YAĞMURDA YANAN ATEŞ (Ara Verildi!)

12.BÖLÜM

BATUHAN KORKUSUZ

Herkes Yağmur için üzgündü. Biz bile üzgündük ama Ateş baya üzülmüştü. Herkesin morali düşüktü Mervenin bile bende onun için bu akşam eve yemeğe çağırdım.

Her şey güzel görünüyordu. Yemekleri kendim yapmıştım. Tıbda iyi olduğum kadar yemek yapmada da iyiyimdir. Mumlar, yemekler ve müzikle harika görünüyordu. Sonra zil çaldı.

Merve olamazdı çünkü konuştuğumuz saate daha vardı. Kapıya gittim ve açtım. Karşımdaki karşısında biraz afalladım çünkü karşımda kuzenim Özge vardı. "Selam kuzenn" diyerek sarıldı. Ayrılınca "Senin burda ne işin var Annemlerin yanında olman gerekirdi" dedim. "Kuzenimi özledim ve geldim." dedi. İçeri geçince masayı gördü. "Vayy kuzenim bana yemek mi yapmış biliyormusun senin yemeklerini çok özledimişim" dedi ve oturup yemeye başladı.

Kovamazdım, onları sevgilime yaptım diyemezdim ayıp olurdu o yüzden Merveyle yarın yicektik yemeği.

Özgeye "sen ye ben birisi arayıp geliyorum" dedim ve dışarı çıkıp Merveyi aradım. "Alo Merve... Benim çok önemli bir işim çıktı o yüzden yemeği yarın yesek... Biliyorum işim yok dedim ama çıktı... Tamam görüşürüz" dedim ve kapattım. İnşallah inanmıştır. İçeri geçtim, Özgenin karşısına geçip yemeğe başladım.

Bir süre sonra kapı çaldı."Ben bakarım" dedim ve kapıya gittim. Kapıyı açtığımda ne yapacağımı bilemiyordum. Özge arkadan "Kimmiş?" diye sordu. Merve içeri girdi "Demek, önemli işin beni ekip başka kızla yemek yemekti Batuhan" dedi ve çok sert bir tokat attı. "Merve gördüğün gibi değil açıklıyabilirim" dedim.

"Neyi açıklicaksın ama suç bende hemen seninle sevgili oldum." dedi ve arkasına dönüp gitmeye başladı. Kolundan tutup kendime çevirdiğim sırada bana tekrar sert bir tokat attı. "Eğer bana bir daha dokunursan çok kötü şeyler olacak" dedi ve gitti.
Özge "Ben bilmiyordum" dedi. "Sana bağırmak istemiyorum Özge şimdi hemen çık git" dedim. Sinirlemiş olucak ki çantasını alıp kapıyı çarparak çıktı.

Masanın örtüsünü çektim ve bütün gün uğraştığım yemeklerin yere yığılışını izledim.

Merveyi aradım açmadı, mesaj attım bakmadı tek çare yarın okulda konuşmaktı.

MERVE KORKMAZ

Sabah olmuştu. Sabaha kadar ağlamış Batuhanın bunu bana nasıl yaptığını düşünmüştüm. Kızlara söylemiştim ama biraz fazla tepki gösterdiğimi söylemişlerdi. Ne düşüneceğimi birazdan okulda olunca Batuhanla konuşup konuşmiyacağımı hiç bir şey düşünemiyorum. Okula gelmiştik. Arabadan indim kızlar yanıma geldi. Yağmur "seninle konuşmaya çalışıcak biliyorsın dimi" dedi. "Biliyorum" dedim. Açelya "işte geldi" dedi ama o yöne bakmadım.

Araba durdu, kapı hızla açıldı, kapı kapandı, koşar adım yanıma geldi.

"Merve konuşmamız lazım, yalnız" dedi. "Eğer konuşmak istiyorsan onlarda kalıcak" dedim. "Bak o kız benim kuzenim Özge, bir anda geldi masayı öyle görünce ona yaptım sandı, bende git diyemedim zaten 2 yılda bir geliyor bende yemeği iptal etmek zorunda kaldım" dedi. "Tamam" dedim ve arkamı dönüp sınafa çıkacakken Batuhan "Bişey demicekmisin" dedi. O anda durdum. "Düşünücem" dedim. Ve yürümeye devam ettim. İçimde sevinç patlamaları gerçekleşiyordu. Suratımda hafif bir gülümseme oluştu. Ada "heh şimdi oldu" dedi. Yanıma geldiklerini şimdi fark ettim.

YAĞMUR BAKIRCIOĞLU

Sınıfa giricekken Ateş yanımdan geçti ama bana bakmadı bile son konuşmamızdan sonra bir garipti. Sınıfa girdiğimde Yaren karşıma dikildi. "Okulumuzun kızı da sonunda geldi" dedi. Bir şey dicekken bu sefer Tolga atladı. "Sanane Yaren karışma Yağmura" dedi. Tolga'nın korumacı tavrını bir yerde seviyordum ama şuan değil. Yaren "Tolga anladık Yağmuru seviyorsunda konuşmamıza karışma bi zahmet" dedi, bana döndü ve "Nasıl başarıyorsun?" diye sordu. "Neyi?" dedim. "Herkesi nasıl kendine aşık etmeyi, ikizimi nasıl ayarttın onu anlamadım ben yaa" dedi. Gerçekten Yarenin beni sürekli Ateşle kıyaslaması ve beni sürekli Ateşi ayartıyomuş gibi göstermesinden oldukça sıkılmıştım. Ve ona hak ettiği bir şey yaptım.

Sert bir tokat attım. "Ağzını toplamayı öğren yoksa ben toplarım ve bi daha o ağzını asla açamassın" dedim. Hızlı adımlarla sınıftan çıktım. Tüm sınıfın gözü benim üzerimdeydi ama ben onlara dönünce önlerine döndüler. Hoca sınıfa girdi ve yerime geçtim. Kızlar beni tebrik ederken benim aklım Ateşteydi galiba bu derse girmicekti.

💧💧💧

Tenefüse çıkmış Açelya ve Ada olanları Merveye anlatıyor Merve 'keşke bende olsaydım bir tanede ben patlatırım' diye hayıflanıyordu. Bense hala Ateşi düşünüyordum. Düşünmek istemesemde aklıma geliyor ve canım sıkılıyordu.

Derin bir "offf" çektim ve kızlara döndüm. Açelya "Ne oldu anlat bakalım" dedi. "Yaa Ateş bana çok garip davranıyor, garip garip sorular soruyor istediği cevabı alamayınca sinirlenip gidiyor" dedim. Kızlarlar birbirine baktı. Bu bakışlar 'Ateş sana aşık olmuş' bakışlarıydı. Hemen "Hayır, Ateş bana aşık falan değil bunuda nerden çıkarıyorsunuz" dedim. Ada "Bizi çok iyi tanıyordun ama öyle" dedi.

"Bir lafımdan mı anladın?" dedim. Ada "Naz yapıyor işte anlasana" dedi. "Ya gidin şurdan" dedim. O sırada erkek tayfası kantine girdi. Açelya erkekleri çağırdı. Hepsi oturdu ama Ateş yanıma oturmadı. Ada "gördün mü naz yapıyor" bakışı attı bana. Ateş "Noldu Açelya" dedi. Açelya bir süre düşündükten sonra "Sevgilimi hiç rahat bırakmıyorsun yaa" dedi ve Argunla birlikte ayağı kalkıp uzaklaştılar.

Peşlerine Ada, Ege, Batuhan ve Mervede gitti. Ateş "Yaren yine bişeyler saçmalamış sen kusura bakma" dedi sert bir sesle. "Aslında bende ona tokat attım, kusura bakma" dedim. Ayağa kalktı. "Başka bir şey yoksa ben gidiyorum" dedi. Gidicekken kolundan tuttum. "Ateş neyin var bana karşı bi soğuksun en son konuştuğumuzdan beri" dedim.

"Senin bana yaptığın gibi yapıyorum"

"Ben sana böyle mi davranıyorum" dedim. Kafasını salladı. Önüne geçtim ve tatlı bir çocukmuş gibi "Sana iyi davransam aramız iyi olur mu?" diye sordum. "Neden beni umursuyorsun Yağmur" dedi. "Çünkü sana değer veriyorum ve ben değer verdiğim insanlar içim elimden geleni yaparım, babamada çok değer veriyordum ama o şuan yok o yüzden seni umursuyorum" dedim.

O arada gözümden yaşlar akmaya başladı. Ateş beni kendine çekti ve sarıldı. Bende ona sarıldım. "Özür dilerim" dedi. Ayrıldım ve elimin tersiyle göz yaşlarımı sildim. "Önemli değil, boş ver" dedim. "Şey... Bu arada ben derse girmedim ya birinin bana notları vermesi gerek" dedi.

"Sen derse girme sonra da not iste yok canım" dedim. "Hadi Yağmur" dedi. "Tamam be sınıfa çıkalımda veriyim" dedim. Birlikte sınıfa geldik kapıdan girdiğimizde gördüğümüz manzara karşısında Ateş ve ben şok olmuştuk. Çünkü hiç olmicak bir şey şuan oluyordu. Hiç olamicak insanlar...

Evet sevgili okurlarım.

Acaba ne olucak?

Acaba gördükleri kişiler kim?

Yarenin bu tavırları hoşunuza gidiyormu?

Soruların cevaplarını yorumlara atın acaba kim bilebilicek. Okumaya devam edin.
Sizi seviyorum...