KARANLIKTA SAKLI

~3. BÖLÜM~

LÜTFEN OKUYUN...
Arkadaşlar bu kitabı yeni yazmaya başladım. Okuyucuların görüşleri benim için çok değerli. Bu nedenle iyi ya da kötü yorum yaparsanız çok sevinirim. Şimdiden teşekkürler.
(Keyifli Okumalar)

ARYA

Göz göze gelmiştik. Şimdi hapı yutmuştum.

Gözlerine baktığımda hiçbir şey anlayamadım. Çok duygusuz bakıyordu. Gözleri gittikçe daha da koyulaşıyordu. Ayağa kalktı. Neredeyse 1.90 boyunda ve yapılı bir vücudu vardı. Ben daha da korkmaya başladım.

"Kimsin? Buraya nasıl girdin?" diye sordum. Sesim titredi ve çok kısık çıkmıştı. Ben bile zor duymuştum. Karşımdaki hiç konuşmadı. Sadece bakıyordu. Yavaş adımlarla yanıma yaklaştı. Bir aslanın avına yaklaşması gibiydi. Kalbimin sesini ben bile duyuyordum. Korkudan bacaklarım titremeye başladı.

Karşımda durdu ve çok soğuk ürkütücü bir sesle;
"Burada ne işin var?" dedi. Ben cevap bile veremiyordum. Aslında burası benimdi.
Onun ne işi vardı? Nasıl girmişti?
Bahçıvanın bahsettiği kişi miydi? Eğer bu adam burda kalıyorsa beni niye buraya getirmişlerdi?

Ben bunları düşünürken cevap vermediğimi anladım. Çünkü karşımdaki daha çok sinirlenmişti. Cevap vermek için geç kaldığımı kolumdan tuttuğunda anladım. Arkasından sürükleniyordum. Kolumu çok sıkıyordu. Kapıyı açıp beni dışarı savurdu. Yere düştüm dehşet içerisindeydim. Karşımdaki kişiye kocaman olmuş gözlerimle baktım. Ne yapıyordu bu adam. Ben şaşkınlık içerisindeyim. Konuşmak için ağzımı açtığımda elini kaldırıp beni susturdu.

"Konuşmak için geç kaldın ucube. Seni evimde istemiyorum. Benden izinsiz girdiğin evde birde eşyalarımı dışarı atmışsın. Şimdi sıra sende."

Şaşırmıştım. Kelimeleri bir araya getiremiyordum.
"N-Ne demek istiyorsun?

"Anlamadın mı? Anlama kıtlığı mı var? Seni evimde is-te-mi-yo-rum.

"Bak ben bir ceza aldım ve polisler beni bu eve getirdi. Bu evden çıkarsam... " ayağımdaki elektronik kelepçeyi gösterdim. "Devreye girecek. Hem cezam artacak hem de bana küçük şoklu elektrik verilecek."

Tek kaşını kaldırmış bir şekilde söylediklerimin doğruluğunu anlamaya çalışıyordu.

"O zaman doğruluğunu anlayalım." diyerek beni bahçe kapısına sürükledi. Dışarıya itti ve yere düştüm. İkinci kez dizlerim yere çarptı. Hem dizlerimin acısı hemde ayağımdan bacağıma doğru giren elektrikle bağırmaya başladım. Bakışlarında keyif vardı.
Sonrası karanlık...