KARANLIKTA SAKLI

~ 8. BÖLÜM ~

  
    Oy ve yorum yapmayı unutmayalım lütfen...
(Keyifli okumalar.)

(Medya; Kurtlar.)

    Ben düşüncelere dalmışken omuzum da bir el hissettim ve korkarak arkama baktım.

    Bahçıvanı gördüğümde derin bir soluk aldım. Baş parmağımla damağımı çekerek;

   "Korkuttun." dedim.

Bana gülerek;
"Oturabilir miyim?" dedi.

Kafamı olumlu anlamda salladım. Yanıma geçerek oturdu.

"Adımı söylememiştim adım Akın."

"Bende Arya."

"Biliyorum Aral oğlum söylemişti. Zaten onun için geldim. Aral gönderdi beni. Buraya birileri gelir de Aral'ı sorarsa ya da Aral'ı tarif ederek birilerini sorarlarsa burada tek kaldığını ve kimseyi görmediğini söyleyecekmişsin. Gerekirse ceza aldığını da söyleyip buradan  çıkamadığını bu nedenle hiç bir şeyden haberin olmadığını da söyleyebilirsin. Mutlaka inandırıcı ol. En küçük hatanda Aral buraya gelir ve cezanı keser. Senin iyiliğin için söylüyorum. Aral' ın sözünden çıkma!"

Şaşkın bir şekilde ona bakıyordum. Vayy Aral' ın da korktuğu birileri varmış. Başı dertte mi? Düşmanları mı var? Onlardan korktuğu için mi gitti? Gülüyordum. Kurtulmuştum. Gelenlere Aral'ın burada olduğunu söylerdim ve onlarda Aral'ı yakalardı. Ahh inanmıyorum kurtulmuştum.

Akın Amca sanki düşündüklerimi anlamış gibi kafasını olumsuz bir şekilde salladı ve

"Düşündüklerini yüzündeki mimiklerden anlayabiliyorum kızım. Sakın yapma. Aral onlardan korktuğu için kaçmadı. Sadece öldürmek istemediği ve yerini kimsenin öğrenmesini istemediği için gitti. Olurda gelenlere Aral' ın burada olduğunu söylersen ve ima bile edersen Aral onların yanına seni de alarak öldürür."

Dehşet içinde bakıyordum. Nasıl ya Aral katil miydi? Tamam şiddete meyilliydi. Malum bana acımasız bir şekilde  davranıyordu. Fakat öldürmek tamamen insanlık dışı bir davranıştı. Acaba beni korkutmak için mi böyle konuşuyordu? Akın Amca  ya gözlerimi kısarak bakmaya başladım. Söyledikleri gerçek miydi yoksa korkutmak amacıyla mı söylemişti? Sanki bakışlarımdan şüphelendiğimi anlamış gibi.

"Amacım seni korkutmak değil doğruları söylüyorum. Tamamen senin iyiliğin için. Sana zarar vermesini istemiyorum. Yoksa gelenler umrumda bile değil. Lütfen yanlış yapma. Sana güveniyorum. "

Aral ve Akın Amca yüzüme bakar bakmaz ne düşündüklerimi sanki anıyorlarmış gibi herşeyi biliyorlar. Çekinerek

"Şeyy.. Akın Amca ben sesli mi düşünüyorum yoksa siz benim düşüncelerimi mi okuyorsunuz." dedim. Merak içinde.

Bu söylediklerime gülerek.

"Hayır yüzün bir ayna gibi. Bakışın, mimiklerin herşeyin apaçık meydanda.  O kadar masumsun ki sana birşey olmasını istemiyorum kızım."

İlk defa benim için güzel duygular besleyen birisi vardı.

"Ama biliyorsun ki Akın Amca ben buraya ceza alarak geldim. Ev hapsi. Evim olmadığından da buraya getirdiler.  Masum olduğumu gerçekten  düşünüyor musun?"

Kafasını olumlu anlamda salladı.

"Senin suçsuz olduğun o güzel yüzünden belli kızım." dedi.