~16. BÖLÜM~

120 6 1
                                    

Oy ve yorumu unutmayalım.🌼
(Keyifli okumalar.)

Aral yerinden kalkıp kapıya yöneldi.

Biraz korkuyla ama hızlı bir şekilde kapının değiliğinden baktı. Yüzü şaşkınlıkla ekşidi ve sorarcasına bana baktı. Bende merakla bekliyordum. Sonunda kapıyı açtı. Yaşlı bir kadın yüzünde tatlı bir gülümseme ve elinde tabakla karşımızdaydı. Bende kalkarak kapıya yöneldim. Beni görünce tüm ilgisini bana verdi.
"Selam tatlım! Karnın ne çok büyümüş öyle. Doğuma az kalmış olmalı öyle değil mi?" dedi. Yüzündeki gülümseme bir an olsun gitmedi. Aral' da benim kadar şaşkın bir şekilde ona bakıyordu. Ama hoşuna gitmediği belliydi. Doğal olarak bizi ne kadar az kişi tanırsa o kadar iyidi.
"Özür dilerim benim hatam. Şu karşıdaki evde oturuyorum." dedi arkasını dönüp soldaki evi göstererek ve devam etti.
"Adım Tülay. Taşındığınızı duydum hemen gelip yeni çiftimizi tanıyayım dedim. Ha bu arada bunu size getirdim. Bir çay koyarsan birlikte hem tanışıp hem yeriz güzel kızım." dedi sorarcasına. Sonunda konuşma sırası bize gelmişti.
"Tabii buyrun." diyerek içeri davet ettim. Kadının elindekini aldım. O da içeri geçti. Arkasından Aral bana hoş olmayan bir bakış attı. 'Ne yapayım' dercesine omuzlarımı kaldırdım. Sonra kadının peşinden gittik. Tülay Teyze meraklı bir şekilde etrafı izleyerek salona geçti. Bende getirdiği ikramları servis ettim. Biraz sonra üçümüzde salonda oturuyorduk. Tülay Teyze kendinden ve kocası öldükten sonraki yalnızlığından uzun uzun bahsetti. En sonunda bize döndü.
"Çok yakışan bir çift olmuşsunuz doğrusu. Siz nasıl tanıştınız?" Aral ile göz göze geldik. Anlaşılan konuşmayı bana bırakmıştı. Gülümseyerek anlatmaya başladım.
"Lisede tanıştık Tülay teyzeciğim. Bir gün masamın üzerinde isimsiz bir defter buldum. İçine şiir yazılmış. Bu gizemli hayranımı bulmak için çok uğraştım." Aral'a baktım ve elini tuttum. Hala ona bakarak devam ettim. " Bulunca da bir daha bırakmadım." Aral da gülerek başını salladı. Hikaye hoşuna gitti sanırım. Kısa süre de olsa Aral'la aşık çifti oynamak güzeldi. Tülay Teyze biraz daha kaldıktan sonra gitti. Kendime yemek hazırladım ama ondan önce kan içmem gerekiyordu. Yoksa ne yersem midem bulanıyor. Aral yine boynunu keserek bana uzattı. Hiç tereddüt etmeden boynuna atladım. Kanını içmeye başladım. Yara kapandıkça tekrar açtım. Artık biteceğini umarak Aral geri çekildi fakat henüz doymamıştım. Kendime daha da çekerek gitmesine izin vermedim. Aral gittikçe kasılmaya başladı. Birden boynumda bir acı hissettim. Anlaşılan dayanamamıştı. Hem acı içinde kıvranıyor hem de kan içmeye devam ediyordum sonunda ikimizde durduk. Kalan kanları temizleyerek kafamı kaldırdım ve anında dudaklarımız buluştu.

ARAL

Sonunda Tülay denen kadın gitmişti. Yine tek kalmıştık. Bir komşumuz eksikti zaten. Hayatımda bu kadar çok konuşan birini daha görmedim. Arya'nın yemek saati gelmişti fakat önce kan içmesi gerekiyordu. Yine boynumu keserek ona uzattım. İçmeye başladıktan bir süre sonra kendimi tutamaz hale geldim. Kan kaybettikçe yenisine ihtiyaç duyuyordum. Dolaba gitmek için geri çekildim ama Arya beni bırakmıyordu. Gözlerimin renginin değiştiğini hissettim. Daha fazla dayanamayarak boynuna dişlerimi geçirdim. Aynı anda birbirimizden kan içiyorduk. Hem acı içinde kıvranıyor hem beni bırakmıyordu. Ben de onu bırakmak istemiyordum. Canı yandıkça daha sert bir şekilde boynumu ısırıyordu. İşimiz bitince kafasını kaldırıp bana baktı ve onu öpmeye başladım. O da direkt karşılık verdi. Geri çekilince gözlerime baktı. Duygularımı anlamak istiyor gibiydi. Soğuk gözlerle ona baktım. Gözlerinden hayal kırıklığına uğradığı belli oluyordu. Ama belli etmedi. Masaya oturdu ve yemeğine başladı.
"Bu yeni stilimizi sevdim. Hep böyle olacaksa her kan içişini iple çekeceğim." dedim.
"Aynı şeyi söyleyemeyeceğim." dedi elini boynuna götürerek. "Hala acıyor."
Yanına yaklaştım. Elimi izlerin üzerinde gezdirdim.
" Merak etme vampir kanı içiyorsun. İzler çok kalmadan iyileşir." Biraz daha yaklaştım kanının kokusu beni çekiyordu. Sonra hızla uzaklaşarak dolaba yöneldim. Kan içmeye başladım. Ahh Arya böyle olması senin de hoşuna gitti. Ne kadar inkar edersen et. Bu kadar duygusuz olduğum için böylesin. Ama inan ne hissettiğimi bende bilmiyorum..

ARYA

Yemek yedikten sonra duşa girdim ve yatağıma uzandım. Aral'a hem bu kadar yakın olup hem bu kadar uzak olmak çok zordu. Onu seviyor muyum? Bilmiyorum. Bana yaptığı bunca şeyden sonra sevebilir miyim ki?
Elimi karnıma götürdüm. 'Siz ne dersiniz ha? Birbirimizi sevebilir miyiz sizce?'
Ses yok.

BU SIRADA KURTLAR

DEVRİM

Toprak' la ikimiz konseyin karşısında duruyorduk. Özellikle babam burnundan soluyordu.
"Canım oğullarım. Söyler misiniz üç beş soluk benizli yaratık koskoca kurt ordusunun elinden nasıl kurtulabiliyor? Özellikle hamile bir kadın ve güçsüz düşmüş bir vampir bozuntusu."
Toprak sözü devraldı:
"Çok kalabalıklardı efendim. O kargaşa da kaçmışlar. Ama esir düşen vampirler var.."
Barlas elini masaya vurarak"YETER!!" diye bağırdı. " Sen sıradan bir yaratık değilsin! Bizim birimiz onların on kişisine bedel. Bir de hala kalabalıklardı diyorsun. Utanmadan."
Babam tekrar konuşmaya başladı.
"Elinizde olan vampirlerin bir önemi yok. Biliyorsunuz anlaşmalar gereği onlara bişey yapamazsınız. Fakat Aral aranan bir suçluydu. Size kadın doğum yapana kadar süre veriyoruz. Geç kalırsanız ve kız doğumu gerçekleştirirse bedelini siz ödersiniz."
Aynı anda korkuyla kafamızı kaldırdık. Ne demek bedelini siz ödersiniz!? Gözünü intikam hırsı bürümüş. Kendi öz oğullarını bile görmüyordu artık. Sakince konuştum.
"Doğum olduktan sonra da öldürülebiliriz baba."
"Şuan bekleyecek zamanınız yok oğlum. Doğum gerçekleşmeden."diye sözlerini tekrarladı. Gidebilirsiniz anlamında elini kaldırıp salladı.  Toprak'la dışarı çıktık. Ciddi bir ifadeyle "Şimdi ne olacak?" diye sordu.
"Bilmiyorum. Öncelikle bu saldırıyı kim düzenlemiş onu öğrenmeliyiz. Aral'a bu kadar büyük bir yardımı kim yapabilir? Elimizdekileri sorguya çekelim."
Toprak'ta kafasını sallayarak bana onay verdi. Birlikte mahzene doğru ilerledik.

Sellaam aşk bahçemin mis kokulu gülleri ben bu hikayeyi çok özlemişim umarım sizde aynı yerden aynı heyecanla devam edebilirsiniz. 🥳🥳

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Mar 30, 2022 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

KARANLIKTA SAKLIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin