeliğine dudaklarıma kaydı ama sonra tekrar bana döndü ve "Evet" dedi." Kahvaltı yapalım artık acıktım ben" dedim ve koşarak odadan çıktım. Kapıya yaslandım. Her şeyi duymuş yaa bu olamaz. Kapı açıldığında az kalsın düşücektim ama belime dolanan kollar sayesinde kurtuldum, Ateşti. Burunlarımız bir birine değiyordu. Bu an bana tanıdık gelmeye başlamıştı ama şuan bizi engelliyecek kimse yoktu ve ben kendimi kontrol edemeyebilirdim. Elleri belimde haraketlendi ve beni ayağa kaldırdı "Ben özür dilerim ya fark etmedim" dedim. "Önemli değil Yağmur" dedi ve aşağı indi "önomlo doğol Yoğmor" dedim onu taklit ederek. Hafifçe gülme sesi duydum "yok artık bunu da duyma yaa" dedim sitem ederek ve arkasından bende indim aşağı.

Evet sevgili okurlarım bir bölümümüz daha bitti. Okuma sayılarımız günden güne artış gösteriyor daha fazla artış göstermesini isterim doğruyu söylemek gerekirse eğer beğendiysesiniz lütfen yorumsuz ve oylamasız bırakmayın
Sizi seviyorum...